Émile Zola: verschil tussen versies
Regel 26: | Regel 26: | ||
Zola was aanvankelijk als journalist actief. In zijn boeken probeerde hij alle klassen (en problemen) van de Franse samenleving te beschrijven. Ook zette hij zich voor [[rechtvaardigheid]] en [[democratisering]] in Frankrijk. Toen de Joods-Franse generaal [[Alfred Dreyfus]] van spionage beschuldigd werd, besloot Zola hem te verdedigen. Dreyfus was namelijk onschuldig en een slachtoffer van [[antisemitisme]]. Na Zola's dood werd hij in het [[Panthéon (Parijs)|Panthéon]] bijgezet. |
Zola was aanvankelijk als journalist actief. In zijn boeken probeerde hij alle klassen (en problemen) van de Franse samenleving te beschrijven. Ook zette hij zich voor [[rechtvaardigheid]] en [[democratisering]] in Frankrijk. Toen de Joods-Franse generaal [[Alfred Dreyfus]] van spionage beschuldigd werd, besloot Zola hem te verdedigen. Dreyfus was namelijk onschuldig en een slachtoffer van [[antisemitisme]]. Na Zola's dood werd hij in het [[Panthéon (Parijs)|Panthéon]] bijgezet. |
||
+ | |||
+ | ==Levensloop== |
||
+ | ===Jeugd en opleiding=== |
||
+ | Zola werd geboren in [[Parijs]] op 2 april 1840. Zijn vader was de Italiaanse ingenieur [[François Zola]] en zijn moeder heette Émilie Aubert. Zola groeide op de Zuid-Franse stad [[Aix-en-Provençe]], waar zijn vader een [[dam]] had gebouwd. Hij verloor zijn vader op vierjarige leeftijd. Hierna moest de familie van een klein [[pensioen]] leven. In 1858 besloot de familie terug te verhuizen naar Parijs. Hier werd Zola vrienden met [[Paul Cézanne]] (die later kunstschilder zou worden). |
||
+ | |||
+ | Op jonge leeftijd begon Zola met schrijven. Toch wilde zijn moeder liever dat Zola [[rechten]] ging studeren. Dit plan viel in het water toen Zola twee keer voor examens zakte. Hierna ging hij werken voor de uitgeverij Hachette. Hij schreef ook artikelen voor kranten over boeken en kunst. |
||
+ | |||
+ | ===Tweede Franse Keizerrijk=== |
||
+ | Zola was een uitgesproken tegenstander van keizer [[Napoleon III van Frankrijk|Napoleon III]]. In 1848 werd de [[Tweede Franse Republiek]] gesticht, nadat de koning moest aftreden. Napoleon werd toen tot president van de nieuwe republiek gekozen. Hij trok binnen drie jaar steeds meer macht naar zich toe en pleegde in 1851 een [[staatsgreep]]. In 1852 besloot hij zich tot keizer van Frankrijk te kronen, waardoor het [[Tweede Franse Keizerrijk]] ontstond. |
||
+ | |||
+ | Hij leefde de eerste jaren van zijn leven tijdens dit keizerrijk. In deze periode begon Zola met het schrijven van verhalen voor tijdschriften. Toentertijd waren [[feuilleton]]s erg populair. Dit betekende dat literaire tijdschriften iedere week of maand één of paar hoofdstukken van een verhaal uitgaven. Hierdoor konden ook arme mensen lezen, aangezien boeken erg duur waren. In 1867 werd ''Les Mystères de Marseille'' op deze manier gepubliceerd. Hij brak echter door met zijn novelle ''[[Thérèse Raquin]]''. Dit boek gaat over een ongelukkige vrouw die besluit een [[affaire]] te beginnen met de beste vriend van haar man. Het boek is een van de eerste voorbeelden van het [[naturalisme]], waarvan Zola een groot vertegenwoordiger werd. |
||
+ | |||
+ | In 1870 kwam door de [[Frans-Duitse Oorlog]] een einde aan het Tweede Franse Keizerrijk. Frankrijk werd hierdoor opnieuw een republiek (de [[Derde Franse Republiek]]). Zola was als journalist toentertijd in Parijs actief. In het voorjaar van 1871 ontstond de [[Commune van Parijs]]. De Parijse bevolking was namelijk ontevreden met belastingverhogingen en wierp het bestuur omver. De Franse regering en het Frans parlement moesten vluchtten naar [[Versailles]]. Voor drie maanden lang werd de stad geregeerd door [[anarchisme|anarchisten]], [[communisme|communisten]] en [[jakobijnen]]. Zola was ten tijde van de commune als journalist in Parijs. Hij keurde de commune af. Niet veel later werd de commune neergeslagen door het Franse leger. |
||
==Boeken== |
==Boeken== |
Versie van 30 dec 2023 18:06
Émile Zola | |
Algemene informatie | |
Geboren | 2 april 1840 |
Geboorteplaats | Parijs |
Overleden | 29 september 1902 |
Nationaliteit | Frankrijk |
Beroep | Journalist, (toneel)schrijver, dichter |
Werk | |
Genre(s) | Roman, kortverhaal |
Stroming | Naturalisme |
Bekende werken | Les Rougon-Macquart (serie), Thérèse Raquin |
Handtekening | |
Portaal Literatuur |
Émile Zola (Parijs, 2 april 1840 - aldaar, 29 september 1902) was een Frans schrijver. Zola wordt gezien als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het naturalisme. Hij is vooral bekend vanwege zijn boekenserie Les Rougon-Macquart. In deze 20-delige serie worden twee families (de Rougons en de Macquarts) gevolgd tijdens het Tweede Franse Keizerrijk. Onder andere de boeken Nana (1880) en Germinal (1885) vallen onder deze serie. Een andere beroemde novelle van Zola is Thérèse Raquin.
Zola was aanvankelijk als journalist actief. In zijn boeken probeerde hij alle klassen (en problemen) van de Franse samenleving te beschrijven. Ook zette hij zich voor rechtvaardigheid en democratisering in Frankrijk. Toen de Joods-Franse generaal Alfred Dreyfus van spionage beschuldigd werd, besloot Zola hem te verdedigen. Dreyfus was namelijk onschuldig en een slachtoffer van antisemitisme. Na Zola's dood werd hij in het Panthéon bijgezet.
Levensloop
Jeugd en opleiding
Zola werd geboren in Parijs op 2 april 1840. Zijn vader was de Italiaanse ingenieur François Zola en zijn moeder heette Émilie Aubert. Zola groeide op de Zuid-Franse stad Aix-en-Provençe, waar zijn vader een dam had gebouwd. Hij verloor zijn vader op vierjarige leeftijd. Hierna moest de familie van een klein pensioen leven. In 1858 besloot de familie terug te verhuizen naar Parijs. Hier werd Zola vrienden met Paul Cézanne (die later kunstschilder zou worden).
Op jonge leeftijd begon Zola met schrijven. Toch wilde zijn moeder liever dat Zola rechten ging studeren. Dit plan viel in het water toen Zola twee keer voor examens zakte. Hierna ging hij werken voor de uitgeverij Hachette. Hij schreef ook artikelen voor kranten over boeken en kunst.
Tweede Franse Keizerrijk
Zola was een uitgesproken tegenstander van keizer Napoleon III. In 1848 werd de Tweede Franse Republiek gesticht, nadat de koning moest aftreden. Napoleon werd toen tot president van de nieuwe republiek gekozen. Hij trok binnen drie jaar steeds meer macht naar zich toe en pleegde in 1851 een staatsgreep. In 1852 besloot hij zich tot keizer van Frankrijk te kronen, waardoor het Tweede Franse Keizerrijk ontstond.
Hij leefde de eerste jaren van zijn leven tijdens dit keizerrijk. In deze periode begon Zola met het schrijven van verhalen voor tijdschriften. Toentertijd waren feuilletons erg populair. Dit betekende dat literaire tijdschriften iedere week of maand één of paar hoofdstukken van een verhaal uitgaven. Hierdoor konden ook arme mensen lezen, aangezien boeken erg duur waren. In 1867 werd Les Mystères de Marseille op deze manier gepubliceerd. Hij brak echter door met zijn novelle Thérèse Raquin. Dit boek gaat over een ongelukkige vrouw die besluit een affaire te beginnen met de beste vriend van haar man. Het boek is een van de eerste voorbeelden van het naturalisme, waarvan Zola een groot vertegenwoordiger werd.
In 1870 kwam door de Frans-Duitse Oorlog een einde aan het Tweede Franse Keizerrijk. Frankrijk werd hierdoor opnieuw een republiek (de Derde Franse Republiek). Zola was als journalist toentertijd in Parijs actief. In het voorjaar van 1871 ontstond de Commune van Parijs. De Parijse bevolking was namelijk ontevreden met belastingverhogingen en wierp het bestuur omver. De Franse regering en het Frans parlement moesten vluchtten naar Versailles. Voor drie maanden lang werd de stad geregeerd door anarchisten, communisten en jakobijnen. Zola was ten tijde van de commune als journalist in Parijs. Hij keurde de commune af. Niet veel later werd de commune neergeslagen door het Franse leger.
Boeken
Les Rougon-Macquart
De serie Les Rougon-Macquart werd tussen 1871 en 1893 gepubliceerd. Hoewel je de boeken in principe los van elkaar kunt lezen, is zijn ze met elkaar verbonden. Zo komen in veel boeken dezelfde personages en plaatsen voor. Zola publiceerde de verhalen niet in volgorde. In het voorwoord van het laatste deel (Le Docteur Pascal) raadde hij de volgende volgorde aan:
Franse naam | Nederlandse naam | Jaar |
---|---|---|
La Fortune des Rougons | Het Fortuin der Rougons | 1871 |
Son Excellence Eugène Rougon | Zijne Excellentie Eugène Rougon | 1876 |
La Curée | De Buit | 1871/1872 |
L'Argent | Het Geld | 1891 |
Le Rêve | De Droom | 1888 |
La Conquête de Plassans | De Verovering van Plassans | 1874 |
Pot-Bouille | Rusteloos Huis | 1882 |
Au Bonheur des Dames | Het paradijs van de dames | 1883 |
La Faute de l'Abbé Mouret | De misstap van priester Mouret | 1875 |
Une page d'amour | Een pagina liefde | 1878 |
Le Ventre de Paris | De Buik van Parijs | 1873 |
La joie de vivre | Levensvreugde | 1884 |
L'Assommoir | De Nekslag/De Dronkaard | 1877 |
L'Œuvre | Het Kunstwerk | 1886 |
La Bête humaine | Het Beest in de Mens | 1890 |
Germinal | Germinal/De Mijn | 1885 |
Nana | Nana | 1880 |
La Terre | De Aarde | 1887 |
La Débâcle | De Ondergang | 1892 |
Le Docteur Pascal | Dokter Pascal | 1893 |
Les Trois Villes en Les Quatres Evangiles
Tussen 1894 en 1898 was Zola bezig met de serie Les Trois Villes (De drie steden). In deze serie staat priester Pierre Fremont centraal. Naast sociale ongelijkheid gaat de serie ook over religie in de moderne samenleving. De serie bestaat uit drie boeken:
Franse naam | Nederlandse naam | Jaar |
---|---|---|
Lourdes | 1894 | |
Rome | 1896 | |
Paris | 1898 |
Hierna ging hier verder met de serie Les Quatres Evangiles (De vier evangeliën). Een evangelie is een religieus werk (in de Bijbel zijn er bijvoorbeeld vier evangeliën). De serie is verbonden met Les Trois Villes, aangezien men de vier zonen van Pierre Fremont volgt. In ieder boek staat een van de vier zonen centraal:
Franse naam | Nederlandse naam | Jaar |
---|---|---|
Fécondité | Vruchtbaarheid | 1899 |
Travail | Arbeid | 1901 |
Vérité | Waarheid | 1903 |
Justice | Rechtvaardigheid | Onvoltooid |
Overige romans en novelles
Franse naam | Nederlandse naam | Jaar |
---|---|---|
La Confession de Claude | 1865 | |
Les Mystères de Marseille | 1867 | |
Thérèse Raquin | 1867 | |
Madeleine Férat | 1868 | |
Nouveaux Contes à Ninon | 1874 | |
L'Attaque du moulin | 1877 | |
Le Roman Experimental | 1880 | |
Jacques Damour et autres nouvelles | 1880 | |
L'Inondation | 1880 |