Abolitionisme (dierenrechten)
Abolitionisme is een term uit de dierenrechtenbeweging. Dierenactivisten bedoelen ermee dat de mens geen dieren meer gebruikt voor haar eigen nut of plezier. Dat betekent dat dierproeven, jacht, bont en leer verboden worden. Ook betekent abolitionisme dat de mens geen dierlijke producten (zoals vlees, melk, kaas en eieren). Mensen leven dan op een veganistische manier.
Abolitionisme is ook het verschil tussen dierenrechten en dierenwelzijn. Dierenwelzijnsactivisten willen de bestaande situatie van dieren verbeteren. Zo willen zij dat veedieren een beter leven krijgen. Ook kunnen zij zich tegen bepaald menselijk gebruik van dieren verzetten zoals de productie van bont en dierproeven. De menselijke overheersing van het dier blijft bestaan. Dierenrechtenactivisten willen die overheersing afschaffen. Ze verzetten zich tegen al het menselijk gebruik van dieren.
Waar richt abolitionisme zich op?
Abolitionisme richt zich op de volgende zaken:
- Het fokken, houden en/of doden van dieren voor eten, zoals vlees, melk, eieren en kaas.
- Het fokken, houden en/of doden van dieren voor hun vacht of huid (dus voor bont, wol of leer).
- Het jagen op (wilde) dieren.
- Het gebruik van dieren om medicijnen, make-up en soortgelijke producten te testen.
- Het gebruik van lastdieren zoals ezels en paarden voor transport.
- Het gebruik van dieren in amusement zoals circussen, dierentuinen, kinderboerderijen en paardensport.
Sommige abolitionisten zijn ook tegen het houden van huisdieren (zoals honden en katten). Andere abolitionisten zijn niet perse tegen huisdieren. Wel willen zij broodfokkers en dierenmishandeling aanpakken.
Vormen
Het abolitionisme bestaat in twee vormen:
- Klassiek of radicaal abolitionisme: die ideologie is gebaseerd op de ideeën van Gary Francione. Zij willen geen compromissen treffen en zien dierenwelzijn als een manier om de huidige situatie in stand te houden. Zij geloven dat dieren nooit als bezit mogen dienen.
- Gematigd of praktisch abolitionisme: die ideologie heeft hetzelfde einddoel, maar wijst dierenwelzijn niet af. Zij willen wel compromissen treffen om stap voor stap het abolitionisme te bereiken.
Organisaties
In Nederland en België zijn verschillende dierenrechtenorganisaties actief. Voorbeelden zijn:
Andere organisaties zijn voor een deels abolitionistisch zoals Stichting Dierproefvrij, Bont voor Dieren, GAIA en PETA. Die organisaties zijn minder radicaal dan de eerder genoemde organisaties. Zo willen zij samenwerken met overheden, bedrijven en andere organisaties om stap voor stap het abolitionisme te bereiken. Een paar van deze organisaties richten zich op een specifiek deelonderwerp. Ook veel dierenrechtenpartijen (zoals de Partij voor de Dieren) vallen onder het gematigd abolitionisme.
Dierenwelzijnsorganisaties als de Dierenbescherming zijn niet-abolitionistisch. Zij keuren het menselijk gebruik van dieren niet af. Wel vinden zij dat de mens beter met dieren moet omgaan.