Umberto I van Italië

Uit Wikikids
(Doorverwezen vanaf Humbert I van Italië)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Umberto I van Italië.

Koning Umberto I van Italië of in het Nederlands Humbert I (geboren in Turijn, 14 maart 1844 - vermoordt in Monza, 29 juli 1900) was van 9 januari 1878 tot zijn dood op 29 juli 1900 koning van Italië. Zijn volledige naam is in het Italiaans Umberto Ranieri Carlo Emanuele Giovanni Maria Ferdinando Eugenio di Savoia, dat is in het Nederlands Humbert Reinier Karel Emanuel Jan Maria Ferdinand Eugenius van Savoye. Zijn bijnaam was de Goede. Hij was als koning van Italië opvolger van Victor Emanuel II van Italië en werd opgevolgd door zijn zoon Victor Emanuel III van Italië. Bij de extreme socialisten was hij erg gehaat, en die hebben 'm dan ook vermoord. Hij kwam uit het Huis Savoye.

Leven

Jeugd

Umberto werd geboren in 1844 als zoon van koning Victor Emanuel II en Adelheid van Oostenrijk. Hij werd opgevoed door meest wijze Italianen van die tijd. In 1858 ging hij bij het leger. Hij werd kapitein, niet zoals van een schip, maar dat was gewoon een rang in het leger destijds. Omdat het keizerrijk Oostenrijk in die tijd grote delen van Italië in handen had, streden de Italianen tegen hen, en zo vocht hij mee in de gruwelijke slag bij Solferino, waar de Oostenrijkers verpletterend werden verslagen. Hij leidde in 1866 ook een divisie in de slag bij Custoza, maar die werd gewonnen door de Oostenrijkers. Later kreeg hij nog een medaille, voor zijn moed tijdens de oorlog.

Koning van Italië

Toen zijn vader Victor Emanuel in 1887 overleed werd Umberto als oudste zoon automatisch koning. Hij liet zijn vader niet in het mausoleum in Superga, maar in het Pantheon in Rome. Hij noemde zichzelf "Umberto I van Italië" en niet "Umberto IV van Savoye". Zoiets deed Frederik III van Pruisen bijvoorbeeld wel. Umberto maakte aan het begin van zijn koningschap samen met zijn premier Benedetto Cairoli een rondreis door Italië. Dat ging heel goed, overal werd hij toegejuicht, maar in Napels ging het toch bijna fout. Daar was namelijk Giovanni Passannante, en die wilde maar wat graag de koning vermoorden! Hij stormde op de koning af, maar die wist hem af te weren met z'n sabel. Premier Cairoli raakte echter wel zwaargewond, toen hij de koning probeerde te verdedigen. Passannante werd veroordeeld tot de doodstraf, maar de koning zette dat om in levenslange dwangarbeid. De vrouw van Umberto, koningin Margaretha, schrok zó erg van de aanslag dat haar gezondheid jaren later pas weer normaal werd. In 1882 stierf Guiseppe Garibaldi, een belangrijke vrijheidsstrijder. Het was mede aan hem te danken dat Italië één land was geworden. Umberto had daar net zoals de hele bevolking verdriet om, en daarmee verdiende hij respect.

De tijd daarna vonden er veel rampen plaats, en Umberto was er altijd snel bij. Toen herfst 1882 Verona en Venetië veel last hadden van overstromingen, doneerde de koning erg veel geld en zette reddingsacties op touw. Toen in 1883 er een aardbeving was op het eiland Ischia haastte Umberto zich er naar toe, hij redde zelfs persoonlijk slachtoffers uit de puinhopen! In 1884 was er een epidemie van de cholera. Umberto bezocht Busca en Napels, gaf advies hoe de burgers cholera konden voorkomen, en de burgers voelden zich niet meer zo ellendig. Hij zorgde voor een goede verbintenis met Oostenrijk-Hongarije en het Duitse Keizerrijk, dat ging later de Triple Alliantie (1882) heten. Hij vond het belangrijk dat die band goed bleef, en bezocht dan ook een paar keer Wenen en Berlijn. Dat hij contacten had met de Oostenrijkers en Duitsers, betekende trouwens niet dat hij tegen de Engelsen was. Met hen had hij ook goede verhoudingen, maar dat vonden Oostenrijk en Duitsland niet zo grappig. In 1885 werd Massawa veroverd, en dat werd de hoofdstad van Italiaans-Eritrea. De koning wilde daarna een groot rijk vormen in Oost-Afrika, maar dat ging mis toen de Italianen op 1 maart 1896 verpletterend werden verslagen door de legers van de keizers van Ethiopië. Daarna was de koning toch wat minder populair. Ethiopië is in de jaren '30 van de 20e eeuw trouwens wel door de Italianen veroverd, maar daar had Umberto niks meer aan, want toen was hij dood.

Op 29 juli 1900 werd Umberto vermoord door Gaetano Bresci. De koning was toen 56 jaar oud. Hij werd begraven in het Pantheon en opgevolgd door zijn zoon Victor Emanuel III. Umberto wordt gezien als een goede koning, maar toch kon hij niet tegenhouden dat na zijn dood het koninkrijk minder populair werd. Umberto ligt begraven in het Pantheon.

Familie

Op 21 april 1868 trouwde Umberto met de Italiaanse Margaretha van Savoye. Ze kregen één kind.

Galerij

 
Koningen van Italië

Victor Emanuel II (1861-1878) · Umberto I (1878-1900) · Victor Emanuel III (1900-1946) · Umberto II (1946) · Einde van het Koninkrijk Italië (1946)

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Umberto_I_van_Italië&oldid=498936"