Eerste Opiumoorlog
|
|
Eerste Opiumoorlog First Opium War 第一次鴉片戰爭 | ||
De tweede slag bij Chuenpi in 1841 | ||
Datum | 4 september 1839 - 29 augustus 1842 | |
Locatie | China en de Zuid-Chinese Zee | |
Overwinning voor | ![]() | |
Resultaat | Verdrag van Nanjing Hongkong (eiland) wordt aan de Britten overgedragen Chinese havens moeten openen voor Britse handelaars. | |
Strijdende partijen | ||
Britten | Chinezen | |
![]() |
Qing-dynastie | |
Leiders | ||
Koningin Victoria William Lamb Robert Peel |
Keizer Daoguang Lin Zexu |
|
Troepensterkte | ||
19.000+ troepen | 222.212 troepen | |
Verliezen | ||
353 doden 451 gewonden |
Ongeveer 3.100 doden | |
Portaal ![]() |
De Eerste Opiumoorlog of Eerste Engels-Chinese Oorlog was een oorlog tussen het Verenigd Koninkrijk en het Keizerrijk China van 1839 tot 1842. De oorlog is vernoemd naar opium. Dit is een melkachtig sap wat als medicijn of drugs gebruikt werd. De Britten verkochten opium aan de Chinezen. China besloot opium te verbieden en nam Britse opiumvoorraden in beslag. Deze beslissing leidde tot de Eerste Opiumoorlog.
De oorlog eindigde in een Britse overwinning. De Britse marine was namelijk een stuk beter uitgerust en moderner dan de Chinese oorlogsschepen. Het verdrag van Nanjing beëindigde oorlog. De Chinezen moesten zware concessies doen, zoals het openen van de economie voor buitenlandse handelaars, het betalen van geld en het afstaan van het eiland Hongkong aan de Britten. De Eerste Opiumoorlog legde de basis voor de Tweede Opiumoorlog (1856-1860) en was het begin van de eeuw van vernedering.