Mat '54

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Farm-Fresh bullet terug.pngTerug naar lijst van treintypen in Nederland
Mat '54

Hondekop

Mat '54 - Station Enschede 1971.jpg

Fabrikant Allan, Beijnes, Werkspoor
Vervoerder Nederlandse Spoorwegen (ElD-2 en 4 en deels Benelux), NMBS (Benelux)
Maximumsnelheid 140 km/h
In dienst in dienst 1956-1962, Benelux: 1957

uit dienst: Plan F/G/M: 1993, Plan P/Q: 1996, Benelux: 1988

Portaal Portal.svg Openbaar vervoer

Mat '54, voluit Materieel '54, ook bekend als de Hondekop was een serie twee- en vierdelige elektrische treinstellen van de Nederlandse Spoorwegen. De serie is vernoemd naar het jaar waarin de eerste bestelling is geplaatst. Tussen 1956 en 1962 zijn in totaal 73 vierwagenstellen (Plan F, G, P) en 68 tweewagenstellen (Plan F, G, M, Q) geleverd, door Allan (Plan F, G, M) te Rotterdam, Beijnes te Haarlem (Plan G) en Werkspoor te Utrecht (Plan F, G, P, Q). De elektrische installatie werd hierbij steeds geleverd door Heemaf te Hengelo (Overijssel). De kenmerkende neus was bedoeld om de machinist bij aanrijdingen een betere bescherming te bieden dan bij het oudere stroomlijnmaterieel (Mat '24 t/m Mat '46) het geval was. De machinist moest het de eerste jaren nog doen met een klapzitje. Later werd dat vervangen werd door een betere stoel. Door de elektrische en pneumatische verbindingen in de Scharfenbergkoppelingen konden de stellen in treinschakeling rijden met de treinstellen Mat '35, Mat '36, Mat '40 en Mat '46. Aanvankelijk hadden ze de groene NS kleur (met rode bies en later gele snor).De Benelux trein had een donkerblauwe kleur en een gele bies. In 1968 verscheen de 359 als eerste treinstel in de nieuwe gele huisstijl van de NS. De eerste series waren geïsoleerd met (na later bleek) asbest. Daarna gebuikte men glaswol. Vanaf 1969 kregen de treinstellen een centrale deursluiting, wat een tijdwinst opleverde omdat de conducteurs de deuren niet meer één voor één hoefden te sluiten. Vanaf 1970 werd een deel van de serie verbouwd tot intercitytrein, te herkennen aan de blauwe strook rond de ramen. Hier waren de banken achter elkaar geplaatst met iets meer tussenruimte zodat de reiziger meer beenruimte had. Deze rijtuigen werden hernummert naar serie 780-791

Treinkapingen

Het vierwagenstel 747 raakte betrokken bij de treinkaping bij De Punt. Bij de bevrijdingsactie raakte het treinstel doorzeefd met kogels en zwaar beschadigd maar werd toch hersteld en kreeg het nummer 758. Bij de treinkaping bij Wijster anderhalf jaar eerder in december 1975, waren twee gekoppelde 2-delige Hondekoppen 328 en 378 betrokken.

Afbeeldingen

Externe links

Technische gegevens

Betreft Mat '54
Aantal 68 ElD-2 (tweewagenstellen)

73 ElD-4 (vierwagenstellen) 12 Benelux (tweewagenstellen)

Nummering ElD-2:

Plan F: 321-334 Plan G: 335-350 Plan M: 351-365 Plan Q: 371-393 ElD-4: Plan F: 711-741 Plan G: 742-757 (758)[1] Plan P: 761-786 Benelux: NS: 1201-1208, NMBS: 220.901-220.904

fabrikant Allan, Beijnes, Werkspoor
indienst 1956-1962, Benelux: 1957
uitdienst Plan F/G/M: 1993, Plan P/Q: 1996, Benelux: 1988
asindeling ElD-2: Bo'2' + 2'Bo', ElD-4: Bo'Bo' + 2'2' + 2'2' + Bo'Bo', Benelux: Bo'2' + 2'Bo'
spoorbreedte (normaalspoor) 1.435 mm
gewicht ElD-2: 110 ton, ElD-4: 210 ton, Benelux: 115 ton
aslast
lengte over de buffers ElD-2: 50,4 m, ElD-4: 98,6 m, Benelux: 50,4 m
breedte
hoogte
draaistelafstand
radstand
minimale boogstraal
omgrenzingsprofiel
snelheid 140 km/h
stroomsysteem = ElD-2: 1500 volt, ElD-4: 1500 volt, Benelux: 1500/3000 V volt
aandrijving Elektrisch
overbrenging
vermogen ElD-2: 680 kW, ElD-4: 1360 kW, Benelux: 680 kW (1500 kV =)
trekkracht
treinbeinvloeding geen
remsysteem
remopschriften
treinradio
koppeling Scharfenberg
Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Mat_%2754&oldid=882576"