Sinbad de Zeeman

Werk in uitvoering Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Werk in uitvoering Aan dit artikel wordt nog hard gewerkt.

Sinbad op zijn vlot

Sinbad de Zeeman of De zeven wonderbaarlijke reizen van Sinbad de Zeeman is sprookje uit Duizend-en-een-nacht. Het is een van de bekendste verhalen uit de bundel. Toch was het verhaal oorspronkelijk geen onderdeel van de bundel. Sinbad de Zeeman werd pas in de 18e eeuw toegevoegd aan Duizend-en-een-nacht door de Fransman Antoine Galland.

Het verhaal gaat over Sinbad die met zijn bood zeven reizen maakt. Onderweg maakt bij allerlei avonturen mee op magische plekken en ontmoet verschillende mythische wezens.

Verhaal

Let op! Het verhaal dat hieronder staat is een sprookje en dus niet in het echt gebeurd. Van sprookjes bestaan verschillende versies, dus dit verhaal kan afwijken van andere versies.

Er was eens een kruier genaamd Sinbad. Hij woonde in Bagdad. Hij leidde een arm bestaan en moest hard werken, terwijl anderen in rijkdom geboren worden. Sinbad puft uit en beklaagt zich tegen God over de oneerlijkheid. De buurman van een naburig huis (die ook Sinbad heet) hoort zijn geklaag. Sinbad de buurman legt uit aan de kruier hoe hij aan zijn rijkdom gekomen is. Hij nodigt de kruier daarom uit in zijn huis. Vervolgens vertelt Sinbad over zijn zeven zeereizen.

De eerste reis

De vis waar Sinbad met zijn bemanning op landt

Sinbad is de zoon van een rijke koopman. Wanneer zijn vader sterft, krijgt Sinbad al zijn geld. Sinbad houdt echter van grote feesten. Hierdoor raakt het geld al snel op. Sinbad moet aan de slag om geld te verdienen. Hij besluit handelaar te worden op zee.

Onderweg naar Basra komen hij en zijn bemanning op een klein eiland aan. Op het eiland maken zij een vuur om te overnachten. Het blijkt echter dat het eiland helemaal geen eiland is, maar de rug van een grote vis. De vis heeft zolang stilgelegen dat er planten op zijn rug gegroeid zijn.

Op het moment dat de vis de bemanning ontdekt, duikt het beest weg. De bemanning springt aan boord, maar Sinbad wordt achtergelaten. Hij spoelt uiteindelijk aan op een ander eiland. Hier redt hij de merrie van een zeepaardenkoning. Sinbads schip weet hem uiteindelijk te vinden. De zeepaardenkoning geeft Sinbad als dank voor veel rijkdommen. Als rijk man keert Sinbad terug naar Bagdad.

De tweede reis

Sinbad in de vallei van de diamanten

Na een tijdje verveelde Sinbad zich opnieuw en besloot een nieuwe zeereis te maken. Tijdens de reis wordt hij opnieuw (per ongeluk) door zijn bemanning achtergelaten. Hij komt terecht in een vallei met alleen maar slangen. Hier ziet hij ook de rokvogels. Dat zijn enorm grote vogels die op de slangen jagen. Handelaren gooien vlees in de kloof.

Sinbad begrijpt niet waarom zij dat doen totdat hij de kloof een keer goed bekijkt. Onderin is de kloof bezaait met diamanten. Het vlees blijft aan de diamanten kleven. De Rokvogels nemen het vlees met de diamanten weer terug naar boven. Eenmaal in hun nesten eten ze het vlees op en blijven de diamanten achter. De handelaren hoeven op die manier niet in de kloof te klimmen, maar alleen de diamanten uit het nest te halen.

De handelaren zijn verbaasd als Sinbad zichzelf aan een stuk vlees vastbindt en in de kloof gooit. Hij wordt meegenomen naar het nest, waar hij veel diamanten vindt. Vervolgens keert hij terug naar Bagdad. Hij heeft nog meer geld als voorheen.

De derde reis

Sinbad verveeld zich na een tijdje opnieuw en gaat weer op reis. Zijn schip komt aan op een eiland met een kasteel. In dat kasteel woont een cycloop. De cycloop begroet de mannen, maar is eigenlijk gemeen. Iedere avond eet hij steeds het dikste bemanningslid op. Uiteindelijk blijven slechts Sinbad en twee anderen over.

In de avond besluiten de drie daarom de cycloop blind te steken met hete zwaarden. Ze slagen erin, waardoor zij het eiland kunnen ontvluchten. Met de bood gaan zij naar een ander eiland. Hier woont een hele grote slang. De slang eet iedere avond een van de bemanningsleden op. Na twee nachten is alleen Sinbad over.

Sinbad en de slang

Sinbad besluit zijn lichaam te bekleden met hout, waardoor de slang hem niet kan eten. Uiteindelijk geeft de slang op. Hij wordt gered door een voorbijkomend schip. Het blijkt het schip van Sinbads tweede reis te zijn. Hierdoor krijgt hij opnieuw toegang tot de eigendommen van de tweede reis.

De vierde reis

Na verloop van tijd verveelt Sinbad zich op. Hij besluit opnieuw een reis te maken en lijdt ook weer schipbreuk. Hij strandt op een eiland aan met hele vriendelijk bewoners. De bewoners geven de bemanningsleden van Sinbad een bepaald kruid. Hierdoor verliezen zij hun verstand. De inwoners mesten de bemanningsleden vervolgens vet om hen op te eten. Sinbad weigert het kruid te eten. De kannibalen zijn daarom niet geïnteresseerd in hem.

Hij gaat naar een nieuw eiland. Hier wordt hij tot adviseur van de koning benoemd, omdat hij de stijgbeugel introduceert. De koning geeft Sinbad ook een mooie, lieve vrouw. Toch overlijdt Sinbads vrouw al snel door een ziekte. Hij ontdekt echter dat het eiland een eigen traditie heeft: als een vrouw/man overlijdt, wordt zijn/haar partner met hem/haar levend begraven. Ze krijgen slechts een kleine voorraad water en eten mee. Ook wordt zij met al hun bezittingen begraven.

Sinbad besluit de overige levende partners in de grot te doden. Hierdoor heeft hij genoeg water en eten om te overleven. Na een tijdje is hij echter de enige die nog levend is. Ook wordt de grot vaak bezocht door wilde dieren. Sinbad loopt de grot uit en ziet de zee. Hij neemt zoveel mogelijk juwelen mee en wordt in het water gered door een schip. Hij keert nog rijker terug in Bagdad.