Peter II van Rusland

Peter II van Rusland
Peter II
Aangetreden op	1727
Afgetreden op	1730 (overlijden)
Troonopvolger	Anna van Rusland
Algemeen
Aanspreekvorm	Keizerlijke Majesteit
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Peter II Aleksejevitsj (Russisch: Пётр II Алексеевич, Pjotr II Aleksejevitsj)
Geboren	Sint-Petersburg, 23 oktober 1715
Overleden	Moskou, 30 januari 1730
Dynastie	Huis Romanov
Ouders	Aleksej Petrovitsj van Rusland Charlotte Christine van Brunswijk-Lüneburg
Portaal Monarchie

Peter II Aleksejevitsj (Sint-Petersburg, 23 oktober 1715 - Moskou, 30 januari 1730) was tsaar van Rusland tussen 1727 en 1730. Peter II kwam uit het huis Romanov. Peter was de zoon van tsarevitsj Aleksej Petrovitsj en Charlotte Christine van Brunswijk-Lüneburg. Na de dood van Catharina I nam Alexander Menshikov de controle over Peter II. Maar er waren mensen die het niet eens waren met Menshikov en ze hebben hem weggestuurd en verbannen.Peter was een belangrijke leider van Rusland. Hij had veel vrienden, waaronder prins Aleksej Dolgorukov. Maar Peter was zo druk met zijn vrienden dat hij niet goed voor zijn land zorgde. Hierdoor werd het leven van de mensen in Rusland moeilijker. Peter was ook verliefd op Ekaterina Dolgoroekova en wilde met haar trouwen. Helaas stierf hij aan pokken voordat ze konden trouwen. Dit betekende dat Peter de laatste mannelijke leider van het huis Romanov was.

Vroege leven

Peter de Grote was een belangrijke leider van Rusland. Hij werd geboren in Sint-Petersburg op 23 oktober 1715. Zijn vader was de zoon van Peter de Grote, die ook een belangrijke leider van Rusland was. Peters moeder stierf toen hij nog maar tien dagen oud was en zijn vader stierf in de gevangenis toen Peter drie jaar oud was. Daarom werd Peter vanaf zijn jeugd in de strengste afzondering gehouden. Hij had wel gouvernantes, zoals de vrouwen van een kleermaker en een wijnboer uit de Nederlandse nederzetting, terwijl een zeeman genaamd Norman die hem leerde hoe hij moest navigeren op zee. Toen Peter ouder werd, kreeg hij les van een Hongaarse man genaamd Janos Zeikin. Janos was een goede leraar en leerde Peter veel dingen.

Peter de Grote was een belangrijke leider van Rusland. Hij had een vrouw genaamd Catharina I. Toen Peter stierf, werd Catharina de nieuwe leider van Rusland. Een man genaamd Aleksander Danilovich Menshikov hielp Catharina om de nieuwe leider te worden. Hij verving de leraren van Peter door een man genaamd graaf Ostermann. Ostermann leerde Peter over geschiedenis, aardrijkskunde, wiskunde en vreemde talen. Maar Peter was niet zo geïnteresseerd in leren. Hij hield meer van jagen en feesten.

Toen Catharina I stierf, wilden veel mensen dat Peter de nieuwe leider van Rusland zou worden. Maar er was een probleem: Peter was nog een kind en hij had geen ouders meer. Sommige mensen wilden niet dat hij de leider zou worden omdat hij nog zo jong was. Maar uiteindelijk besloten de leiders van Rusland dat Peter de nieuwe leider zou worden. Ze kozen hem omdat hij de kleinzoon was van Peter de Grote, die ook een belangrijke leider van Rusland was geweest. Zijn verloving met Maria, de dochter van Menshikov, werd ook vermeld in de documentatie.

Regering

Nadat Catharina was overleden, werd Peter II de nieuwe keizer van Rusland. Maar hij was nog maar 11 jaar oud, dus Menshikov, een machtige minister, nam de controle over hem. Menshikov was erg bazig en gaf bevelen aan Peter. Op een dag nam hij zelfs een cadeau van Peter af! Peter was hier niet blij mee en zei: “We zullen zien wie de keizer is, jij of ik.” Maar Menshikov werd snel ziek en zijn tegenstanders maakten gebruik van zijn ziekte. Ze zorgden ervoor dat Peter Menshikov niet meer hoefde te gehoorzamen en stuurden hem naar Siberië. Peter kreeg ook een nieuwe leraar, Christian Goldbach, die hem veel dingen leerde.

Peter was een slimme jongen, maar ook eigenwijs. Hij wilde niet leren hoe hij het land moest besturen, zoals zijn opa Peter de Grote. Peter II was nog jong en kon niet goed voor het land zorgen. Hierdoor werden de mensen in Rusland boos en gefrustreerd. Ambtenaren durfden geen belangrijke beslissingen te nemen omdat Peter II niet goed voor het land zorgde. De Russische vloot werd verwaarloosd, maar Peter II toonde geen interesse in de zaak. Hij maakte de lijfeigenschap strenger door lijfeigenen te verbieden zich vrijwillig in militaire dienst te doen en zo aan hun status te ontsnappen.

Portret van Tsaar peter II

Peter had twee vrienden, prins Aleksej Dolgoroekov en zijn zoon Ivan, die hem hielpen bij het nemen van beslissingen. Ivan Dolgoroekov leefde een wild leven en Peter II bracht veel tijd door met feesten, kaarten en vrouwen. Hij raakte al snel verslaafd aan alcohol.

Peter II werd gekroond op 9 januari 1728 in Moskou. Maar hij was niet geïnteresseerd in het besturen van het land. Rusland was in chaos en mensen waren ontevreden. Geld werd niet aan iedereen betaald en er werd veel gestolen. Peter II verhuisde het hof en andere instellingen van Sint-Petersburg terug naar Moskou, wat pijnlijk was voor de stad en de adel die daar woonde. Peter II keerde soms terug naar Sint-Petersburg, maar hij leidde een doelloos leven vol vermaak en afleiding. Hij werd verliefd op een vrouw genaamd Ekaterina Alekseyevna Dolgorukova en wilde met haar trouwen. Maar zijn tante Elizabeth Petrovna hield niet van Ekaterina en Peter II had geen interesse in haar. Toch ging het huwelijk door en zou plaatsvinden op 30 januari [O.S. 19 januari] 1730.

"Peter II heeft nog niet de leeftijd bereikt waarop de persoonlijkheid van een persoon al is gevormd", schreef historicus Mykola Kostomarov.

"Terwijl tijdgenoten zijn natuurlijke intelligentie en goede hart prezen, hoopten ze alleen maar dat dat goede in de toekomst zou gebeuren. Zijn gedrag gaf echter geen kansen om te hopen dat hij een goede heerser zou zijn. Hij had een hekel aan leren en denken over nationale aangelegenheden. Hij was helemaal in beslag genomen door amusement en werd onder de invloed van iemand anders gehouden."

Binnenlands beleid

Kort nadat Peter II de troon besteeg, stelde Menshikov namens hem twee manifesten op. Deze manifesten waren bedoeld om de bevolking te helpen. Het eerste decreet vergaf lijfeigenen hun schulden en gaf vrijheid aan degenen die tot dwangarbeid waren veroordeeld wegens niet-betaling van belastingen. Dit initiatief werd voortgezet. Onder Peter II begon in Rusland een verzachting van het wetboek van strafrecht – een proces dat onder Elizabeth zijn hoogtepunt zou bereiken. In het bijzonder werd het keizerlijk decreet voortaan verboden de uiteengereten lichamen van geëxecuteerde mensen tentoon te stellen “met als doel intimidatie” .

Ook werd de zogenaamde “draaibelasting” afgeschaft: een belasting op elke binnenkomende kar. De verklaring hiervoor was “de zorg van de regering om haar onderdanen te beschermen tegen beledigingen veroorzaakt door de verzamelaars”, maar het bedrag dat gewoonlijk op deze manier voor het jaar werd ontvangen, werd verdeeld in de vorm van een indirecte belasting onder de keizerlijke tavernes .

Naast het kwijtschelden van oude schulden, die blijkbaar toch al onmogelijk konden worden geïnd, probeerde de regering van Menshikov de controle op belastinginning te verscherpen. Na een mislukte poging om zemstvo-commissarissen van lokale bewoners te benoemen om belastingen te innen (in de hoop dat ze zich beter bewust zouden zijn van de situatie ter plaatse), werd besloten om lokale gouverneurs te verplichten boodschappers rechtstreeks naar lokale landgoederen te sturen en om achterstallige betalingen te eisen van landeigenaren, hun griffiers of managers .

Nadat Peter de Grote keizer werd, verlaagde hij de belasting op hennep en garen die in het buitenland werden verkocht van 37,5% naar 5%. De Siberische bonthandel werd zonder rechten gelaten. Ook kreeg Menshikov, een belangrijke persoon in de regering, een hoge positie in het leger. In Lijfland werd een Sejm geïntroduceerd. Het Kleine Russische Collegium werd afgeschaft en het hetmanaat in Oekraïne werd hersteld. Dit was gunstig voor Menshikov, omdat er veel klachten waren over het bestuur en zijn president, Stepan Velyaminov. De afschaffing ervan zou Menshikovs gezag in Klein Rusland kunnen vergroten. Oekraïne begon zich aan Rusland te onderwerpen volgens de overeenkomsten die waren vastgelegd in de Rada Perejaslav. Alle zaken betreffende Oekraïne werden overgedragen aan de jurisdictie van een buitenlandse raad .

Een keizer opvoeden

Andrei Osterman stelde een plan op om Peter II te onderwijzen. Het plan omvatte oude en moderne geschiedenis, aardrijkskunde, wiskunde en meetkunde. Het doel was om Peter II binnen zes maanden door de Assyrische, Perzische, Griekse en Romeinse monarchieën naar de modernste tijden te laten gaan. Hij moest ook de auteur van het eerste deel van historische zaken Yagan Gibner gebruiken en de zogenaamde Bilderzaal raadplegen voor het zoeken. Nieuwe geschiedenis kon worden geïnterpreteerd en daarin volgens de drang van De stad Pufendorf, om een nieuwe daad van iedereen, en vooral van de grensstaten, te presenteren, en in andere opzichten geleidelijk informatie te presenteren over de heersende familie van elke staat, belangen, regeringsvorm, kracht en zwakte. Geografie werd gedeeltelijk volgens de wereldbol en gedeeltelijk volgens landkaarten onderwezen. Wiskundige bewerkingen, rekenkunde, geometrie en andere wiskundige onderdelen en kunsten uit mechanica, optica, etc. werden ook onderwezen .

Heinrich Johann Friedrich Ostermann

Naast het door Ostermann opgestelde studieplan was er ook een notitie geschreven door Peter II zelf. Op maandagmiddag studeerde hij van 2 tot 3 uur en gaf hij daarna les aan soldaten. Op dinsdag- en donderdagmiddag ging hij van de hond tot het veld. Op woensdagmiddag trainde hij militairen. Op vrijdagmiddag ging hij met vogels mee. Op zaterdagmiddag was er muziek en dans. Op zondagmiddag ging hij naar het zomerhuis en de tuinen daar .

Peter II onder de Dolgoroekov-prinsen (1728-1730)

Na de verhuizing van de Dolgorukovs naar Moskou kregen ze veel macht. Op 14 februari 1728 werden de prinsen Vasili Loekitsj en Aleksej Grigorjevitsj Dolgoroekov standaard tot leden van de Opperste Privy Council gemaakt. Op 22 februari (11 februari) werd de jonge prins Ivan Alexejevitsj aangesteld als kamerheer.

De val van Menshikov bracht Peter dichter bij Anna Petrovna. Eind februari 1728 kwam in Moskou het bericht binnen dat Anna Petrovna was bevallen van een zoon, Peter (de latere Peter III). Bij deze gelegenheid werd een bal gehouden. De boodschap die de geboorte van Petrus aankondigde, kreeg 300 tsjervonets aangeboden en Feofan Prokopovitsj schreef een lange felicitatiebrief naar de hertog van Holstein, de echtgenoot van Anna Petrovna, waarin hij de kist op alle mogelijke manieren prees en Menshikov vernederd.

Na de aankomst van Peter in Moskou veroverde hij zijn grootmoeder, Evdokia. Deze ontmoeting is door veel historici ontroerend beschreven. Op 3 december 1728 stierf de 14-jarige oudere zus van de keizer, Natalia Alexeevna, van wie hij veel hield en die volgens tijdgenoten een invloedrijke invloed op hem had, in Moskou.

Binnenlands beleid

Tijdens de periode dat Peter II in Moskou woonde, had hij vooral plezier en liet hij staatszaken over aan de prinsen Dolgorukov. De Dolgorukovs, en vooral Ivan Alekseevich, spraken met verontwaardiging over het voortdurende amusement van de keizer, maar bemoeiden zich niettemin niet met hem en dwongen hem niet om zich met staatszaken bezig te houden. Volgens de historicus Solovjov rapporteerden buitenlandse gezanten de stand van zaken in Rusland als volgt: “Alles in Rusland verkeert in een vreselijke wanorde, de tsaar regelt de zaken niet en denkt er niet over na; niemand krijgt betaald, en God weet wat de financiën zullen opleveren; Iedereen steelt zoveel als hij kan. Alle leden van de Hoge Raad zijn onwel en komen niet bijeen; ook andere instellingen stopten met hun activiteiten; afgrond van klachten; iedereen doet wat in hem opkomt” .

Ekaterina Dolgoroekova , Peter's tweede bruid.

In 1728 vergeleek de Saksische gezant Lefort Rusland tijdens het bewind van Peter II met een schip dat heen en weer wordt geslingerd door de wil van de wind, terwijl de kapitein en de bemanning slapen of dronken worden: “Het is onbegrijpelijk hoe zo’n enorm mechanisme kan functioneren zonder enige hulp of inspanning van buitenaf. Iedereen wil gewoon even van zichzelf afkomen, niemand wil ook maar de geringste verantwoordelijkheid op zich nemen, iedereen kruipt aan de zijlijn… De enorme machine werd willekeurig gelanceerd; niemand denkt aan de toekomst; de bemanning lijkt te wachten op de eerste orkaan die na de schipbreuk de buit onder hen zal verdelen” .

De leden van de Hoge Privy Council waren ontevreden over het feit dat de keizer niet aanwezig was in de Raad en dat twee van zijn leden, prins Alexei Dolgorukov en Osterman, tussenpersonen waren tussen de keizer en de Raad. Zelf gingen ze bijna nooit naar vergaderingen, en de adviezen van de Raad moesten naar hen worden gestuurd met het verzoek de zaak uit te voeren door verslag uit te brengen aan de keizer. Het leger en de marine verkeerden in een crisis: na de ballingschap van Mensjikov zat het Militair Collegium zonder president, en nadat de hoofdstad naar Moskou was verplaatst, zonder vice-president, ontbrak het het leger aan munitie en werden veel bekwame jonge officieren ontslagen. De bouw van schepen werd stopgezet; men wilde zich beperken tot de productie van uitsluitend galeien, wat praktisch tot een oorlog met Zweden leidde. De overdracht van de hoofdstad naar Moskou droeg ook niet bij aan de ontwikkeling van de vloot. Toen Osterman Peter waarschuwde dat door het verwijderen van de hoofdstad uit zee de vloot zou kunnen verdwijnen, antwoordde Peter: " Wanneer de noodzaak het gebruik van schepen vereist, dan ga ik naar zee; maar ik ben niet van plan er als een grootvader omheen te lopen " .

In die tijd waren er veel overvallen. Bijvoorbeeld, in het Alator-district hebben rovers het dorp Prins Kurakin in brand gestoken en de klerk gedood. Twee kerken en meer dan 200 huishoudens werden verbrand. Ze schreven dat meer dan één dorp leed, en dat de rovers in grote aantallen in de buurt van Alatyr stonden met wapens en kanonnen en pochten dat ze de stad zouden innemen en vernietigen, waar geen garnizoen was, en dat er niemand was om te sturen om de dieven te vangen. Iets soortgelijks gebeurde ook in de Penza-regio en de Beneden-Wolga-regio 1.

Omkoping en verduistering waren wijdverbreid . In december 1727 begon het proces tegen admiraal Matvey Zmajevitsj, die zijn bevoegdheden misbruikte en de schatkist verduisterde. De rechtbank veroordeelde Zmaevich en zijn handlanger majoor Pasynkov tot de dood, die werd vervangen door een verlaging van de rang, een eervolle ballingschap naar Astrachanië en compensatie voor verliezen .

De controverses in de kerk namen toe. Na de dood van Mensjikov voelden de geestelijken van de oppositie kracht en begonnen te pleiten voor het herstel van het patriarchaat . Alle kerkelijke aangelegenheden sinds de tijd van Peter I werden beheerd door de vice-president van de Heilige Synode, Feofan Prokopovich, die werd beschuldigd van clementie jegens de verspreiding van het lutheranisme en calvinisme, evenals van deelname aan de All-Joking and All-Drunken Raad. De belangrijkste aanklagers waren Rostov-bisschop Georgie (Dashkov) Nl Markell (Rodysjevski) .

Buitenlands beleid

Osterman, die verantwoordelijk was voor het buitenlands beleid, vertrouwde volledig op een alliantie met Oostenrijk. De keizer twijfelde niet aan dit beleid, omdat zijn oom van moederskant keizer Karel VI was en zijn neef de toekomstige keizerin Maria Theresia. De belangen van Rusland en Oostenrijk vielen op veel gebieden samen – in het bijzonder wat betreft de bestrijding van het Ottomaanse Rijk .

Een bondgenootschap met Oostenrijk betekende volgens de toenmalige begrippen automatisch gespannen betrekkingen met Frankrijk en Engeland. Ze wilden de kroning van George II gebruiken om de betrekkingen tussen Rusland en Groot-Brittannië te verbeteren, maar de dood van de belangrijkste Russische ambassadeur in Frankrijk en Engeland, Boris Kurakin, vernietigde deze plannen .

De Russische betrekkingen met Polen zijn aanzienlijk verslechterd als gevolg van het feit dat de Polen Koerland, waar Anna Ioannovna regeerde, als hun provincie beschouwden en openlijk zeiden dat deze in wojewodschappen moest worden verdeeld. Moritz van Saksen, de onwettige zoon van de Poolse koning Augustus II, werd het huwelijk met Elizaveta Petrovna en Anna Ioannovna ontzegd.

Peter II was een keizer van Rusland. Het nieuws over zijn troonsbestijging werd in Denemarken goed ontvangen, omdat ze in Denemarken vreesden voor de toetreding tot de Russische troon van de dochter van Peter I, Anna Petrovna, die de vrouw was van de hertog van Holstein, die op haar beurt aanspraak maakte op de Russische troon. Aleksej Bestuzhev rapporteerde aan Peter vanuit Kopenhagen: “De koning hoopt uw vriendschap te ontvangen en is bereid die op alle mogelijke manieren te zoeken, rechtstreeks en via De Caesar” .

De betrekkingen met Zweden waren aanvankelijk zeer vijandig. Later lieten de Zweden echter, nadat ze hadden vernomen dat het leger en de marine in Rusland nog steeds in gevechtsklare toestand waren, deze eisen varen. Desondanks bleven de betrekkingen gespannen: in Zweden betreurden velen het dat Menshikov werd verbannen, en bovendien werd een invasie van Rusland door Zweden en Turkije met de steun van Engeland en Frankrijk voorbereid. De betrekkingen veranderden echter al snel en de belangrijkste vijand van Rusland, graaf Hoorn, begon trouw te zweren aan de keizer. Aan het einde van Peters regering probeerde koning Frederik I van Zweden zelf een alliantie met Rusland aan te gaan.

Dood van de keizer

Op het feest van de Driekoningen, 6 januari 1730, nam hij samen met veldmaarschalk Minich en Ostermann deel aan een parade gewijd aan de zegening van water op de rivier de Moskva. Toen Peter thuiskwam, kreeg hij koorts veroorzaakt door pokken. Toen Ivan Dolgorukov, gedwongen door zijn familieleden, de wil van de keizer om zijn zus te tronen, probeerde te vervalsen, werd deze vervalsing niet geaccepteerd door de Opperste Privy Council . In het eerste uur van de nacht van 18 (29) op (30) januari 1730 kwam de 14-jarige vorst tot bezinning en zei: “Verpand de paarden. Ik ga naar mijn zus Natalia”, vergeten dat ze al dood was. Een paar minuten later verdween hij zonder een erfgenaam achter te laten. Daarop werd het huis van de Romanovs afgesneden in een mannenstam.

De laatste Russische heerser Peter II werd begraven in de Aartsengelkathedraal van het Kremlin in Moskou. Op zijn grafsteen (bij de zuidkant van de noordoostelijke pilaar van de kathedraal) staat het volgende grafschrift: “De meest vrome en autocratische soeverein Peter de Tweede, keizer van heel Rusland. Hij werd geboren in de zomer van 1715 op 12 oktober, het voorouderlijk landgoed van de geadopteerde in 1727 op 7 mei, getrouwd en gezalfd in het jaar 1728 op de 25e dag van februari. Nadat hij kort op grote zegeningen had door de hoop van zijn onderdanen, door de wil van God, vertrok hij in de zomer van 1730 op 18 januari naar het eeuwige koninkrijk. De vreugde van ons hart is verstrooid, ons gelaat wordt omgezet in huilen, de kroon valt van ons hoofd, wee ons, want we hebben gezondigd”.

Tsaren van Rusland

Tsaardom Rusland (1547-1721) Ivan IV de Verschrikkelijke (1547-1584) · Fjodor I (1584-1598) · Boris (1598-1605) · Fjodor II (1605) · Valse Dimitri I (1605-1606) · Vasili IV (1606-1610) · Wladislaus IV (1610-1613) · Michaël I (1613-1645) · Alexis (1645-1676) · Fjodor III (1676-1682) · Ivan V & Peter I de Grote (1682-1696; duo) · Peter I de Grote (1696-1725) Keizerrijk Rusland (1721-1917) Peter I de Grote (1721-1725) · Catharina I (1725-1727) · Peter II (1727-1730) · Anna (1730-1740) · Ivan VI (1740-1741) · Elisabeth (1741-1762) · Peter III (1762) · Catharina II de Grote (1762-1796) · Paul I (1796-1801) · Alexander I (1801-1825) · Nicolaas I (1825-1855) · Alexander II (1855-1881) · Alexander III (1881-1894) · Nicolaas II (1894-1917) · Einde van het Keizerrijk Rusland (1917)