Oscar Niemeyer: verschil tussen versies
Regel 49: | Regel 49: | ||
===Ontwerpen in Brasilia=== | ===Ontwerpen in Brasilia=== | ||
+ | In 1956 werd [[Juscelino Kubitschek]] verkozen tot president van Brazilië. Na zijn aantreden benaderde hij Niemeyer voor zijn nieuwe project. Kubitschek wilde namelijk een nieuwe hoofdstad voor Brazilië bouwen. Toentertijd was [[Rio de Janeiro]] de hoofdstad van het land. Kubitschek wilde een hoofdstad die centraal in het land lag. Hiervoor waren verschillende redenen. Zo wilde hij de economie in het binnenland steunen en de drukke kustregio's ontlasten. In samenwerking met Niemeyer hield Kubitschek een competitie. Uiteindelijk werd [[Lúcio Costa]] gekozen voor de plattegrond van de stad. Niemeyer ontwierp de gebouwen van de stad. | ||
+ | |||
+ | In enkele maanden tijd maakte Niemeyer honderden ontwerpen voor appartementenblokken, bedrijfsruimten en openbare gebouwen. Zijn bekendste ontwerpen in de stad zijn de [[Kathedraal van Brasilia]] en het parlementsgebouw. Brasilia werd ontworpen vanuit een socialistisch gedachtegoed. Alle gebouwen waren bezit van de overheid en werden direct aan de werknemers verhuurd. Ook waren er geen verschillen in klassen. Dat betekende dat ministers tussen de normale arbeiders zouden wonen. De bouw van Brasilia duurde vier jaar. In 1960 werd de stad de officiële hoofdstad van het land en verhuisde de overheid naar Brasilia. | ||
<gallery mode="packed" widths="300" heights="150"> | <gallery mode="packed" widths="300" heights="150"> |
Versie van 1 jun 2025 15:36
|
|
Oscar Niemeyer | |
![]() | |
Niemeyer in 1968 | |
Persoonlijke informatie | |
Volledige naam | Oscar Ribeiro de Almeida Niemeyer Soares Filho |
Land | ![]() |
Geboortedatum | 15 december 1907 |
Geboorteplaats | Rio de Janeiro |
Overleden | 5 december 2012 |
Overleden te | Rio de Janeiro |
Carrière | |
Beroep | Architect |
Bekend van | Veel publieke gebouwen in Brasilia Edifício Copan Ibirapuerapark Hoofdkwartier van de Verenigde Naties Museu de Arte Contemporânea |
Portaal ![]() |
Oscar Niemeyer (Rio de Janeiro, 15 december 1907 - Rio de Janeiro, 5 december 2012) is een Braziliaanse architect. Niemeyer is een van de belangrijkste architecten van de moderne architectuur. Hij hing het functionalisme aan. De functionalisten geloofden dat een gebouw er moest uitzien zoals waar het voor bedoeld was. Daarom gebruikten de functionalisten weinig versieringen. Niemeyer was ook een van de eerste architecten die experimenteerde met gewapend beton.
In 1956 kreeg Niemeyer de opdracht om de publieke gebouwen in Brasilia, de nieuwe hoofdstad van Brazilië, te ontwerpen. Hij ontwierp onder het kathedraal van Brasilia en het parlementsgebouw van het land. Ook heeft Niemeyer samen met Le Corbusier het Hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York City ontworpen. Na zijn ontwerpen voor Brasilia werd Niemeyer professor aan de universiteit van de stad. Na de militaire staatsgreep in 1964 moest hij het land verlaten. Niemeyer bracht zijn tijd door in Cuba en de Sovjet-Unie. In 1985 keerde hij terug naar Brazilië toen het land weer een democratie was.
Niemeyer werkte tot in zijn late jaren door als architect. Hij heeft ongeveer 600 projecten ontworpen over de hele wereld.
Biografie
Jeugd en opleiding
Niemeyer werd geboren in 1907 in Rio de Janeiro. Hij was van Europese komaf. Zijn familie kwam oorspronkelijk uit Portugal, Duitsland en Bohemen. In 1928 leerde hij Annita Baldo kennen en trouwde met haar.
Hij studeerde aan de Escola Nacional de Belas Artes, waar hij in 1934 afstudeerde.
Eerste projecten
Niemeyers vader was typograaf. Na zijn studie ging Niemeyer daar werken. Later ging hij voor de architectenstudio van Lúcio Costa, Gregori Warchavchik en Carlos Leão werken. Zij konden Niemeyer niet betalen. Niemeyer ontwikkelde in deze periode zijn eigen stijl. Hij wilde de koloniale stijl van Olinda met de moderne internationale stijl combineren.
Niemeyers werkte samen met een groep andere architecten aan de bouw van het nieuwe Ministerie van Onderwijs en Gezond in Rio de Janeiro. Dat gebouw staat vandaag de dag bekend als het Gustavo Capanema-paleis. Ook de Zwitserse architect Le Corbusier verbleef tijdens periode in Rio de Janeiro. Het nieuwe gebouw was het begin van het Braziliaanse modernisme.
In 1939 werkte Niemeyer samen met Costa aan het Braziliaanse paviljoen op de wereldtentoonstelling 1939 in New York City. In 1940 werd hij benadert door de burgemeester van Belo Horizonte, Juscelino Kubitschek, voor de aanleg van een nieuwe wijk. Voor de wijk Pampulha ontwierp Niemeyer enkele gebouwen zoals een casino, een restaurant, een kerk, een jachtclub en een golfclub. Het hoogtepunt van de wijk is de Igreja São Francisco de Assis. De kerk viel op door de parabolische vorm.
Niemeyer was ook in het buitenland bekend. In de Venezolaanse hoofdstad Caracas ontwierp hij het Museum voor Moderne Kunst. Een ander gebouw dat ontwierp samen met Le Cobusier was het Hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York City.
Het voormalig hoofdkwartier van het Ministerie van Onderwijs en Gezond (het Gustavo Capanema-paleis) in Rio de Janeiro
De wijk Pampulha in Belo Horizonte, Minas Gerais.
De Igreja São Francisco de Assis in Belo Horizonte, Minas Gerais.
Ontwerpen in Brasilia
In 1956 werd Juscelino Kubitschek verkozen tot president van Brazilië. Na zijn aantreden benaderde hij Niemeyer voor zijn nieuwe project. Kubitschek wilde namelijk een nieuwe hoofdstad voor Brazilië bouwen. Toentertijd was Rio de Janeiro de hoofdstad van het land. Kubitschek wilde een hoofdstad die centraal in het land lag. Hiervoor waren verschillende redenen. Zo wilde hij de economie in het binnenland steunen en de drukke kustregio's ontlasten. In samenwerking met Niemeyer hield Kubitschek een competitie. Uiteindelijk werd Lúcio Costa gekozen voor de plattegrond van de stad. Niemeyer ontwierp de gebouwen van de stad.
In enkele maanden tijd maakte Niemeyer honderden ontwerpen voor appartementenblokken, bedrijfsruimten en openbare gebouwen. Zijn bekendste ontwerpen in de stad zijn de Kathedraal van Brasilia en het parlementsgebouw. Brasilia werd ontworpen vanuit een socialistisch gedachtegoed. Alle gebouwen waren bezit van de overheid en werden direct aan de werknemers verhuurd. Ook waren er geen verschillen in klassen. Dat betekende dat ministers tussen de normale arbeiders zouden wonen. De bouw van Brasilia duurde vier jaar. In 1960 werd de stad de officiële hoofdstad van het land en verhuisde de overheid naar Brasilia.
Het Parlementsgebouw van Brazilië waar het Nationaal Congres vergadert.
De Kathedraal van Brasilia (buitenkant).
Het Planaltopaleis, de werkplek van de Braziliaanse president.
Ballingschap
Latere jaren
Het Complexo Cultural da República in Brasilia.
Het Museu Oscar Niemeyer in Curitiba, Paraná.