Noord-Duitse Bond: verschil tussen versies
| Regel 35: | Regel 35: | ||
===De bond=== | ===De bond=== | ||
| + | Tussen 1866 en 1867 werd er een nieuwe grondwet opgesteld in Berlijn. Op 24 februari 1867 opende de Pruisische koning [[Wilhelm I van Duitsland|Wilhelm I]] het parlementsgebouw, de [[Rijksdag (Duitsland)|Rijksdag]]. Op 16 april 1867 werd de nieuwe grondwet aangenomen. De koning van Pruisen was hierdoor altijd bondspresident (een soort minister-president). De bondspresident had het recht om oorlog te verklaren, vrede te sluiten, de bond te vertegenwoordigen in het buitenland, de bondskanselier te benoemen en de bondsraad en Rijksdag te ontslaan. | ||
===Einde=== | ===Einde=== | ||
Versie van 2 aug 2014 22:21
|
|
Sjabloon:Infobox land De Noord-Duitse Bond was een land dat het noorden van het huidige Duitsland bevat. De Noord-Duitse bond was een verzameling van 22 staatjes met elk een eigen bestuur. De Noord-Duitse Bond was de opvolger van de Duitse Bond. De belangrijkste en grootste staat van de Noord-Duitse Bond was Pruisen. De Noord-Duitse Bond wordt ook wel gezien als het begin van het Duitse Keizerrijk. De hoofdstad was Berlijn.
Geschiedenis
Ontstaan
Nadat Napoleon Bonaparte was verslagen moesten er nieuwe Europese grenzen worden opgesteld. Het Congres van Wenen moest dit doen en vond dat alle Duitse staatjes moesten samenwerken. Zo zouden er om Frankrijk alleen maar sterke landen liggen. De verzameling van staatjes heette de Duitse Bond. Toch waren er binnen de bond maar twee staten het belangrijkst, Pruisen en Oostenrijk. Na de Duitse Oorlog verlieten Oostenrijk, Beieren, Baden en Württemberg de bond. Hiermee werd de Noord-Duitse Bond gesticht.
De bond
Tussen 1866 en 1867 werd er een nieuwe grondwet opgesteld in Berlijn. Op 24 februari 1867 opende de Pruisische koning Wilhelm I het parlementsgebouw, de Rijksdag. Op 16 april 1867 werd de nieuwe grondwet aangenomen. De koning van Pruisen was hierdoor altijd bondspresident (een soort minister-president). De bondspresident had het recht om oorlog te verklaren, vrede te sluiten, de bond te vertegenwoordigen in het buitenland, de bondskanselier te benoemen en de bondsraad en Rijksdag te ontslaan.
Einde