Maximiliaan van Mexico: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{werk}} | {{werk}} | ||
[[Afbeelding:Maximilian emperor of Mexico.jpg|right|300px]] | [[Afbeelding:Maximilian emperor of Mexico.jpg|right|300px]] | ||
| − | '''Ferdinand ''Maximiliaan'' Jozef''', in het [[Duits]] '''Ferdinand Maximilian Joseph''' en in het [[Spaans]] '''Fernando Maximiliano José''' (geboren te [[Wenen]], [[Oostenrijk]], 6 [[juli]] 1832 - gestorven in Cerro de las Campanas, [[Mexico]], 19 [[juni]] 1867), was van 1864 tot 1867 keizer van het [[Tweede Mexicaanse Keizerrijk]] en een [[aartshertog]] van Oostenrijk. | + | '''Ferdinand ''Maximiliaan'' Jozef''', in het [[Duits]] '''Ferdinand Maximilian Joseph''' en in het [[Spaans]] '''Fernando Maximiliano José''' (geboren te [[Wenen]], [[Oostenrijk]], 6 [[juli]] 1832 - gestorven in Cerro de las Campanas, [[Mexico]], 19 [[juni]] 1867), was van 1864 tot 1867 keizer van het [[Tweede Mexicaanse Keizerrijk]] en een [[aartshertog]] van Oostenrijk, van 1857 tot 1859 was hij onderkoning van [[Lombardije-Venetië]]. |
| − | + | Maximiliaan was de tweede zoon van Aartshertogin [[Sophie van Oostenrijk (1805-1872)]] en Aartshertog [[Frans Karel van Oostenrijk]]. Hij was de broer van [[Frans Jozef I van Oostenrijk]] en kwam uit het [[Huis Habsburg]]. | |
==Leven== | ==Leven== | ||
| + | ===Jeugd=== | ||
| + | Maximiliaan werd voor zijn Mexicaanse keizerschap altijd Ferdinand Max genoemd. Als jongere broer van de keizer was hij erg populair. Hij was slim en had interesse in kunst, wetenschap en de plantenwereld. Hij ging bij de Oostenrijkse marine die nog niet erg veel voorstelde. In [[Triëst]] zette hij samen met de beroemde [[Wilhelm von Tegelhoff]] een marinebasis op. In de [[Duitse Oorlog]] viel het [[koninkrijk Italië (1861-1946)|Koninkrijk Italië]] Oostenrijk via de [[Adriatische Zee]] aan. Ferdinand Max en von Tegelhoff behaalde geweldige successen, maar doordat de [[koninkrijk Pruisen|Pruisen]] oppermachtig waren op land werd Oostenrijk toch verslagen. | ||
| + | |||
| + | In 1857 trouwde de onderkoning-aartshertog met prinses [[Charlotte van België]]. Samen woonden ze in [[Milaan (stad)|Milaan]], dat toen nog Oostenrijks was. | ||
==Familie== | ==Familie== | ||
Versie van 18 okt 2014 09:05
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Ferdinand Maximiliaan Jozef, in het Duits Ferdinand Maximilian Joseph en in het Spaans Fernando Maximiliano José (geboren te Wenen, Oostenrijk, 6 juli 1832 - gestorven in Cerro de las Campanas, Mexico, 19 juni 1867), was van 1864 tot 1867 keizer van het Tweede Mexicaanse Keizerrijk en een aartshertog van Oostenrijk, van 1857 tot 1859 was hij onderkoning van Lombardije-Venetië.
Maximiliaan was de tweede zoon van Aartshertogin Sophie van Oostenrijk (1805-1872) en Aartshertog Frans Karel van Oostenrijk. Hij was de broer van Frans Jozef I van Oostenrijk en kwam uit het Huis Habsburg.
Leven
Jeugd
Maximiliaan werd voor zijn Mexicaanse keizerschap altijd Ferdinand Max genoemd. Als jongere broer van de keizer was hij erg populair. Hij was slim en had interesse in kunst, wetenschap en de plantenwereld. Hij ging bij de Oostenrijkse marine die nog niet erg veel voorstelde. In Triëst zette hij samen met de beroemde Wilhelm von Tegelhoff een marinebasis op. In de Duitse Oorlog viel het Koninkrijk Italië Oostenrijk via de Adriatische Zee aan. Ferdinand Max en von Tegelhoff behaalde geweldige successen, maar doordat de Pruisen oppermachtig waren op land werd Oostenrijk toch verslagen.
In 1857 trouwde de onderkoning-aartshertog met prinses Charlotte van België. Samen woonden ze in Milaan, dat toen nog Oostenrijks was.
Familie
Op 27 juli 1857 trouwde hij met Prinses Charlotte van België. Ze kregen zelf geen kinderen, maar ze adopteerde er twee:
- Salvador de Iturbide y de Marzán (18 september 1849 - 26 februari 1895), geadopteerd op 13 september 1865
- Agustín de Iturbide y Green (2 april 1863 - 3 maart 1925), geadopteerd op 13 september 1865