Juliana der Nederlanden
Prinses Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina (Den Haag, 30 april 1909 - Soestdijk, 20 maart 2004), was de dochter van Koningin Wilhelmina van Nederland en Prins Heinrich van Mecklenburg-Schwerin.
Juliana der Nederlanden werd geboren op Paleis Noordeinde. Na een aantal miskramen van Wilhelmina bestond de vrees dat er geen troonopvolger zou zijn. In dat geval zou de Nederlandse troon na het overlijden van Wilhelmina overgaan naar de nakomelingen van de zuster van Wilhelmina's vader Willem III, prinses Sophie. De meest genoemde namen waren Willem Ernst van Saksen-Weimar-Eisenach een zoon van een neef van Wilhelmina, en Marie van Saksen-Weimar-Eisenach een nicht van Wilhelmina. De geboorte van Juliana was dan ook een grote opluchting voor velen en er werd groot feest gevierd.
Na het beëindigen van haar middelbare school verhuisde Juliana naar Katwijk om een verkorte studie te volgen aan de Rijksuniversiteit Leiden. Ze kreeg een eredoctoraat. Op haar 18e zou ze de troon overnemen, dus ze had mensenkennis nodig.
Op 7 januari 1937 ze met Bernhard van Lippe-Biesterfeld. Ze kregen 4 dochters:
- Beatrix Wilhelmina Armgard (31 januari 1938)
- Irene Emma Elisabeth (5 augustus 1939)
- Margriet Francisca (19 januari 1943)
- Maria Christina (18 februari 1947), haar roepnaam was eerst Marijke.
Tijdens de oorlogsjaren bleef bijna de hele adelijke familie in Canada. Bernhard zou in later jaren geregeld opmerken dat Juliana toen ze uit Canada terugkeerde veel meer een zelfstandige vrouw was geworden: een ervaren moeder, een vrouw die stevig in haar schoenen stond en op eigen benen durfde te staan en vooral onder de schaduw van haar moeder vandaan was gekomen.
Zij volgde haar moeder, Koningin Wilhelmina, op 4 september 1948 op als Koningin van Nederland. Toen zij op 30 april 1980 aftrad werd haar oudste dochter, Beatrix, Koningin.
Links
|
Koninkrijk Holland: Lodewijk I · Lodewijk II · Hortense (regentes) | |