Karolingische kunst
Met Karolingische kunst worden kunst en kunstvoorwerpen in West-Europa bedoeld uit de achtste en negende eeuw. Het volgt de Merovingische kunst op. De grootste leider van de Karolingen was Karel de Grote. Hij zorgde niet alleen voor staatkundige maar ook voor culturele eenheid in een groot deel van Europa. Tijdens zijn regeer periode werd er in de (bouw)kunst terugverwezen naar de Klassieke oudheid, om daarom wordt het ook wel de Karolingische renaissance genoemd. De stijl werd in de tiende eeuw opgevolgd door de Ottoonse renaissance.
De Karolingische kunst werd beïnvloed door Merovingische kunst. Er waren er ook heel wat invloeden van de Byzantijnse kunst, evenals invloeden van de vroegchristelijke kunst en van de oud-Romeinse kunst waarbij vooral de menselijke vorm centraal stond. De kunstenaars legden met meer niet-menselijke vormen de grondslag voor de romaanse kunst die vanaf het begin van de elfde eeuw z'n ingang deed.
Veel boekverluchtigingen (versieringen) en fresco's zijn verloren gegaan.
Van het bronsgieten en edelsmeedkunst is meer bewaard gebleven. Karel de Grote opende een gieterij in Aken.
Ook ivoorsnijkunst kwam voor in die tijd.