Carl Jung
| Wetenschapper | |||
| |||
| Carl Gustav Jung rond 1935 | |||
| Persoonlijke info | |||
|---|---|---|---|
| Volledige naam | Carl Gustav Jung | ||
| Geboren | 26 juli 1875 | ||
| Geboorteplaats | Kesswil | ||
| Geboorteland | .svg){kind=small} Zwitserland
| ||
| Overleden | 6 juni 1961 | ||
| Overleden te | Küsnacht, Zwitserland | ||
| Gehuwd met / relatie |
Emma Rauschenbach (1882-1955). Samen kregen zij vijf kinderen. | ||
| Bekend van | |||
| Vakgebied | psychologie | ||
| Actief | 1902 - 1935 | ||
| Bekend van | analytische psychologie | ||
| |||
Carl Gustav Jung werd geboren in Kesswil, Zwitserland, op 26 juli 1875. Hij overleed in Küsnacht, op 6 juni 1961. Hij was een Zwitsers psychiater en psycholoog. Hij was de grondlegger van de analytische psychologie. Dat is zeg maar de psychologie die zich bezighoud met persoonlijkheidstypen. De menselijke psyche komt overeen met de persoonlijkheid.
Jung werd geboren als Karl Gustav II Jung. Hij was het vierde kind van Paul Achilles Jung (1842–1896) en Emilie Preiswerk (1848–1923). Zijn vader was dorpsdominee van de Zwitserse gereformeerde kerk, en zijn moeder Emilie kwam uit een rijke Zwitserse familie. Jung zelf was als kind vrij eenzaam en introvert - een uitdrukking die hij zelf later zou bedenken en toevoegen aan de psychologie. Hij is zeg maar de ontdekker van de psychologische archetypen en het collectief onbewuste (een soort van voorouder overerving).
In Bazel volgde hij het gymnasium en studeerde er vanaf 1895 geneeskunde. Hij was van plan om als chirurg of internist af te studeren. Psychiatrie was op dat moment nog maar een vreemde tak van wetenschap. Vlak voor zijn artsexamen kreeg hij echter het Lehrbuch der Psychiatrie van Richard von Krafft-Ebing in handen en dat veranderde zijn leven. Hij slaagde met vlag en wimpel voor zijn artsexamen en promoveerde in 1902 op een proefschrift over de psychologie en pathologie van zogenaamde occulte verschijnselen (geheimzinnige zaken die o.a. uit oude culturen zijn ontstaan).
Hij trad in 1903 in het huwelijk met Emma Rauschenbach (1882-1955). Samen kregen zij vijf kinderen. Vanaf 1900 werkte Jung als psychiater in de Burghölzli-kliniek bij Zürich. Hier hield hij zich onder meer bezig met de psychologische kant van schizofrenie. Na 1909 vestigde Jung zich als zelfstandig psychiater en legde zich nu meer toe op zijn psychoanalytische benadering. Hij volgde het werk van de 20 jaar oudere Sigmund Freud en heeft een poos met hem samengewerkt. Samen met de psychiater Sándor Ferenczi reisden zij naar de Verenigde Staten op uitnodiging van Granville Stanley Hall. Hoewel Jung Freud hoog achtte, trok hij enkele van zijn denkwijzen in twijfel, waaronder het begrip libido (algemene levensdrang). In 1913 kwam het dan ook tot een breuk tussen Jung en Freud.
Kritiek op Jung
Jung kreeg in de loop van zijn carrière te maken met beschuldigingen van antisemitisme en zelfs van nazistische sympathieën. Zo zou hij het boek Mein Kampf van Adolf Hitler hebben aanbevolen als lectuur voor psychoanalytici. Dit moet echter wel in de tijdgeest van toen geplaatst worden. Dat wat Jung onderzocht bij verschillende volken, gingen de Nazi's als het ware mee aan de haal en maakte er in zekere zin misbruik van. Publicaties over dit onderwerp van zijn hand waren er al uit de tijd van de Eerste Wereldoorlog, dus ruim voor de opkomst van Hitler. Anderen betichtte hem daardoor als antisemitisch. Ook het Internationale Ärztliche Gesellschaft für Psychotherapie und ihre Grenzgebiete kwam zwaar onder druk te staan. Uiteindelijk heeft Jung zich openlijk afgezet tegen het Naziregiem waardoor hij moest vluchten naar de VS.
Gedurende zijn laatste levensjaren bleef Jung verder werken aan zijn theorie van het collectieve (gezamenlijke) onbewuste en de betekenis van de religie voor de menselijke psyche. Hierbij verdiepte hij zich in allerlei godsdiensten en keek naar de overeenkomsten en verschillen. Jung overleed op 6 juni 1961 op 85-jarige leeftijd te Küsnacht, waar hij op 9 juni 1961 werd begraven.
Moreel kompas
Normaal gesproken krijg je in je opvoeding voorbeelden van goed en kwaad mee en bouw je zo een moreel kompas op. Het gemeenschappelijke hierin is wat we als norm (normaal) ervaren. De morele standaarden. Ook de omgeving waarin je opgroeid (gezin, buurt, school, kerkelijk instituut en land) spelen hierin een rol. Het ervaren van de positieve- en schaduwkanten van het leven is best ingewikkeld en iedereen zal er op een eigen manier van leren. Niet iedereen zal dat even goed afgaan, waardoor er ook innerlijke conflicten kunnen ontstaan die leiden tot psychische klachten.