Dam (waterkering)
Een dam is een afdichting in een waterloop zoals een rivier of een beek. Een dam is een barrière die de stroming van oppervlaktewater of ondergrondse stromen stopt of beperkt. Reservoirs (wateropvang bekkens) gecreëerd door dammen onderdrukken niet alleen overstromingen, maar leveren ook water voor activiteiten zoals irrigatie, menselijke consumptie (drinkwater), industrieel gebruik, aquacultuur en bevaarbaarheid. Waterkracht wordt vaak gebruikt in combinatie met dammen om elektriciteit op te wekken (waterkrachtcentrale). Een dam kan ook worden gebruikt om water op te vangen of op te slaan, dat gelijkmatig over locaties kan worden verdeeld. Dammen hebben over het algemeen het belangrijkste doel om water vast te houden, terwijl andere constructies zoals sluisdeuren of dijken worden gebruikt om waterstroom naar specifieke landregio's te beheersen of overstromingen te voorkomen. Boeren dammen bij droogte nog wel eens sloten en dergelijke tijdelijk af om het grondwater in een gebied vast te houden. De vroegst bekende dam is de Jawa Dam in Jordanië, die dateert uit 3000 voor Christus.
De Oosterscheldedam is een hele speciale waterkering die met storm dichtgezet kan worden.
Het woord dam is terug te voeren op het Middelengels, en daarvoor, op het Middelnederlands, zoals te zien is in de namen van veel oude steden, zoals Amsterdam en Rotterdam. Zoiets heet een toponiem.
Ook bevers maken dammen; de beverdam, die gemaakt is door de bever van takken en om geknaagde bomen.
Beverdam
Hoover dam
