Lodewijk III van Beieren
Lodewijk Leopold Jozef Maria Alois Alfred of in het Duits Ludwig Luitpold Josef Maria Aloys Alfried (geboren in München op 7 januari 1845 - gestorven in Sárvár op 18 oktober 1921) was van 1913 tot 1918 de zesde en laatste koning van Beieren. Hij was de opvolger van Otto I en werd in 1918 afgezet tijdens de Novemberrevolutie. Hij kwam uit het Huis Wittelsbach (uit de zijtak van Palts-Zweibrücken-Birkenfeld) en was de oudste zoon van Luitpold van Beieren en Augusta Ferdinande van Oostenrijk.
Leven
Lodewijk zou eigenlijk helemaal geen koning worden. Hij werd geboren als zoon van prins Luitpold, zoon van koning Lodewijk I van Beieren. Hij studeerde on München en vocht kort daarna mee in de Duitse Oorlog aan de zijde van Oostenrijk. Hij raakte bij Helmstadt gewond, maar de wonden herstelden snel en even daarna trouwde Lodewijk al weer met Maria Theresia Henriëtte van Oostenrijk-Este.
In die tijd heerste over Beieren koning Otto I, maar die was niet helemaal goed bij z'n hoofd. Daarom was het in werkelijkheid Lodewijks vader Luitpold die het koninkrijk regeerde. Luitpold stierf in 1912 en Lodewijk volgde hem op als regent.
In november 1913 werd Lodewijk opeens gekroond tot koning van Beieren, hoewel koning Otto nog in leven was en officieel ook nog koning bleef. Hij verbeterde de landbouw, het vervoer en liet kunstenaars hun gang gaan. Lodewijk was heel katholiek en wilde graag alles houden zoals houden, een conservatief wordt dat genoemd.
Kort daarna, in 1914, brak de Eerste Wereldoorlog uit en het Duitse Keizerrijk vocht ook mee en vormde de kern van de Centralen. Lodewijk had zelf niks met de oorlog, maar hij wilde wel dat Elzas-Lotharingen Duits bleef. In 1916 stierf koning Otto en Lodewijk heerste nu in z'n eentje over Beieren, alhoewel, heerste, veel viel er niet te heersen. Vanaf 1917 bestreed Lodewijk de generaal Erich Ludendorff, maar dat had geen zin meer.
Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog brak er revolutie uit in Duitsland en Lodewijk, niet door hebbende dat hij impopulair was, werd afgezet. Verbitterd door dit verlies ging de voormalige koning in Hongarije wonen. Tot zijn dood in 1921 bleef Lodewijk dromen over Beieren, het land waarover hij wilde heersen en eens over had geheerst.
Familie
Lodewijk was getrouwd met Maria Theresia Henriëtte van Oostenrijk-Este. Zij kregen de volgende kinderen:
- Rupprecht Maria Luitpold Ferdinand (18 mei 1869 - 2 augustus 1955), kroonprins
- Adelgunde Marie Augusta Theresia (17 oktober 1870 - 4 januari 1958)
- Maria Ludovika Theresia (6 juli 1872 - 10 juni 1954)
- Karel Maria Luitpold (1 april 1874 - 9 mei 1927)
- Frans Maria Luitpold (10 oktober 1875 - 25 januari 1957)
- Mathilde Theresia Henriette Christine Luitpolda (17 augustus 1877 - 6 augustus 1906)
- Wolfgang Maria Leopold (2 juli 1879 -31 januari 1895)
- Hildegarde Maria Christina Theresia (5 maart 1881 - 2 februari 1948)
- Notburga Karolina Maria Theresia (19 maart 1883 - rond maart 1883)
- Wiltrud Marie Alix (10 november 1884 - 28 maart 1975)
- Helmtrudis Marie Amalia (22 maart 1886 - 23 juni 1977)
- Dietlinde Maria Theresia Josepha Adelgunde (2 januari 1888 - 15 februari 1889)
- Gundelinde Maria Josepha (26 augustus 1891 - 16 augustus 1983)
Galerij
Maria Theresia Henriëtte van Oostenrijk-Este.
