Antoine Lavoisier

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Nederlands verkeersbord J16.svg Werk in uitvoering
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.
Nederlands verkeersbord J16.svg Werk in uitvoering
Aan dit artikel wordt nog hard gewerkt.
Wetenschapper
David - Portrait of Monsieur Lavoisier (cropped).jpg
Persoonlijke info
Volledige naam Antoine-Laurent de Lavoisier (vóór de Franse Revolutie)
Antoine-Laurent Lavoisier (na de Franse Revolutie)
Bijnaam Vader van de scheikunde
Pseudoniem
Geboren 26 augustus 1743
Geboorteplaats Parijs
Geboorteland Vlag van Frankrijk Frankrijk
Overleden 8 mei 1794
Overleden te Parijs
Gehuwd met /
relatie
Marie-Anne Paulze Lavoisier
Bekend van
Vakgebied Scheikunde
Actief
Bekend van Betrokkenheid van zuurstof bij de verbranding, naam van zuurstof en waterstof, verbetering van buskruit, bijdrage aan het ontstaan van de moderne scheikunde
Portaal Portal.svg Wetenschap


Antoine Lavoisier (Parijs, 26 augustus 1743 – aldaar, 8 mei 1794) was een beroemde Franse scheikundige en edelman. Lavoisier staat bekend als "de vader van de moderne scheikunde". Daarnaast had hij invloed op de geschiedenis van de biologie. Lavoisiers belangrijkste ontdekking was dat zuurstof een rol speelt bij de verbranding. Hierdoor bewees hij dat de flogistontheorie fout was. Daarnaast gaf hij de naam aan het element waterstof, maakte een lijst van de bestaande scheikundige element en voorspelde het element silicium. Daarnaast verbeterde hij de formule voor buskruit.

Lavoisier was lid van de adel en verzamelde belastingen. Hoewel hij de Franse Revolutie steunde, was hij ook erg kritisch op de revolutie. De revolutie stond namelijk in de weg van wetenschappelijke vooruitgang. Tijdens de Terreur van Robespierre werd hij opgepakt en omgebracht met de guillotine. Zijn vrouw, Marie-Anne Paulze Lavoisier, was ook scheikundige en zette zijn werk voort.

Levensloop

Vroege leven

Wetenschap voor het algemeen belang

Beroep en huwelijk

Landbouw en buskruit

Franse Revolutie

Executie

Scheikunde

Verbrandingstheorie

In Lavoisiers tijd dacht men dat vuur op een andere manier ontstond. Men geloofde namelijk in de flogistontheorie. Deze theorie werd opgesteld door de Duitse arts Georg Ernst Stahl, maar wat hield deze theorie precies in? Volgens de theorie bestond er een stof benaamd flogiston. Flogiston had geen kleur, smaak en geur. Hierdoor was het niet zichtbaar of ruikbaar. Volgens Stahl (en de meeste scheikundigen na hem) had flogiston de eigenschap om hitte te dragen. De hitte uit flogiston kwam onder bepaalde omstandigheden vrij, waardoor verbranding (oftewel vuur) ontstond. Volgens deze theorie zouden brandbare materialen (zoals hout en papier) flogiston bevatten. Zodra al het flogiston uit het materiaal verdwenen was, verdween het vuur.

De flogistontheorie sloot aan bij wat men toentertijd over scheikunde wist. Toch was er ook kritiek op de theorie. De theorie betekende namelijk dat metaal lichter zou worden als je het zou verbranden. De flogiston verdwijnt namelijk uit het metaal. Toch wordt metaal juist zwaarder als het verbrand wordt. Daarnaast waren er nog andere punten van kritiek. Er ontstond steeds meer bewijs tegen de theorie, maar de meeste scheikundigen bleven toch de theorie aanhangen.

Lavoisier deed onderzoek naar verbranding om dit probleem te verklaren. Hij ontdekte snel dat de lucht met verbranding te maken had. Toentertijd wist men nog niet dat lucht eigenlijk uit meerdere stoffen bestond. Het lukte Lavoisier daarom niet om de laatste stap naar zuurstof te zetten. In 1774 kwam de Britse scheikundige Joseph Priestley naar Parijs en bezocht Lavoisier. Priestley was ondertussen ook experimenten aan het doen met verbranding in een afgesloten ruimte. Hij merkte dat een afgestoken kaars onder een stolp na een tijdje doofde. Volgens Priestley kwam dit doordat de plogiston in de lucht op was en vertelde Lavoisier dat hij "lucht zonder plogiston" ontdekt had. Lavoisier herhaalde vervolgens het experiment van Priestley. Hij kwam erachter dat de kaars niet doofde door het gebrek aan plogiston, maar door het gebrek aan zuurstof. Lavoisier had hierdoor een nieuw element ontdekt, gaf deze een naam en ontkrachtte de plogistontheorie.

Vader van de scheikunde

Lavoisier werd heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het ontstaan van de moderne scheikunde. Dankzij Lavoisier werd de scheikunde een echte wetenschap. In Lavoisiers tijd stond de scheikunde nog in de kinderschoenen. De invloed van de alchemie was nog zichtbaar en veel scheikundigen baseerden zich op uitspraken van filosofen uit de Griekse oudheid. Volgens Aristoteles bestond iedere stof op aarde uit een combinatie van vier elementen; aarde, water, vuur en lucht. De scheikundigen probeerden deze theorie uit te breiden of aan te vullen, maar niemand wees het echt af. Overigens is de flogistontheorie hierdoor ook ontstaan.

Na het ontkrachten van de flogistontheorie begon Lavoisier de scheikunde te moderniseren. Hij ontwikkelde een nieuw systeem voor de scheikunde. Dit systeem publiceerde hij in zijn beroemde werk Traité élémentaire de Chimie. In het werk gaf hij uitleg over o.a. de werking van gassen, hitte, de reactie van zuren en basen bij het ontstaan van zouten en richtlijnen voor chemische experimenten. Daarnaast maakte hij een lijst van de chemische elementen die al ontdekt waren. Deze lijst kun je zien als een voorloper van het periodiek systeem. In de lijst voegde hij ook twee elementen toe die hij benoemd had; zuurstof en waterstof.

Overigens deed hij zijn experimenten en werk niet alleen. Hij werd geholpen door zijn vrouw, Marie-Anne Paulze Lavoisier. Zij wordt daarom ook wel de "moeder van de scheikunde" genoemd.

Overige bijdragen

Daarnaast leverde Lavoisier nog andere bijdragen, zoals de verbetering van de formule voor salpeter en buskruit. Hij was ook betrokken bij het ontwikkelen van het metriek stelsel. Dit zijn de maten waarmee vandaag de dag wegen en meten (zoals gram, meter en liter). Dit stelsel maakte meten en wegen een stuk eenvoudiger.

Ook formuleerde Lavoisier de wet van behoud van massa. Volgens deze wet is de massa altijd gelijk voor en na een chemische reactie. Deze wet speelde later weer een rol in de atoomfysica, aangezien het bewees dat atomen niet gemaakt of vernietigd werden tijdens een chemische reactie.

Nalatenschap

Bronnen

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Antoine_Lavoisier&oldid=822243"