Li Bai
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
| Li Bai | |
| |
| Wandelende Li Bai, door Liang Kai (1140-1210) | |
| Algemene informatie | |
| Geboren | 701 |
| Geboorteplaats | Suiye, Tang China (nu Chuy Regio, Kirgizië) |
| Overleden | 762 (60-61), Dangtu, Tang China (nu Ma'anshan, Anhui, China) |
| Nationaliteit | nu  China
|
| Beroep | Dichter |
| Werk | |
| Jaren actief | ca 721-762 |
| Stroming | Tang poëzie |
| Bekende werken | "Wakker worden uit dronkenschap op een lentedag" "De moeilijke weg naar Shu" en |
Portaal  Literatuur
| |
|---|---|
Li Bai ( Chinees :李白). Hij leefde van 701-762. Hij is ook bekend als Li Bo of Li Po en was een Chinese dichter, van zijn eigen tijd tot heden geprezen als een briljante en romantische figuur die traditionele poëtische vormen naar nieuwe hoogten tilde.
Inleiding
Zijn beleefdheids-naam was Taibai (太白), letterlijk "Grote Witte", zoals de planeet Venus destijds werd genoemd. Hij en zijn vriend Du Fu (712-770) waren twee van de meest belangrijke figuren in de bloei van de Chinese poëzie in de Tang-dynastie, die vaak de "Gouden Eeuw van de Chinese Poëzie" wordt genoemd. De uitdrukking "Drie Wonderen" duidt Li Bai's poëzie, Pei Min 's zwaardvechten en Zhang Xu 's kalligrafie aan.
Ongeveer duizend gedichten die aan hem zijn toegeschreven, zijn bewaard gebleven. Zijn gedichten zijn verzameld in de belangrijkste poëzie van de Tang-dynastie, Heyaue yingling ji, samengesteld in 753 door Yin Fan. Vierendertig van Li Bai's gedichten zijn opgenomen in de bloemlezing Driehonderd Tang-gedichten, die voor het eerst werd gepubliceerd in de 18e eeuw. Rond dezelfde tijd verschenen er in Europa vertalingen van zijn gedichten. De gedichten waren modellen voor het vieren van het genot van vriendschap, de diepte van de natuur, eenzaamheid en het genot van het drinken van wijn. Een van de meest bekende zijn "Ontwaken vanuit dronkenschap op een lentedag", "De moeilijke weg naar Shu" en "Stilte Nachtgedachte", die in China nog steeds in schoolboeken worden onderwezen. In het Westen worden nog steeds meertalige vertalingen van Li's gedichten gemaakt. Zijn leven heeft zelfs een legendarisch iets gekregen, waaronder verhalen over dronkenschap, ridderlijkheid en het bekende verhaal dat Li verdronk toen hij dronken van zijn boot naar het water reikte om de weerspiegeling van de maan in de rivier te grijpen.
Een groot deel van Li's leven wordt weerspiegeld in zijn poëzie, de gedichten gaan over plaatsen die hij bezocht, vrienden die hij zag op reizen naar verre oorden om hem misschien nooit meer te ontmoeten, zijn eigen droomachtige verbeeldingen geborduurd met sjamanistische ondertoon, actuele gebeurtenissen, beschrijvingen uit de natuur in een tijdloos moment van poëzie, enzovoort. Van bijzonder belang zijn echter de veranderingen in de tijd waarin hij leefde. Zijn vroege poëzie vond plaats in de context van een "gouden eeuw" van interne vrede en welvaart in de Tang-dynastie, onder het bewind van een keizer die actief de kunst promootte en eraan deelnam. Dit eindigde met het begin met de opstand van generaal An Lushan. Zijn opstand leidde ertoe dat het grootste deel van Noord-China werd verwoest door oorlog en hongersnood. Li's poëzie in deze periode heeft nieuwe tonen en kwaliteiten gekregen. In tegenstelling tot zijn jongere vriend Du Fu, heeft Li het einde van de chaos niet meegemaakt. Veel van Li's poëzie is echter bewaard gebleven, met behoud van blijvende populariteit op het vasteland van China en Taiwan.
Li Bai wordt afgebeeld in de Wu Shuang Pu (無雙譜, galerij met weergaloze helden, een boek met houtsneden) door Jin Guliang.
Bronnen
De twee "Boeken van Tang", Het oude boek van Tang en Het nieuwe boek van Tang , blijven de belangrijkste bronnen van bibliografisch materiaal over Li Bai. Andere bronnen omvatten intern bewijs uit gedichten van of over Li Bai, en bepaalde andere bronnen, zoals het voorwoord van zijn verzamelde gedichten door zijn familielid en literaire executeur, Li Yangbin.
Levensloop
Over het algemeen wordt aangenomen dat Li Bai geboren is in 701, in Suyab (碎葉) van het oude Chinese Centraal-Azië (het huidige Kirgizië), waar zijn familie aan de grens het goed deed in zaken. Daarna verhuisde het gezin onder leiding van zijn vader, Li Ke (李客), naar Jiangyou (江油), in de buurt van het moderne Chengdu, in Sichuan, toen de jonge Li Bai ongeveer vijf jaar oud was. Er is enige mysterie of onzekerheid over de omstandigheden van de verhuizing van het gezin, vanwege een gebrek aan wettelijke toestemming die over het algemeen nodig zou zijn geweest om de grensregio's te verlaten, vooral als het gezin daar was toegewezen of verbannen.
In een hagiografische beschrijving staat beschreven dat toen Li Bai's moeder zwanger van hem was, zij droomde van een grote witte ster die uit de hemel viel. Dit lijkt te hebben bijgedragen aan het idee dat hij een "verbannen onsterfelijke" was (een van zijn bijnamen). Dat de Grote Witte Ster synoniem was aan Venus helpt zijn beleefdheidsnaam te verklaren: "Tai Bai" of "Venus".
De jonge Li las veel, waaronder confucianistische klassiekers, evenals verschillende astrologische en natuurkundige boeken.
Hij was ook in staat om poëzie te schrijven voordat hij tien was. De jonge Li hield zich ook bezig met andere activiteiten, zoals het temmen van wilde vogels en schermen. Zijn andere activiteiten waren paardrijden, jagen, reizen en het helpen van de armen of onderdrukten met zowel geld als wapens. Uiteindelijk lijkt de jonge Li behoorlijk bedreven te zijn in het zwaardvechten.
Toen hij halverwege de twintig was, ongeveer 725, verliet Li Bai Sichuan en zeilde over de Yangtze-rivier door het Dongting -meer naar Nanjing, waar hij zijn dagen van rondzwerven begon. Daarna ging hij terug de rivier op, naar Yunmeng, in wat nu Hubei is, waar zijn huwelijk met de kleindochter van een gepensioneerde premier, Xu Yushi, slechts een korte onderbreking lijkt te zijn geweest. Tijdens het eerste jaar van zijn reis ontmoette hij beroemdheden en gaf hij veel van zijn rijkdom weg aan behoeftige vrienden.
Huwelijken
Van Li is bekend dat hin vier keer getrouwd is. Zijn eerste huwelijk, in 727, in Anlu, Hubei, was met de kleindochter van een voormalige minister. Zijn vrouw was van de gegoede Wú (吳) familie. Li Bai maakte dit zijn huis voor ongeveer tien jaar, wonend in een huis dat eigendom was van de familie van zijn vrouw op de berg Bishan (碧山). In 744 trouwde hij voor de tweede keer in wat nu het Liangyuan-district van Henan is. Dit huwelijk was met een andere dichteres, genaamd Zong (宗), met wie hij kinderen had en gedichten uitwisselde, waaronder veel uitingen van liefde voor haar en hun kinderen. Zijn vrouw, Zong, was een kleindochter van Zong Chuke (宗楚客, overleden 710), een belangrijke regeringsfunctionaris tijdens de Tang-dynastie en de interregnale periode van Wu Zetian.
Vervolg van zijn reis
In 730 verbleef Li Bai op de Zhongnan-berg in de buurt van de hoofdstad Chang'an (Xi'an), en probeerde maar slaagde er niet in een positie te veroveren. Hij zeilde de Gele Rivier af, stopte bij Luoyang en bezocht Taiyuan voordat hij naar huis ging. In 735 was Li Bai in Shanxi, waar hij tussenbeide kwam in een krijgsraad tegen Guo Ziyi, die later, nadat hij een van de beste Tang-generaals was geworden, de gunst terugbetaalde tijdens de An Shi-onlusten. Tegen misschien 740 was hij naar Shandong verhuisd. Het was in Shandong op het moment dat hij een lid van de groep werd die bekend staat als de "Zes landlopers van de Bamboo Brook", een informele groep gewijd aan literatuur en wijn. Hij zwierf door het gebied van Zhejiang en Jiangsu, uiteindelijk vriendschap sluitend met een beroemde Taoïstische priester, Wu Yun. In 742 werd Wu Yun door de keizer geroepen om het keizerlijk hof bij te wonen, waar zijn lof voor Li Bai groot was.
Bij de keizer
Wu Yun's lof van Li Bai bracht keizer Xuanzong (geboren als Li Longji en ook bekend als keizer Minghuang) ertoe Li te dagvaarden voor de rechtbank in Chang'an. Li's persoonlijkheid fascineerde zowel de aristocraten als het gewone volk, waaronder een andere taoïst (en dichter), He Zhizhang, die hem de bijnaam de "onsterfelijke verbannen uit de hemel" schonk. Inderdaad, na een eerste audiëntie, waar Li Bai werd ondervraagd over zijn politieke opvattingen, was de keizer zo onder de indruk dat hij een groot banket (maaltijd) ter ere van hem hield. Bij dit banket werd gezegd dat de keizer zijn gunst betoonde, zelfs in de mate dat hij persoonlijk zijn soep voor hem op smaak bracht.
Keizer Xuanzong nam hem in dienst als vertaler, aangezien Li Bai minstens één niet-Chinese taal kende. Ming Huang gaf hem uiteindelijk een post aan de Hanlin Academie, die diende om de keizer wetenschappelijke kennis en poëzie te bieden.
Toen de keizer Li Bai naar het paleis beval, was hij vaak dronken, maar goed in staat om ter plekke op te treden.
Li Bai schreef verschillende gedichten over de mooie en geliefde Yang Guifei van de keizer, de favoriete koninklijke gemalin. In deze periode circuleert een verhaal over Li Bai. Op een keer, terwijl hij dronken was, had Li Bai zijn laarzen modderig gemaakt, en Gao Lishi , de politiek meest machtige eunuch (bediende) in het paleis, werd gevraagd om te helpen bij het verwijderen van deze laarzen, in het bijzijn van de keizer. Gao nam er aanstoot aan dat hem werd gevraagd om deze ondergeschikte dienst te verrichten, en slaagde er later in Yang Guifei over te halen om aanstoot te nemen aan Li's gedichten over haar. Op overreding van Yang Guifei en Gao Lishi stuurde Xuanzong met tegenzin, maar beleefd, en met grote geschenken van goud en zilver, Li Bai weg van het koninklijk hof. Nadat hij de rechtbank had verlaten, werd Li Bai formeel een taoïst en vestigde hij zich in Shandong, maar de volgende tien jaar zwierf hij heinde en verre om gedichten te schrijven. Li Bai woonde en schreef gedichten in de bergen, waaronder het gedicht Vraag en Antwoord Onder de Bergen.