Helheim

Helheim (ook wel Helgard) is één van de negen werelden die bestaat in de Noordse mythologie. Ze is verbonden met de andere werelden door middel van Yggdrasill, de levensboom. Het licht onderaan op de zuidelijke tak van de boom, volgens overlevering dichtbij de 'derde wortel'.

Helheim wordt geregeerd door Hel, de monsterlijke dochter van Loki en Angrboda. In haar wereld verblijven de doden die een 'eerloze' dood zijn gestorven. Heldhaftige dode strijders werden namelijk door de Walkure uitgekozen en naar het Walhalla. In het Helheim bevonden zich dus diegenen die een natuurlijke dood waren gestorven alsmede iedereen die door een 'ongeluk' om het leven waren gekomen. Het is een uiterst onprettige plaats om te verblijven, gezien Hel probeert iedereen die binnen is zo veel mogelijk te laten lijden. Dit wordt nog eens versterkt doordat iedereen vrij toegang heeft tot deze plaats, maar nooit meer kan vertrekken. Zelfs de goden zouden niet meer Helheim kunnen verlaten totdat het einde der Tijden aangebroken was.

Vormgeving

Helheim wordt voorgesteld als een enorme hal (heim = hal) met een dak van geweven slangenschubben. Uit dit dak druppelt slangengif op de aanwezigen in de hal. Het is koud, donker en mistig. Vaak waait er een ijskoude wind. Door de hal lopen rivieren van bloed, waar de aanwezigen doorheen moeten waden. Helheim is omringt door de rivier de Gjoll, wiens water ijskoud is en vol met messen is. De enige plek waar deze rivier overgestoken kan worden is bij de gouden brug. Wanneer een dode over deze brug liep was er niets te horen, maar wanneer een levend persoon overstak rammelde de brug alsof er duizend personen overheen liepen. Deze brug werd bewaakt door Móðguðr, een reus en haar jaag/hellehond Garmr. Zij laten iedereen toe die Helheim binnen wil gaan, maar staan niemand toe om deze plek weer te verlaten. Bij de ingang is ook Hraesvelg, de lijkeneter. Hij verschijnt daar vaak in gedaante van een reusachtige adelaar, wiens vleugels een ijzige wind doen waaien.