Niflheim

Een idee van hoe Niflheim eruit zou hebben gezien

Niflheim is een van de negen werelden in de Noordse mythologie. Het is de mistwereld; een donker en koud gebied onder de wortels van Yggdrasil. Bij het ontstaan ​​van de aarde, gaat Niflheim een verbinding aan met het vuurgebied Muspelheim, dat - tegenover Niflheim - in het zuiden ligt. Door Niflheim stroomt een enorme rivier, Hvergelmir (brullende ketel), waar elf giftige rivieren (Elivagar, storm golven) aan ontspringen. Het stroomt zo snel dat het niet kan bevriezen. Deze rivieren stromen naar het zuiden, richting Ginnungagap, en als ze te ver van hun bron komen, bevriezen ze tot ijs, dat zich opstapelt, en uiteindelijk is het hele noordelijke deel van Ginnungagap gevuld met ijs en kou. Daar waar het ijs in aanraking kwam met de hitte van het zuidelijke Muspelheim smolt het en ontstond leven. Daar zouden de oerreus Ymir en de oerkoe Auðumbla verschenen zijn en door hém te offeren schiepen Odin en zijn twee broers de wereld.

In Niflheim heerste volgens sommige bronnen de god Hel. Niflheim was het rijk der doden, een ijzige wereld waar een levende weinig te zoeken had.

Op zich is het wel logisch dat de Vikingen de wereld Niflheim in het Noorden plaatsten. In de Scandinavische landen is het (zeker 's Winters) altijd koud, mistig en donker. In het hoge Noorden heb je zelfs in de winter geen daglicht.