Happening

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Een happening (gebeurtenis) is een performance (soort uitvoering), evenement of situation art, meestal als performance art en kunst-vorm binnen het post-modernisme. De term werd voor het eerst gebruikt door Allan Kaprow in de jaren vijftig van de twintigste eeuw om een ​​reeks kunstgerelateerde evenementen te beschrijven.

Geschiedenis

Allan Kaprow bedacht de term 'happening' voor het eerst in het voorjaar van 1959 tijdens een kunstpicknick op de boerderij van George Segal om de kunstwerken te beschrijven die er aan de gang waren. De eerste beschrijving ervan was in Kaprow's beroemde essay "Legacy of Jackson Pollock" dat in 1958 werd gepubliceerd maar voornamelijk in 1956 werd geschreven. De vorm werd geïmiteerd (nagedaan) en de term werd overgenomen door kunstenaars in de VS , Duitsland en Japan.

Gebeurtenissen zijn moeilijk te beschrijven, deels omdat ze allemaal uniek zijn.

Hoewel de eerste toneeluitvoeringen volgens een script (verhaal) werden uitgevoerd, kwamen er later meer geïmproviseerde en spontane vormen, waarbij andere kunstvormen als muziek en actionpainting werden toegevoegd. De gebeurtenissen hebben vaak een symbolisch karakter en men gebruikt archetypen.

Er is ook sprake van een interactie met het publiek. Doordat elk publiek anders reageert, is geen enkele voorstelling hetzelfde. Latere happenings hadden geen vaste regels, alleen vage richtlijnen die de artiesten volgden op basis van de aanwezige rekwisieten (voorwerpen). Doordat er nouwelijks regels worden gevolgd, kan er in principe niets fout gaan.

voorbeeld Kaprow's stuk 18 Happenings in 6 Parts (1959) wordt vaak genoemd als de eerste happening, hoewel die onderscheiding soms wordt gegeven aan een uitvoering van Theatre Piece No. 1 in 1952 op Black Mountain College door John Cage, een van Kaprow's leraren in het midden van jaren 1950. Cage stond te lezen van een ladder, Charles Olson las van een andere ladder, Robert Rauschenberg toonde enkele van zijn schilderijen en speelde wascilinders van Édith Piaf (Franse zangeres) af op een Edison speler, David Tudor speelde op een geprepareerde piano en Merce Cunningham danste. Al deze dingen vonden tegelijkertijd plaats, tussen het publiek in plaats van op een podium.