Meinoud Rost van Tonningen

Meinoud Rost van Tonningen
Meinoud Rost van Tonningen
Naam voluit	Meinoud Marinus Rost van Tonningen
Geboren	19 februari 1894
Geboren te	Soerabaja
Overleden	6 juni 1945
Overleden te	Scheveningen
Gehuwd met
Relatie met
Partij	NSB (vanaf 1936)
Religie
Stroming
Functie	Lid der Tweede Kamer
Aantreden	1937
Aftreden	1945
Voorganger
Opvolger
Functie(s)
mr. dr. ir.
Portaal Politiek

Meinoud Marinus Rost van Tonningen werd geboren in Soerabaja, op 19 februari 1894 – Hij overleed in Scheveningen, op 6 juni 1945. Hij was een Nederlands politicus die als voorman van het Nederlandse nationaalsocialisme tijdens de Tweede Wereldoorlog vergaand collaboreerde met de Duitse bezetters.

Hij was de jongste zoon van KNIL-generaal Marinus Bernardus Rost van Tonningen. Zijn moeder was jonkvrouw Menauda Sara Johanna van den Bosch. Na de hogereburgerschool (HBS) in Den Haag te hebben gevolgd ging hij na een aanvankelijke start van een ingenieursopleiding te Delft rechten studeren in Leiden waar hij later promoveerde.

Van 1923 tot 1928 en van 1931 tot 1936 was hij vertegenwoordiger van de Volkenbond in Wenen. Van 1928 tot 1931 woonde Rost van Tonningen met zijn toenmalige, eerste echtgenote te Amsterdam. In Oostenrijk ontwikkelde hij na 1931 steeds sterkere antisemitische en anticommunistische denkbeelden. In 1936 scheidde hij van z'n eerste vrouw met wie hij twee kinderen had.

Op 7 augustus 1936, werd hij lid van de NSB. Bij de verkiezingen won hij een zetel in het parlement en werd hoofdredacteur van Het Nationale Dagblad. Hij zag de NSDAP als eem ideologisch voorbeeld. Door zijn houding in het parlement werd hij als "landverrader" beticht. In 1944 werd hij lid van de Nederlandse SS, na eerst te zijn afgewezen (vanwege zijn geboorte in Nederlands-Indië). Op 21 december 1940 trouwde hij voor de tweede maal. Dit keer met Florrie Heubel, na zijn dood ook bekend als de zwarte weduwe.

Op 20 juli 1940, na de machtsovername door de Duitsers na de geslaagde Duitse aanval op Nederland in 1940, werd Rost van Tonningen door Seyss-Inquart benoemd tot uitvoerder van het ontmantelen van linkse (SDAP) en communistische partijen en de daarbij aangesloten vakbonden, de CPN.

Op 26 maart 1941 werd Rost van Tonningen benoemd tot secretaris-generaal van het departement van Financiën en tot president van De Nederlandsche Bank. De Duitsers dwongen Nederland op te draaien voor de kosten van de bezetting. Dit zou 9.488.000.000 Reichsmark zijn. Kosten die nooit zijn terugbetaald. Ook liet Rost van Tonningen geld bijdrukken zodat er een enormr inflatie (geldontwaarding van de gulden) ontstond. Simpel gezegd kin je zeggen dat Rost van Tonningen Nederland in de uitverkoop heeft gedaan.

Op Dolle Dinsdag (5 september 1944) was Rost van Tonningen gevlucht. Enkele dagen later kwam hij weer tevoorschijn. Op 28 december 1944 ontsloeg Anton Mussert Rost van Tonningen als plaatsvervangend leider van de NSB.

In de zomer van 1944 was Rost van Tonningen opgeleid tot officier bij het eerste bataljon van 34ste SS-Freiwilligen-Grenadier-Division Landstorm Nederland. Halverwege maart 1945 vertrok hij naar het front, dat toen in de Betuwe lag. Op 8 mei van datzelfde jaar werd Rost van Tonningen (inmiddels was hij opgeklommen tot de rang van Obersturmführer), door de Canadezen gevangengenomen. Hij werd eerst overgebracht naar een interneringskamp in Elst, en van daaruit overgeplaatst naar Utrecht en op 5 juni naar de gevangenis in Scheveningen. Hij pleegde op 6 juni 1945 (vermoedelijk) zelfmoord. Tot een strafproces tegen Rost van Tonningen is het daardoor niet gekomen.