Phil Collins: verschil tussen versies
k (Mongolië (land) is verplaatst naar Phil Collins: Geschiedenis terugplaatsen) |
|||
| (24 tussenliggende versies door 12 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| + | {{Infobox artiest |
||
| − | '''Philip David Charles "Phil" Collins''' ([[Afbeelding:Flag of the United Kingdom.png|25px]] Chiswick, 30 [[januari]] 1951) is een [[Verenigd Koninkrijk|Engelse]] zanger en popmuzikant. Phil Collins werd bekend als drummer van de progressieve rock-band Genesis. In 1975 werd hij ook zanger van Genesis nadat Peter Gabriel vertrok. In 1993 stapte hij uit Genesis en ging hij verder als soloartiest. |
||
| + | | naam = Phil Collins |
||
| + | | afbeelding = 2433 - Washington DC - Verizon Center - Genesis - In the Cage.JPG |
||
| + | | onderschrift = Phil Collins tijdens een concert in [[Washington D.C.]] met [[Genesis]] |
||
| + | | volledige naam = Philip David Charles Collins |
||
| + | | bijnaam = |
||
| + | | geboren = [[30 januari]] [[1951]] |
||
| + | | overleden = |
||
| + | | land = {{GB}} |
||
| + | | jaren-actief = [[1970]] - [[2013]] |
||
| + | | genre = [[Rock]]<br />[[Jazz]]<br />[[Poprock]]<br />[[Progressieve rock]]<br />[[Softrock]] |
||
| + | | beroep = [[Muzikant]]<br />[[Acteur]] |
||
| + | | instrument = [[Zanger|Zang]]<br />[[Drumstel|Drums]]<br />[[Piano (instrument)|Piano]]<br />[[Slaginstrument|Percussie]]<br />[[Trompet]] |
||
| + | | invloed = |
||
| + | | label = [[Virgin Records]]<br />[[Atlantic Records]] |
||
| + | | acts = [[Genesis (band)|Genesis]]<br />Flaming Youth<br />[[Brand X]] |
||
| + | | website = http://www.philcollins.co.uk/ |
||
| + | | imdb = 0002015 |
||
| + | | allmusic = p3942 |
||
| + | | formatie1 = [[Genesis (band)|Genesis]] |
||
| + | | actief in formatie1 = [[1970]] - [[1996]]<br /> [[2007]] - [[2012]] |
||
| + | | inactief1 = |
||
| + | | gestopt1 = |
||
| + | | bezetting1 = |
||
| + | | functie1 = [[Zanger]], [[Drumstel|drummer]] |
||
| + | }} |
||
| + | '''Philip David Charles Collins''' (kort: ''Phil Collins'') ([[Chiswick]], 30 [[januari]] 1951) is een [[Verenigd Koninkrijk|Engelse]] zanger en popmuzikant. Phil Collins werd bekend als drummer van de progressieve [[rock]]band [[Genesis]]. In 1975 werd hij ook zanger van Genesis nadat Peter Gabriel vertrok. In 1993 stapte hij uit Genesis en ging hij verder als soloartiest. |
||
| − | == |
+ | == Loopbaan == |
| + | === Genesis === |
||
| − | In 1970 reageert Phil Collins op een advertentie in het Engelse muziekblad Melody Maker. Er wordt gezocht naar een drummer. De advertentie wordt geplaatst door de manager van de progressieve rockband Genesis. Tijdens de auditie is Phil Collins de beste, ookal is hij maar 19 jaar. Hij wordt de drummer. Phil Collins wordt bijzonder door zijn technische manier van spelen. [[Tony Banks]] (een andere muzikant uit Genesis) zei ooit in een interview: "Toen Phil bij de band kwam, was hij de beste muzikant in de band". |
||
| + | Collins' loopbaan begint in 1970, als hij reageert op een advertentie in het Engelse muziekblad [[Melody Maker]]. Er wordt gezocht naar een drummer. De advertentie is geplaatst door de manager van de progressieve rockband Genesis. Tijdens de auditie is Phil Collins de beste, ook al is hij maar 19 jaar. Hij wordt dan ook de nieuwe drummer. Collins' springt eruit door zijn bijzondere, technische manier van spelen. [[Tony Banks]] (een andere muzikant uit Genesis) zei ooit in een interview: "Toen Phil bij de band kwam, was hij de beste muzikant in de band". Phil Collins zingt daarnaast ook een aantal nummers, waaronder 'For Absent Friends' van het album ''Nersery Cryme'' en 'More Fool Me' van het album ''Selling England by the pound''. Daarnaast is hij ook vaste achtergrondzanger tot 1975. |
||
| + | In 1975, na een tournee, besluit de zanger [[Peter Gabriel]] te stoppen met Genesis. Er wordt geen nieuwe zanger gevonden, dus neemt Phil die taak over. Op de albums blijft hij ook drummen, maar voor de live shows wordt een nieuwe drummer gezocht. In 1976/1977 is dit [[Bill Bruford]], maar deze stopt ermee als hij naar de band King Crimson gaat. Vanaf 1977 neemt Chester Thompson de taak van drummer over. |
||
| − | Naast drums zingt Phil ook bij een paar Genesis nummers zoals 'For Absent Friends' van het album Nursery Cryme en 'More Fool Me' van het album Selling England by the pound Hij is ook de vaste achtergrondzanger tot 1975. |
||
| + | Het eerste album met Phil als zanger heet ''A Trick of the Tail'' en is een groot succes. Het album verkoopt meer dan alle andere eerdere Genesis albums samen. In 1978 heeft Genesis de eerste wereldhit: '''Follow You Follow Me'''. |
||
| − | In 1975, na een tournee, besluit de zanger Peter Gabriel te stoppen met Genesis. Er wordt geen nieuwe zanger gevonden, dus gaat Phil zingen. Op de albums blijft hij ook drummen, maar voor de live shows wordt een nieuwe drummer gezocht. In 1976/1977 is dit Bill Bruford, maar hij stopt ook. Later ging Bill bij de band King Crimson. Vanaf 1977 wordt Chester Thompson de drummer. |
||
| + | Tijdens de jaren 70 speelt Phil ook drums bij de band [[Brand X]] en speelt op albums van onder andere [[Brian Eno]], [[Robert Fripp]] en [[John Cale]]. In de jaren 80 speelt Collins met onder andere [[Adam Ant]], [[Eric Clapton]], [[Howard Jones]], [[Tears for Fears]] en [[Robert Plant]]. |
||
| − | Het eerste album met Phil als zanger heet A Trick of the Tail en is een groot succes. Het album verkoopt meer dan alle andere eerdere Genesis albums samen. In 1978 heeft Genesis de eerste wereldhit: Follow You Follow Me. |
||
| + | In de jaren '80 gaat Genesis ook andere stijlen dan Progressive Rock spelen. Ze spelen dan veel meer dan één muzikaal genre. Met Collins als zanger maakt Genesis een heleboel succesvolle albums en singles, zoals het album ''Invisible Touch'' uit 1986, dat voor Genesis het eerste nummer 1 album in [[Engeland]] is. Genesis wint dat jaar ook een MTV "Video Of The Year" Award voor de video van de hitsingle 'Land Of Confusion' |
||
| − | Tijdens de jaren 70 speelt Phil ook drums bij de band Brand X en speelt op albums van onder andere Brian Eno, Robert Fripp en John Cale. In de jaren 80 speelt Collins met onder andere Adam Ant, Eric Clapton, Howard Jones, Tears for Fears en Robert Plant. |
||
| + | Na een enorme wereldtournee in 1992 en 1993, als vervolg op het album ''We Can't Dance'', stopt Phil Collins in 1993 met Genesis. Hij wil meer werken aan zijn solocarrière en vindt dat hij dat niet langer kan combineren met zijn rol in Genesis. Toch komt Phil in [[1999]] nog een keer samen met zijn oude Genesis bandleden [[Peter Gabriel]], [[Tony Banks]], [[Mike Rutherford]] en [[Steve Hackett]] om het nummer ''Carpet Crawlers'' opnieuw op te nemen voor de hitcompilatie: Turn It On Again...The Hits. |
||
| − | ==Latere jaren van Genesis== |
||
| − | In de jaren '80 gaat Genesis ook andere stijlen dan Progressive Rock spelen. Ze spelen dan veel meer dan één muzikaal genre. Met Collins als zanger maakt Genesis een heleboel succesvolle albums en singles, zoals het album Invisible Touch uit 1986, dat voor Genesis het eerste nummer 1 album in [[Engeland]] is. Genesis wint dat jaar ook een MTV "Video Of The Year" Award voor de video van de hitsingle 'Land Of Confusion' |
||
| + | === Solocarrière === |
||
| − | Na een enorme wereldtournee in 1992 en 1993, als vervolg op het album We Can't Dance, stopt Phil Collins in 1993 met Genesis. Hij wil meer werken aan zijn solocarrière en vindt dat hij dat niet langer kan combineren met zijn rol in Genesis. |
||
| + | ==== Het begin: Jaren '80 ==== |
||
| + | In 1981 start Phil zijn solocarrière met het album ''Face Value'', een album dat tot 5 jaar na de release in de albumparades bleef opduiken. De nummers die later Face Value zouden worden vond Phil te persoonlijk om te gebruiken voor Genesis (veel gaan over de scheiding van zijn eerste vrouw in 1978) en ze verdwijnen aanvankelijk. Nadat de baas van Atlantic Records, [[Ahmet Ertegun]], de nummers gehoord heeft, biedt hij Phil gelijk een contract aan. De eerste single van het album, ''In The Air Tonight'', wordt meteen een grote hit over de hele wereld. Phil is nu naast leadzanger van Genesis ook een succesvol soloartiest. |
||
| − | Toch komt Phil in [[1999]] nog een keer samen met zijn oude Genesis bandleden Peter Gabriel, Tony Banks, Mike Rutherford en Steve Hackett om het nummer Carpet Crawlers opnieuw op te nemen voor de hitcompilatie: Turn It On Again...The Hits. |
||
| + | Phil gaat door met zowel Genesis als zijn solocarrière en brengt in 1983 zijn tweede soloalbum uit: ''Hello, I Must Be Going''. De single van dit album, een cover van '''You Can't Hurry Love''', dat oorspronkelijk werd uitgevoerd door 'De Supremes', wordt een wereldwijd succes. Ook het album zelf verkoopt goed. In 1982 en 1983 gaat hij voor het eerst als soloartiest op wereldtournee. Zijn allereerste soloconcert vindt plaats in het Congrescentrum in [[Den Haag]]. |
||
| − | ==Solo== |
||
| + | In 1984 wordt Phil gevraagd een nummer te schrijven voor de film [[Against All Odds (film)|Against All Odds]]. Phil heeft nog een ongebruikt nummer van de Face Value sessies en besluit die te gebruiken voor de film. Met [[Against All Odds (Take A Look At Me Now)]] heeft Collins een nieuwe wereldhit en een Oscarnominatie te pakken. |
||
| − | ====Het begin...Face Value en Hello, I Must Be Going==== |
||
| − | In 1981 start Phil zijn solocarrière met het album Face Value, een album dat tot 5 jaar na de release in de albumparades bleef opduiken. De nummers die later Face Value zouden worden vond Phil te persoonlijk om te gebruiken voor Genesis (veel gaan over de scheiding van zijn eerste vrouw in 1978) en ze verdwijnen aanvankelijk in de koelkast. Maar nadat Atlantic Records baas Ahmet Ertegun de nummers gehoord heeft, biedt hij Phil gelijk een contract aan. De eerste single van het album In The Air Tonight wordt meteen een grote hit over de hele wereld, en opeens is Phil naast leadzanger van Genesis ook succesvol soloartiest. |
||
| + | In 1985 komt Phil's tot dan toe succesvolste soloalbum uit: ''No Jacket Required''. Ook zijn duet, '''Easy Lover''', met de zanger van Earth Wind and Fire, [[Philip Bailey]], is wereldwijd een hit. In 1985 gaat Phil dan ook wederom op wereldtournee en speelt hij voor miljoenen fans tijdens de 'No Jacket Required World Tour....No Ticket Required!" In datzelfde jaar treedt Phil tijdens [[Live Aid]] niet alleen op in het Wembley stadion in [[Engeland]], maar ook in [[Philadelphia]] met [[Led Zeppelin]] en [[Eric Clapton]]. |
||
| − | Phil gaat door met zowel Genesis als zijn solocarrière en brengt in 1983 zijn tweede soloalbum uit: Hello, I Must Be Going. De single van dit album, een cover van The Supremeshit 'You Can't Hurry Love' wordt een wereldwijd succes. Ook het album zelf verkoopt goed. In 1982 en 1983 gaat hij voor het eerst als soloartiest op wereldtournee. Zijn allereerste soloconcert vindt plaats in het Congrescentrum in Den Haag. |
||
| + | In 1988 pakt Collins het acteren weer op. In de film ''Buster'' speelt hij de hoofdrol van de gelijknamige personage, Buster Edwards, één van de overvallers tijdens de grote treinroof in [[Londen]] begin jaren '60. De muziek die Phil samen met [[Lamont Dozier]] voor deze film schrijft, ''A Groovy Kind Of Love'' en ''Two Hearts'', worden wereldhits. Ook speelt Phil in de ultieme jaren '80 serie Miami Vice. |
||
| − | In 1984 wordt Phil gevraagd een nummer te schrijven voor de film Against All Odds. Phil heeft nog een ongebruikt nummer van de Face Value sessies en besluit die te gebruiken voor de film. Met Against All Odds (Take A Look At Me Now) heeft Collins een nieuwe wereldhit en een Oscarnominatie te pakken. |
||
| + | In 1989 komt ''...But Seriously'' uit. In dit album zitten nummers over problemen in de oorlog, zoals racisme, honger en oorlog, maar ook enkele zeer persoonlijke, over zijn band met zijn vader, zijn zoon en zijn mislukte huwelijk. Ook dit album breekt alle verkooprecords. Ook dit album breekt weer alle verkooprecords. Het is tevens het best verkochte Britse album aller tijden. De single ''Another Day In Paradise'' wordt al gauw geadopteerd door vele daklozenorganisaties over de hele wereld en Phil vraagt hen te helpen door tijdens elk concert geld op te halen voor een plaatselijke daklozenorganisatie. Het geld dat opgehaald wordt, verdubbeld hij. Het album ''...But Seriously wint een [[Grammy Award]] voor ''Record Of The Year''. |
||
| − | ====No Jacket Required==== |
||
| − | In 1985 komt Phil's succesvolste soloalbum tot dan toe uit: No Jacket Required. Met een lange reeks top-10 singles (waaronder Sussudio, Don't Lose My Number, Take Me Home en One More Night) en verscheidene Grammy's is Phil één van de grootste wereldsterren van de jaren 80. Ook zijn duet met Earth Wind and Fire zanger Philip Bailey, Easy Lover, is wereldwijd een hit. In 1985 gaat Phil wederom op wereldtournee en speelt hij voor miljoenen fans tijdens de 'No Jacket Required World Tour....No Ticket Required!" |
||
| + | Met een lange reeks top-10 singles (waaronder ''Sussudio'', ''Don't Lose My Number'', ''Take Me Home'', ''One More Night'') en verscheidene Grammy's is Phil één van de grootste wereldsterren van de jaren 80. |
||
| − | ====Live Aid==== |
||
| − | In datzelfde jaar treedt Phil tijdens Live Aid niet alleen op in het Wembley stadion in [[Engeland]], maar ook in [[Philadelphia]] met Led Zeppelin en Eric Clapton. Hij was per Concorde naar Philadelphia gevlogen zodat hij dezelfde dag nogmaals het podium op kon. Een prestatie die tot de dag van vandaag niet geëvenaard is. |
||
| + | ==== Jaren '90 ==== |
||
| − | In 1988 pakt Phil het acteren weer op, als hij de hoofdrol speelt in de film Buster. Een film over Buster Edwards, één van de overvallers tijdens de grote treinroof in Londen begin jaren '60. Zijn muziek voor de film, A Groovy Kind Of Love en Two Hearts - die Phil samen met Motown schrijver Lamont Dozier schrijft - worden wereldhits. Ook speelt Phil in de ultieme jaren '80 serie Miami Vice. |
||
| + | In 1990 begint Phil's 3de solo tour: de Serious Tour. Hiervan maakt hij uiteindelijk de [[cd]] ''Serious Hits Live!'' en de video/[[dvd]] ''Serious Hits Live in Berlin!'' |
||
| + | Drie jaar later, in 1993, komt Phil's vijfde soloalbum uit: ''Both Sides''. Alle instrumenten in dit album speelt hij zelf en ook produceert hij dit album zelf. Dit album is, in tegenstelling tot zijn vorige solo-albums, erg rustig. Het album behaald wereldwijd de nummer 1 positie in de albumlijsten, maar het is niet zo'n succes als zijn eerdere albums. |
||
| − | ====But seriously...==== |
||
| − | In 1989 komt But Seriously uit. Een album vol nummers over problemen in de wereld. Van honger en racisme tot oorlog, maar ook enkele zeer persoonlijke nummers over de band met zijn vader, zijn eigen zoon en zijn mislukte huwelijk. Ook dit album breekt weer alle verkooprecords. Het is tevens het best verkochte Britse album aller-tijden. De single Another Day in Paradise wordt al gauw geadopteerd door vele daklozenorganisaties over de hele wereld en Phil vraagt hen te helpen door tijdens elk concert geld op te halen voor een plaatselijke daklozenorganisatie. Het geld dat opgehaald wordt verdubbeld hij. |
||
| + | In 1994 en 1995 gaat de Both Sides world tour langs elk continent. Van [[Europa (werelddeel)|Europa]] tot [[Azië]], [[Afrika]] en [[Zuid-Amerika]]. In twee jaar tijd speelt Phil voor miljoenen mensen over de hele wereld. |
||
| − | Phil maakt zich in die periode niet geliefd bij de merchandising bedrijven, door bij elk concert aan het publiek te vertellen vooral geen Phil Collins t-shirts of andere merchandising te kopen omdat hij toch al "enough fucking money" heeft. Het geld kan beter in de collectebussen voor de daklozen gestopt worden. |
||
| + | In 1996 komt ''Dance Into The Light'' uit. De nummers in dit album zijn weer vrolijk, mede dankzij het feit dat Phil een nieuwe liefde heeft gevonden. In het album zijn onder andere een cover van [[Bob Dylan]] (''The Time's They Are Changin'') en ''Wear My Hat'' te beluisteren. Ook dit album is succesvol, maar niet zo succesvol als "...But Seriously". |
||
| − | Het album ...But seriously wint een [[Grammy Award]] voor Record Of The Year en in 1990 begint Phil's 3de solo tour, de Serious Tour met als resultaat de cd Serious Hits Live! en de video/dvd Serious Hits Live in Berlin! |
||
| + | Een jaar later, in 1997, toert Phil met ''The Dance Into The Light....A Trip Into The Light World Tour'' langs de wereld. Het is de eerste keer dat Phil niet vanaf een normaal podium, aan één kant van de zaal speelt, maar op een rond podium in het midden. |
||
| − | ====Both sides==== |
||
| − | In 1993 (als Phil Genesis inmiddels heeft verlaten, en na opnieuw een uitstapje als acteur met een hoofdrol in de film Frauds) komt Phil's vijfde soloalbum uit: Both Sides. Dit keer geen upbeat nummers met veel blazers, maar juist rustige zeer persoonlijke en vaak hartverscheurend nummers. Geïnspireerd door zijn stuklopende huwelijk, is dit album geheel door Phil zelf opgenomen. Hij schrijft alle nummers alleen, speelt alle instrumenten en produceert het zelf. Het is zijn meest persoonlijke album tot dan toe. |
||
| + | ===== Jazz ===== |
||
| − | Alhoewel het album wereldwijd de nummer 1 positie in de albumlijsten behaalt, verkoopt het niet zo goed als zijn voorgangers. Phil begint vanaf dat moment te voelen dat hij niet meer echt thuishoort in het muziekwereldje, zoals hij zelf zegt in enkele interviews. Toch gaat hij met de muziek van dit album (en zijn voorgangers) op tournee, de grootste tot nu toe. |
||
| + | Nadat Collins in 1996 tweemaal meedeed met twee shows voor [[Nelson Mandela]] en de Engelse koningin, waar hij samen met een Big Band speelde, laaide Phil's enthousiasme voor jazz weer op. Hij besluit om zelf een Big Band op te richten met 24 leden: "The Phil Collins Big Band". Samen met deze band gaat Phil op tournee lang verschillende grote jazzfestivals, waaronder het [[North Sea Jazz Festival]] in [[Den Haag]]. Het repertoire van de band bestaat uit verschillende nummers van Genesis en eigen solonummers, maar dan volledig instrumentaal en in jazzstijl. Phil speelt hier zelf de drums. |
||
| − | In 1994 en 1995 gaat de Both Sides world tour langs elk continent. Van [[Europa]] tot [[Azië]], [[Afrika]] en [[Zuid-Amerika]]. In twee jaar tijd speelt Phil voor miljoenen mensen over de hele wereld. |
||
| + | In 1998 gaat Phil nogmaals met de Big Band op tournee en neemt dan ook het live-album ''The Phil Collins Big Band, A Hot Night In Paris'' op. Na het succes van dit album stopt Phil weer met jazz. |
||
| − | ====Happy again...Dance Into The Light==== |
||
| − | In 1996 komt ''Dance Into The Light uit''. Phil heeft het geluk hervonden in de liefde en dat is te horen. Met onder andere een cover van Bob Dylan's ''The Time's They Are A Changin'', en het vrolijke ''Wear My Hat'' (met in de videoclip een gastoptreden van Danny DeVito), grijpt dit album weer iets terug naar de Phil rond de tijd van ''But Seriously''. En alhoewel het album daaraan doet denken, weet het niet het succes ervan te evenaren. |
||
| + | ===== Disney ===== |
||
| − | In 1997 toert Phil met ''The Dance Into The Light....A Trip Into The Light World Tour'' langs de wereld. Voor het eerst speelt Phil niet vanaf een normaal podium, maar op een rond podium geplaatst in het midden van de zaal. Dit houdt in dat de gehele band gedurende het concert in beweging moet blijven om voor iedereen even goed zichtbaar te kunnen zijn. |
||
| + | Phil wordt door Disney gevraagd om muziek te schrijven voor hun nieuwste film Tarzan. Zelf heeft Phil twijfels of hij muziek kan schrijven zoals [[Alan Menken]] of [[Elthon John]] dat deden. Disney wil echter dat Collins 'als zichzelf' nummers schrijft en hij neemt dan ook de opdracht aan. De film Tarzan wordt over de hele wereld een groot succes en de titelsong '''You'll Be In My Heart''', die Collins voor zijn dochter Lily schreef, wint in [[1999]] zelfs een [[Academy Award|Oscar]]. |
||
| + | {{--}} |
||
| + | ====Het einde: Jaren '00==== |
||
| + | Tijdens de opnamesessies voor ''Testify'' in [[2000]] wordt Phil getroffen door een beroerte, waardoor een gedeelte van zijn gehoor aan de linkerkant wegvalt. Zijn dokter raadt hem hierdoor af ooit nog op tournee te gaan. |
||
| + | In 2002 komt Phil's zevende soloalbum uit: ''Testify''. De eerste single van het album, ''Can't Stop Loving You'', wordt een wereldhit. Het album zelf verkoopt minder dan verwacht in [[Engeland]] en [[Verenigde Staten|Amerika]]. In Europa en Azië weet het album juist wel goede verkoopcijfers te halen. |
||
| − | ====The Phil Collins Big Band==== |
||
| − | Phil heeft zijn liefde voor jazz en big band muziek nooit onder stoelen of banken gestoken. In 1996 speelt Phil twee shows met een Big Band in de Royal Albert Hall in [[Londen (Verenigd Koninkrijk)|Londen]] voor [[Nelson Mandela]] en de Engelse koningin. Hierdoor bloeit Phil's liefde voor de jazz weer op, en besluit hij met de 24-koppige Phil Collins Big Band op tournee te gaan langs vele grote jazz festivals, waaronder die in Montreux in [[Zwitserland]] en het North Sea Jazz Festival in [[Den Haag]]. Veel mensen staan verbaasd als blijkt dat Phil niet zal zingen tijdens deze optredens. Hij speelt wel Genesis en solo nummers, maar nu alleen instrumentaal, in Big Band stijl en op zijn favoriete instrument, de drums. |
||
| + | In ditzelfde jaar speelt Phil ook drums in de huisband van het Queen's Jubilee concert, een rockconcert ter ere van het Gouden jubileum van de Britse [[Elizabeth II van het Verenigd Koninkrijk|Koningin Elizabeth]]. Als huisdrummer speelt Phil met zo'n beetje iedere artiest, waaronder [[Ozzy Osbourne]], [[Paul McCartney]], [[Queen]] en [[Cliff Richard]]. Zelf treedt hij op met het nummer ''You Can't Hurry Love''. |
||
| − | In 1998 gaat Phil nogmaals met de Big Band op tournee, en neemt ook het live album ''The Phil Collins Big Band, A Hot Night In Paris'' op. |
||
| + | Naarmate de tijd verstrijkt raakt Phil gewend aan zijn mindere gehoor als gevolg van de beroerte en kan hij er goed mee omgaan. Een tournee zit er echter niet meer in, vreest hij. Dan wordt hij opnieuw gevraagd door Disney om muziek te schrijven voor een film. Ditmaal voor [[Brother Bear]]. Deze keer geen Oscar, maar wel een succesvolle single: '''Look Through My Eyes'''. |
||
| − | Na dit succes stort Collins zich in een totaal andere wereld... |
||
| − | ==== |
+ | ===== First Final Farewell ===== |
| + | In [[2003]] kondigt Phil dan toch zijn afscheidstournee aan. De gehoorbeschadiging is niet verdwenen, maar het heeft ermee leren leven. Daarna wil hij zijn taak als vader prioriteit gaan geven. Hoewel Phil niet ophoudt met albums maken of optreden zal dit wel het einde betekenen van lange tournees. |
||
| − | Als Phil door Disney wordt gevraagd muziek te schrijven voor hun nieuwste film Tarzan, twijfelt hij eerst of hij wel muziek kan schrijven zoals [[Alan Menken]] of [[Elton John]] dat ooit deden voor Disney films. Als Disney hem ervan overtuigt dat ze niet willen dat hij schrijft zoals Alan Menken of Elton John, maar juist als zichzelf neemt Collins de uitdaging aan. De film Tarzan wordt een groot wereldwijd succes. Als klap op de vuurpijl wint Phil in [[1999]] ook een [[Academy Award|Oscar]] voor het nummer ''You'll Be In My Heart'', de titelsong van de film, geschreven voor zijn dochter Lily. |
||
| + | De ''First Final Farewell Tour'', met in het voorprogramma [[Mike and the Mechanics]], de band van oud-genesisgitarist [[Mike Rutherford]], begint in [[juni]] [[2004]] en gaat langs alle grote Europese steden. Phil trekt volle stadions, waaronder de [[Amsterdam ArenA]] (uitverkocht binnen 15 minuten) en het Olympisch Stadion in [[München]]. Elk beschikbaar kaartje tijdens het Europese deel van de tour wordt verkocht. Na een vakantiepauze hervat de tour in [[september]] [[2004]] door [[Noord-Amerika]] en [[Canada]] aan te doen. Al met al is de ''First Final Farewell Tour'' Phil's grootste en langste tournee uit zijn carrière. |
||
| − | ====Time to Testify...==== |
||
| + | =====Tarzan===== |
||
| − | In 2002 komt Phil's zevende soloalbum uit: ''Testify''. De eerste single van het album (''Can't Stop Loving You'') is een wereldhit (met een nummer 1 positie in o.a. de [[Verenigde Staten]]) en met hoge noteringen in de rest van de wereld lijkt Phil terug van weggeweest, maar zoals hij zelf zegt: "Ik ben nooit weggeweest, alleen wat minder in beeld". Het album verkoopt desondanks niet naar verwachting in [[Engeland]] en Amerika, maar weet wel de harten van de Europeanen en Aziaten te veroveren door top 5 posities in onder andere [[Nederland]], [[Duitsland]], [[Frankrijk]], [[Spanje]], [[Italië]], [[België]], [[Japan]] en [[China]]. |
||
| + | In [[2005]] wordt Phil gevraagd om samen met Disney te werken aan een musicalversie van de film [[Tarzan]] uit [[1999]]. Phil schrijft negen nieuwe nummers voor de musical, een paar instrumentale nummers en begeleidt het creatieve team en de cast vanaf dag 1 tot aan de première op 10 [[mei]] [[2006]] in [[New York City]]. De officiële cd van de musical, met als bonus track het nummer '''Everything That I Am''' gezongen door Collins, wordt in [[juli]] 2006 uitgebracht. In [[2007]] vindt de première plaats van de [[Nederland]]se versie van de musical Tarzan. Ook hier wil Phil zo veel mogelijk bij betrokken zijn, en is dan ook veelvuldig in Nederland te vinden tijdens castingsessies en repetities. Natuurlijk is Phil ook aanwezig op de première in Scheveningen. Alhoewel de musical in Nederland uitermate succesvol is, dalen de bezoekerscijfers in New York. Disney besluit daarom om de musical Tarzan vanaf 8 juli 2007 te laten stoppen. |
||
| + | =====Genesis bij elkaar===== |
||
| − | Tijdens de opnamesessies voor ''Testify'' in [[2000]] wordt Phil getroffen door een beroerte in zijn oor, waardoor een gedeelte van zijn gehoor aan de linkerkant wegvalt. Zijn dokter raadt hem af ooit nog op tour te gaan. Naarmate de tijd echter verstrijkt raakt Phil gewend aan zijn mindere gehoor en kan hij er goed mee omgaan. Een tournee zit er echter niet meer in, vreest hij. Dan wordt hij opnieuw gevraagd door Disney om muziek te schrijven voor een film. Ditmaal voor [[Brother Bear]]. Deze keer geen Oscar, maar wel een succesvolle single: ''Look Through My Eyes''. |
||
| + | In [[2006]] komt er plotseling (zoals Phil dat zelf zegt) een einde aan zijn huwelijk met Orianne. Officiële berichten zeggen dat 'verschil in interesses' de twee uit elkaar hebben laten groeien. Phil is compleet uit het veld geslagen door de plotselinge beslissing van zijn (nu) ex-vrouw, en heeft moeite met de verwerking van de scheiding. In interviews zegt hij dat hij nu vooral leeft voor zijn twee zoontjes, en hij deze zoveel mogelijk wil zien. Hij blijft wel in [[Zwitserland]], dichtbij zijn 'twee jongens' wonen. Collins wil graag weer met 'oude vrienden' optrekken. |
||
| + | Op 19 [[oktober]] 2006 wordt bekend deze 'oude vrienden', Genesis genaamd, weer samen op tournee gaan. De tour gaat ''"Turn It On Again...The Tour"'' heten. Na een gesprek met Steve Hackett en Peter Gabriel backstage na Phil's concert te [[Glasgow]] in november [[2005]], blijkt gauw dat Peter Gabriel, vooral vanwege albumopnames, het zich niet kon permitteren om op tournee te gaan. Na deze afwijzing besluiten Phil, Mike en Tony om als trio op tournee te gaan. Deze tour duurt tot oktober 2007. Het speciale aan deze tour is het 30 meter hoge podium en een scherm dat 9 [[miljoen]] [[LED]]-lampjes bevat. |
||
| − | In [[2002]] speelt Phil drums in de huisband van het Queen's Jubilee concert, een rockconcert ter ere van het Gouden jubileum van de Britse [[Elizabeth II van het Verenigd Koninkrijk|Koningin Elizabeth]]. Als huisdrummer speelt Phil met zo'n beetje iedere artiest, waaronder [[Ozzy Osbourne]], [[Paul McCartney]], [[Queen]] en [[Cliff Richard]]. De hele wereld krijgt te zien hoe veelzijdig deze grote kleine man uit [[Londen (Verenigd Koninkrijk)|Londen]] is. Ook treedt hij zelf op met ''You Can't Hurry Love''. |
||
| − | |||
| − | ====Phil's First Final Farewell...==== |
||
| − | In [[2003]] kondigt Phil dan toch zijn afscheidstournee aan. De gehoorbeschadiging is niet verdwenen, maar het heeft zich goed aangepast aan de hersenen en dus besluit Phil om de kans te grijpen om nog één keer afscheid van zijn fans te nemen, voordat hij zijn taak als vader prioriteit gaat geven. En hoewel Phil niet ophoudt met albums maken of optreden zal dit wel het einde betekenen van lange tournees. |
||
| − | |||
| − | De ''First Final Farewell Tour'', met in het voorprogramma Mike and the Mechanics (de band van oud Genesis gitarist Mike Rutherford) begint in [[juni]] [[2004]] en gaat langs alle grote Europese steden. Phil trekt volle stadions,waaronder de Amsterdam ArenA (uitverkocht binnen 15 minuten) en het Olympisch Stadion in [[München]]. Elk beschikbaar kaartje tijdens het Europese deel van de tour wordt verkocht. Na een vakantiepauze hervat de tour in [[september]] [[2004]] door [[Noord-Amerika]] en [[Canada]] aan te doen. |
||
| − | |||
| − | De tour gaat verder in [[oktober]] [[2005]], waarbij Phil [[Griekenland]], [[Turkije]], [[De Verenigde Arabische Emiraten]], [[Israël]], [[Rusland]], [[Finland]], [[Estland]], [[Letland]], [[Hongarije]], [[Kroatië]], [[Servië-Montenegro]], [[Roemenië]], [[Libanon]], [[Ierland]], [[Schotland]], [[Tjechië]] en [[Dubai]] aan doet. |
||
| − | |||
| − | Al met al is de ''First Final Farewell Tour'' Phil's grootste en langste tournee uit zijn carrière. |
||
| − | |||
| − | ====Seperate Lives...==== |
||
| − | In [[2006]] komt er plotseling (zoals Phil dat zelf zegt) een einde aan zijn huwelijk met Orianne. Officiele berichten zeggen dat 'verschil in interesses' de twee uit elkaar hebben laten groeien. Phil is compleet uit het veld geslagen door de plotselinge beslissing van zijn (nu) ex-vrouw, en heeft moeite met de verwerking van de scheiding. In interviews zegt hij dat hij nu vooral leeft voor zijn twee zoontjes, en hij deze zoveel mogelijk wil zien. Hij blijft wel in [[Zwitserland]], dichtbij zijn 'twee jongens' wonen. Vooral door deze gebeurtenis is Phil blij dat hij weer een tijdje met 'oude vrienden' kan gaan optrekken..... |
||
| − | |||
| − | ====Genesis Tour 2007 ...Turn It On Again==== |
||
| − | Op 19 [[oktober]] 2006 werd bekend deze 'oude vrienden', Genesis genaamd, weer samen op tournee gaan. Op 7 [[november]] 2006 hebben Phil Collins, Mike Rutherford en Tony Banks een persconferentie gegeven om ''"Turn It On Again...The Tour"'' aan te kondigen. |
||
| − | |||
| − | Na een gesprek met Steve Hackett en Peter Gabriel backstage na Phil's concert in Glasgow in november [[2005]] bleek al gauw dat Peter Gabriel, vooral vanwege albumopnames, het zich niet kon permitteren om op tournee te gaan. Na deze afwijzing besloten Phil, Mike en Tony (toen Peter en Steve vertrokken waren) om als trio op tournee te gaan. |
||
| − | |||
| − | Vanaf [[juni]] t/m oktober [[2007]] zullen Phil, Mike en Tony (samen met Chester Thompson en Daryl Stuermer) langs verscheidene Europese, Amerikaanse en Canadese steden trekken met een ongeëvenaarde licht en podiumshow, inclusief een 30 meter hoog podium met een scherm dat maarliefst 9 miiljoen LED lampen bevat. Meer dan ooit voor een rockconcert. |
||
| − | |||
| − | Geruchten gaan dat Genesis in [[2008]] verder gaat met de tournee in [[Zuid-Amerika]], [[Australië]] en [[Azië]], maar dat is onbekend... |
||
==Albums== |
==Albums== |
||
| − | |||
====Genesis==== |
====Genesis==== |
||
| − | |||
Wereldwijde verkoopcijfers van Genesis albums met Phil als zanger: |
Wereldwijde verkoopcijfers van Genesis albums met Phil als zanger: |
||
| + | {| class="wikitable-rood sortable" |
||
| − | * 1976 A Trick Of The Tail: 5.000.000 <BR> |
||
| + | |- |
||
| − | * 1977 Wind & Wuthering: 4.000.000 <BR> |
||
| + | !Jaar !!Album !!Verkoop |
||
| − | * 1978 And Then There Were Three: 6.000.000 <BR> |
||
| + | |- |
||
| − | * 1980 Duke: 8.000.000 <BR> |
||
| − | + | | 1976 || A Trick Of The Tail || 5.000.000 |
|
| + | |- |
||
| − | * 1983 Genesis (The Shapes Album): 18.000.000 <BR> |
||
| − | + | | 1977 || Wind & Wuthering || 4.000.000 |
|
| + | |- |
||
| − | * 1991 We Can't Dance: 22.000.000 <BR> |
||
| + | | 1978 || And Then There Were Three || 6.000.000 |
||
| − | |||
| + | |- |
||
| − | De totale albumverkopen van Genesis zonder live-albums en compilaties zijn 87.000.000 stuks |
||
| + | | 1980 || Duke || 8.000.000 |
||
| − | De totale albumverkopen met albums uit de Peter Gabriel-periode, live-albums en compilaties zijn 159.000.000. <BR> |
||
| + | |- |
||
| + | | 1981 || Abacab || 12.000.000 |
||
| + | |- |
||
| + | | 1983 || Genesis (The Shapes Album) || 18.000.000 |
||
| + | |- |
||
| + | | 1986 || Invisible Touch || 24.000.000 |
||
| + | |- |
||
| + | | 1991 || We Can't Dance || 22.000.000 |
||
| + | |} |
||
====Solo albums==== |
====Solo albums==== |
||
| + | {|class="wikitable-rood sortable" |
||
| − | |||
| + | |- |
||
| − | Wereldwijde verkoopcijfers van Phil's solo albums: |
||
| + | !Jaar !!Album !!Verkoop |
||
| − | * 1981 Face Value: 19.000.000 <BR> |
||
| + | |- |
||
| − | * 1982 Hello,I Must Be Going 15.000.000 <BR> |
||
| − | + | | 1981 || Face Value || 19.000.000 |
|
| + | |- |
||
| − | * 1989 But Seriously: 26.000.000 <BR> |
||
| − | + | | 1982 || Hello, I Must Be Going || 15.000.000 |
|
| + | |- |
||
| − | * 1996 Dance Into The Light: 5.000.000<BR> |
||
| + | | 1985 || No Jacket Required || 32.000.000 |
||
| − | * [[2002]] Testify: 5.000.000 <BR> |
||
| + | |- |
||
| − | |||
| + | | 1989 || But Seriously || 26.000.000 |
||
| − | Totale albumverkopen zonder live album en compilaties zijn: 112.000.000 stuks<BR> |
||
| + | |- |
||
| − | Totale albumverkopen met live albums en compilaties zijn: 155.000.000 stuks<BR> |
||
| + | | 1993 || Both Sides || 10.000.000 |
||
| − | Totale albumverkopen zowel solo als met Genesis bedragen: 314.000.000 stuks! |
||
| + | |- |
||
| + | | 1996 || Dance Into The Light || 5.000.000 |
||
| + | |- |
||
| + | | [[2002]] || Testify || 5.000.000 |
||
| + | |} |
||
==Filmrollen== |
==Filmrollen== |
||
| + | {| class="wikitable-rood sortable" |
||
| − | |||
| − | {| border=1 |
||
| − | !Jaar |
||
| − | !Naam film |
||
| − | !Rol |
||
| − | !Soort |
||
|- |
|- |
||
| + | !Jaar !!Naam film !!Rol !!Soort |
||
| − | |1964 |
||
| − | |A Hard Day's Night |
||
| − | |Zittende fan met sjaal |
||
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1964 ||A Hard Day's Night ||Zittende fan met sjaal ||Film |
||
| − | |1965 |
||
| − | |R3 |
||
| − | |Terry |
||
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1965 ||R3 ||Terry ||Film |
||
| − | |1967 |
||
| − | |Calamity the Cow |
||
| − | |Mike Lucas |
||
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1967 ||Calamity the Cow ||Mike Lucas ||Film |
||
| − | |1968 |
||
| − | |Chitty Chitty Bang Bang |
||
| − | |Kind met pleister in gezicht |
||
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1968 ||Chitty Chitty Bang Bang ||Kind met pleister in gezicht ||Film |
||
| − | |1985 |
||
| − | |Miami Vice |
||
| − | |Phil Mayhew |
||
| − | |TV-serie |
||
|- |
|- |
||
| + | |1985 ||Miami Vice ||Phil Mayhew ||TV-serie |
||
| − | |1988 |
||
| − | |Buster |
||
| − | |Buster Edwards |
||
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1988 ||Buster ||Buster Edwards ||Film |
||
| − | |1989 |
||
| − | |Tommy |
||
| − | |Uncle Ernie |
||
| − | |TV-film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1989 ||Tommy ||Uncle Ernie ||TV-film |
||
| − | |1991 |
||
| − | |Hook |
||
| − | |Inspector Good |
||
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1991 ||Hook ||Inspector Good ||Film |
||
| − | |1992 |
||
| − | |The 1992 Billboard Music Awards |
||
| − | |gastheer |
||
| − | |TV-film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1992 ||The 1992 Billboard Music Awards ||gastheer ||TV-film |
||
| − | |1967 |
||
| − | |And the Band Played On |
||
| − | |Eddie Papasano |
||
| − | |TV-Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1967 ||And the Band Played On ||Eddie Papasano ||TV-Film |
||
| − | |1993 |
||
| − | |Frauds |
||
| − | |Roland Copping |
||
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1993 ||Frauds ||Roland Copping ||Film |
||
| − | |1994 |
||
| − | |Calliope |
||
| − | |Jackson Dover |
||
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1994 ||Calliope ||Jackson Dover ||Film |
||
| − | |1995 |
||
| − | |Balto |
||
| − | |Muk and Luk (stem) |
||
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
| + | |1995 ||Balto ||Muk and Luk (stem) ||Film |
||
| − | |2003 |
||
| + | |- |
||
| − | |The Jungle Book 2 |
||
| − | |Lucky (stem) |
+ | |2003 ||The Jungle Book 2 ||Lucky (stem) ||Film |
| − | |Film |
||
|- |
|- |
||
|} |
|} |
||
| + | [[Categorie:Brits zanger]] |
||
| − | ==Tarzan== |
||
| − | In [[2005]] werd Phil gevraagd om samen met Disney te werken aan een musicalversie van de film [[Tarzan]] uit [[1999]]. Phil schrijft negen nieuwe nummers voor de musical, een paar instrumentale nummers en begeleidt het creatieve team en de cast vanaf dag 1 tot aan de premiere op 10 [[mei]] [[2006]] in [[New York City]]. De officiële cd van de musical (met als bonus track het nummer Everything That I Am gezongen door Phil) wordt in [[juli]] 2006 uitgebracht. In [[2007]] vindt de premiere plaats van de [[Nederland|Nederlandse]] versie van de musical Tarzan. Ook hier wil Phil zo veel mogelijk bij betrokken zijn, en is dan ook veelvuldig in Nederland te vinden tijdens castingsessies en repetities. Natuurlijk is Phil ook aanwezig op de premiere in Scheveningen. Alhoewel de musical in Nederland uitermate succesvol is, dalen de bezoekerscijfers in New York. Disney besluit daarom om de musical Tarzan vanaf 8 juli 2007 te laten stoppen. |
||
| − | |||
| − | ==Nu== |
||
| − | Nu is Phil Collins nog bezig met een tournee met Genesis. Hij zegt wel eens wat over de toekomst, maar het meeste verandert toch, dus het is niet belangrijk om het bij te houden. |
||
| − | Hij heeft ooit eens gezegd graag nog zijn First Final Farewell Tour ook langs [[Zuid-Amerika]], [[Australië]] en [[Azië]] te laten gaan, maar wanneer en of dit plaatsvindt is niet zeker. Op de vraag of er ook een nieuw solo album zal komen, antwoordde Phil dat hij veel materiaal geschreven heeft, vooral na de scheiding en dat hij, als er genoeg goed materiaal tussen zit en er tijd voor is, dit in de toekomst zeker zal opnemen voor een nieuw album, maar dat deze niet voor 2009 te verwachten zal zijn. |
||
| − | |||
| − | [[Gebruiker:Mirthe|Gemaakt door Mirthe]] 7 aug 2007 21:56 (CEST) |
||
| − | |||
| − | [[categorie:Popmuziek]] |
||
Huidige versie van 17 aug 2024 om 20:31
| Phil Collins | |
| |
| Phil Collins tijdens een concert in Washington D.C. met Genesis | |
| Persoonlijke informatie | |
| Volledige naam | Philip David Charles Collins |
| Land | .svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk
|
| Geboortedatum | 30 januari 1951 |
| Carrière | |
| Beroep | Muzikant Acteur |
| Actief | 1970 - 2013 |
| Genre(s) | Rock Jazz Poprock Progressieve rock Softrock |
| Label | Virgin Records Atlantic Records |
| Website | |
| http://www.philcollins.co.uk/ | |
|---|---|
Portaal  Muziek
| |
Philip David Charles Collins (kort: Phil Collins) (Chiswick, 30 januari 1951) is een Engelse zanger en popmuzikant. Phil Collins werd bekend als drummer van de progressieve rockband Genesis. In 1975 werd hij ook zanger van Genesis nadat Peter Gabriel vertrok. In 1993 stapte hij uit Genesis en ging hij verder als soloartiest.
Loopbaan
Genesis
Collins' loopbaan begint in 1970, als hij reageert op een advertentie in het Engelse muziekblad Melody Maker. Er wordt gezocht naar een drummer. De advertentie is geplaatst door de manager van de progressieve rockband Genesis. Tijdens de auditie is Phil Collins de beste, ook al is hij maar 19 jaar. Hij wordt dan ook de nieuwe drummer. Collins' springt eruit door zijn bijzondere, technische manier van spelen. Tony Banks (een andere muzikant uit Genesis) zei ooit in een interview: "Toen Phil bij de band kwam, was hij de beste muzikant in de band". Phil Collins zingt daarnaast ook een aantal nummers, waaronder 'For Absent Friends' van het album Nersery Cryme en 'More Fool Me' van het album Selling England by the pound. Daarnaast is hij ook vaste achtergrondzanger tot 1975.
In 1975, na een tournee, besluit de zanger Peter Gabriel te stoppen met Genesis. Er wordt geen nieuwe zanger gevonden, dus neemt Phil die taak over. Op de albums blijft hij ook drummen, maar voor de live shows wordt een nieuwe drummer gezocht. In 1976/1977 is dit Bill Bruford, maar deze stopt ermee als hij naar de band King Crimson gaat. Vanaf 1977 neemt Chester Thompson de taak van drummer over.
Het eerste album met Phil als zanger heet A Trick of the Tail en is een groot succes. Het album verkoopt meer dan alle andere eerdere Genesis albums samen. In 1978 heeft Genesis de eerste wereldhit: Follow You Follow Me.
Tijdens de jaren 70 speelt Phil ook drums bij de band Brand X en speelt op albums van onder andere Brian Eno, Robert Fripp en John Cale. In de jaren 80 speelt Collins met onder andere Adam Ant, Eric Clapton, Howard Jones, Tears for Fears en Robert Plant.
In de jaren '80 gaat Genesis ook andere stijlen dan Progressive Rock spelen. Ze spelen dan veel meer dan één muzikaal genre. Met Collins als zanger maakt Genesis een heleboel succesvolle albums en singles, zoals het album Invisible Touch uit 1986, dat voor Genesis het eerste nummer 1 album in Engeland is. Genesis wint dat jaar ook een MTV "Video Of The Year" Award voor de video van de hitsingle 'Land Of Confusion'
Na een enorme wereldtournee in 1992 en 1993, als vervolg op het album We Can't Dance, stopt Phil Collins in 1993 met Genesis. Hij wil meer werken aan zijn solocarrière en vindt dat hij dat niet langer kan combineren met zijn rol in Genesis. Toch komt Phil in 1999 nog een keer samen met zijn oude Genesis bandleden Peter Gabriel, Tony Banks, Mike Rutherford en Steve Hackett om het nummer Carpet Crawlers opnieuw op te nemen voor de hitcompilatie: Turn It On Again...The Hits.
Solocarrière
Het begin: Jaren '80
In 1981 start Phil zijn solocarrière met het album Face Value, een album dat tot 5 jaar na de release in de albumparades bleef opduiken. De nummers die later Face Value zouden worden vond Phil te persoonlijk om te gebruiken voor Genesis (veel gaan over de scheiding van zijn eerste vrouw in 1978) en ze verdwijnen aanvankelijk. Nadat de baas van Atlantic Records, Ahmet Ertegun, de nummers gehoord heeft, biedt hij Phil gelijk een contract aan. De eerste single van het album, In The Air Tonight, wordt meteen een grote hit over de hele wereld. Phil is nu naast leadzanger van Genesis ook een succesvol soloartiest.
Phil gaat door met zowel Genesis als zijn solocarrière en brengt in 1983 zijn tweede soloalbum uit: Hello, I Must Be Going. De single van dit album, een cover van You Can't Hurry Love, dat oorspronkelijk werd uitgevoerd door 'De Supremes', wordt een wereldwijd succes. Ook het album zelf verkoopt goed. In 1982 en 1983 gaat hij voor het eerst als soloartiest op wereldtournee. Zijn allereerste soloconcert vindt plaats in het Congrescentrum in Den Haag.
In 1984 wordt Phil gevraagd een nummer te schrijven voor de film Against All Odds. Phil heeft nog een ongebruikt nummer van de Face Value sessies en besluit die te gebruiken voor de film. Met Against All Odds (Take A Look At Me Now) heeft Collins een nieuwe wereldhit en een Oscarnominatie te pakken.
In 1985 komt Phil's tot dan toe succesvolste soloalbum uit: No Jacket Required. Ook zijn duet, Easy Lover, met de zanger van Earth Wind and Fire, Philip Bailey, is wereldwijd een hit. In 1985 gaat Phil dan ook wederom op wereldtournee en speelt hij voor miljoenen fans tijdens de 'No Jacket Required World Tour....No Ticket Required!" In datzelfde jaar treedt Phil tijdens Live Aid niet alleen op in het Wembley stadion in Engeland, maar ook in Philadelphia met Led Zeppelin en Eric Clapton.
In 1988 pakt Collins het acteren weer op. In de film Buster speelt hij de hoofdrol van de gelijknamige personage, Buster Edwards, één van de overvallers tijdens de grote treinroof in Londen begin jaren '60. De muziek die Phil samen met Lamont Dozier voor deze film schrijft, A Groovy Kind Of Love en Two Hearts, worden wereldhits. Ook speelt Phil in de ultieme jaren '80 serie Miami Vice.
In 1989 komt ...But Seriously uit. In dit album zitten nummers over problemen in de oorlog, zoals racisme, honger en oorlog, maar ook enkele zeer persoonlijke, over zijn band met zijn vader, zijn zoon en zijn mislukte huwelijk. Ook dit album breekt alle verkooprecords. Ook dit album breekt weer alle verkooprecords. Het is tevens het best verkochte Britse album aller tijden. De single Another Day In Paradise wordt al gauw geadopteerd door vele daklozenorganisaties over de hele wereld en Phil vraagt hen te helpen door tijdens elk concert geld op te halen voor een plaatselijke daklozenorganisatie. Het geld dat opgehaald wordt, verdubbeld hij. Het album ...But Seriously wint een Grammy Award voor Record Of The Year.
Met een lange reeks top-10 singles (waaronder Sussudio, Don't Lose My Number, Take Me Home, One More Night) en verscheidene Grammy's is Phil één van de grootste wereldsterren van de jaren 80.
Jaren '90
In 1990 begint Phil's 3de solo tour: de Serious Tour. Hiervan maakt hij uiteindelijk de cd Serious Hits Live! en de video/dvd Serious Hits Live in Berlin!
Drie jaar later, in 1993, komt Phil's vijfde soloalbum uit: Both Sides. Alle instrumenten in dit album speelt hij zelf en ook produceert hij dit album zelf. Dit album is, in tegenstelling tot zijn vorige solo-albums, erg rustig. Het album behaald wereldwijd de nummer 1 positie in de albumlijsten, maar het is niet zo'n succes als zijn eerdere albums.
In 1994 en 1995 gaat de Both Sides world tour langs elk continent. Van Europa tot Azië, Afrika en Zuid-Amerika. In twee jaar tijd speelt Phil voor miljoenen mensen over de hele wereld.
In 1996 komt Dance Into The Light uit. De nummers in dit album zijn weer vrolijk, mede dankzij het feit dat Phil een nieuwe liefde heeft gevonden. In het album zijn onder andere een cover van Bob Dylan (The Time's They Are Changin) en Wear My Hat te beluisteren. Ook dit album is succesvol, maar niet zo succesvol als "...But Seriously".
Een jaar later, in 1997, toert Phil met The Dance Into The Light....A Trip Into The Light World Tour langs de wereld. Het is de eerste keer dat Phil niet vanaf een normaal podium, aan één kant van de zaal speelt, maar op een rond podium in het midden.
Jazz
Nadat Collins in 1996 tweemaal meedeed met twee shows voor Nelson Mandela en de Engelse koningin, waar hij samen met een Big Band speelde, laaide Phil's enthousiasme voor jazz weer op. Hij besluit om zelf een Big Band op te richten met 24 leden: "The Phil Collins Big Band". Samen met deze band gaat Phil op tournee lang verschillende grote jazzfestivals, waaronder het North Sea Jazz Festival in Den Haag. Het repertoire van de band bestaat uit verschillende nummers van Genesis en eigen solonummers, maar dan volledig instrumentaal en in jazzstijl. Phil speelt hier zelf de drums.
In 1998 gaat Phil nogmaals met de Big Band op tournee en neemt dan ook het live-album The Phil Collins Big Band, A Hot Night In Paris op. Na het succes van dit album stopt Phil weer met jazz.
Disney
Phil wordt door Disney gevraagd om muziek te schrijven voor hun nieuwste film Tarzan. Zelf heeft Phil twijfels of hij muziek kan schrijven zoals Alan Menken of Elthon John dat deden. Disney wil echter dat Collins 'als zichzelf' nummers schrijft en hij neemt dan ook de opdracht aan. De film Tarzan wordt over de hele wereld een groot succes en de titelsong You'll Be In My Heart, die Collins voor zijn dochter Lily schreef, wint in 1999 zelfs een Oscar.
Het einde: Jaren '00
Tijdens de opnamesessies voor Testify in 2000 wordt Phil getroffen door een beroerte, waardoor een gedeelte van zijn gehoor aan de linkerkant wegvalt. Zijn dokter raadt hem hierdoor af ooit nog op tournee te gaan.
In 2002 komt Phil's zevende soloalbum uit: Testify. De eerste single van het album, Can't Stop Loving You, wordt een wereldhit. Het album zelf verkoopt minder dan verwacht in Engeland en Amerika. In Europa en Azië weet het album juist wel goede verkoopcijfers te halen.
In ditzelfde jaar speelt Phil ook drums in de huisband van het Queen's Jubilee concert, een rockconcert ter ere van het Gouden jubileum van de Britse Koningin Elizabeth. Als huisdrummer speelt Phil met zo'n beetje iedere artiest, waaronder Ozzy Osbourne, Paul McCartney, Queen en Cliff Richard. Zelf treedt hij op met het nummer You Can't Hurry Love.
Naarmate de tijd verstrijkt raakt Phil gewend aan zijn mindere gehoor als gevolg van de beroerte en kan hij er goed mee omgaan. Een tournee zit er echter niet meer in, vreest hij. Dan wordt hij opnieuw gevraagd door Disney om muziek te schrijven voor een film. Ditmaal voor Brother Bear. Deze keer geen Oscar, maar wel een succesvolle single: Look Through My Eyes.
First Final Farewell
In 2003 kondigt Phil dan toch zijn afscheidstournee aan. De gehoorbeschadiging is niet verdwenen, maar het heeft ermee leren leven. Daarna wil hij zijn taak als vader prioriteit gaan geven. Hoewel Phil niet ophoudt met albums maken of optreden zal dit wel het einde betekenen van lange tournees.
De First Final Farewell Tour, met in het voorprogramma Mike and the Mechanics, de band van oud-genesisgitarist Mike Rutherford, begint in juni 2004 en gaat langs alle grote Europese steden. Phil trekt volle stadions, waaronder de Amsterdam ArenA (uitverkocht binnen 15 minuten) en het Olympisch Stadion in München. Elk beschikbaar kaartje tijdens het Europese deel van de tour wordt verkocht. Na een vakantiepauze hervat de tour in september 2004 door Noord-Amerika en Canada aan te doen. Al met al is de First Final Farewell Tour Phil's grootste en langste tournee uit zijn carrière.
Tarzan
In 2005 wordt Phil gevraagd om samen met Disney te werken aan een musicalversie van de film Tarzan uit 1999. Phil schrijft negen nieuwe nummers voor de musical, een paar instrumentale nummers en begeleidt het creatieve team en de cast vanaf dag 1 tot aan de première op 10 mei 2006 in New York City. De officiële cd van de musical, met als bonus track het nummer Everything That I Am gezongen door Collins, wordt in juli 2006 uitgebracht. In 2007 vindt de première plaats van de Nederlandse versie van de musical Tarzan. Ook hier wil Phil zo veel mogelijk bij betrokken zijn, en is dan ook veelvuldig in Nederland te vinden tijdens castingsessies en repetities. Natuurlijk is Phil ook aanwezig op de première in Scheveningen. Alhoewel de musical in Nederland uitermate succesvol is, dalen de bezoekerscijfers in New York. Disney besluit daarom om de musical Tarzan vanaf 8 juli 2007 te laten stoppen.
Genesis bij elkaar
In 2006 komt er plotseling (zoals Phil dat zelf zegt) een einde aan zijn huwelijk met Orianne. Officiële berichten zeggen dat 'verschil in interesses' de twee uit elkaar hebben laten groeien. Phil is compleet uit het veld geslagen door de plotselinge beslissing van zijn (nu) ex-vrouw, en heeft moeite met de verwerking van de scheiding. In interviews zegt hij dat hij nu vooral leeft voor zijn twee zoontjes, en hij deze zoveel mogelijk wil zien. Hij blijft wel in Zwitserland, dichtbij zijn 'twee jongens' wonen. Collins wil graag weer met 'oude vrienden' optrekken.
Op 19 oktober 2006 wordt bekend deze 'oude vrienden', Genesis genaamd, weer samen op tournee gaan. De tour gaat "Turn It On Again...The Tour" heten. Na een gesprek met Steve Hackett en Peter Gabriel backstage na Phil's concert te Glasgow in november 2005, blijkt gauw dat Peter Gabriel, vooral vanwege albumopnames, het zich niet kon permitteren om op tournee te gaan. Na deze afwijzing besluiten Phil, Mike en Tony om als trio op tournee te gaan. Deze tour duurt tot oktober 2007. Het speciale aan deze tour is het 30 meter hoge podium en een scherm dat 9 miljoen LED-lampjes bevat.
Albums
Genesis
Wereldwijde verkoopcijfers van Genesis albums met Phil als zanger:
| Jaar | Album | Verkoop |
|---|---|---|
| 1976 | A Trick Of The Tail | 5.000.000 |
| 1977 | Wind & Wuthering | 4.000.000 |
| 1978 | And Then There Were Three | 6.000.000 |
| 1980 | Duke | 8.000.000 |
| 1981 | Abacab | 12.000.000 |
| 1983 | Genesis (The Shapes Album) | 18.000.000 |
| 1986 | Invisible Touch | 24.000.000 |
| 1991 | We Can't Dance | 22.000.000 |
Solo albums
| Jaar | Album | Verkoop |
|---|---|---|
| 1981 | Face Value | 19.000.000 |
| 1982 | Hello, I Must Be Going | 15.000.000 |
| 1985 | No Jacket Required | 32.000.000 |
| 1989 | But Seriously | 26.000.000 |
| 1993 | Both Sides | 10.000.000 |
| 1996 | Dance Into The Light | 5.000.000 |
| 2002 | Testify | 5.000.000 |
Filmrollen
| Jaar | Naam film | Rol | Soort |
|---|---|---|---|
| 1964 | A Hard Day's Night | Zittende fan met sjaal | Film |
| 1965 | R3 | Terry | Film |
| 1967 | Calamity the Cow | Mike Lucas | Film |
| 1968 | Chitty Chitty Bang Bang | Kind met pleister in gezicht | Film |
| 1985 | Miami Vice | Phil Mayhew | TV-serie |
| 1988 | Buster | Buster Edwards | Film |
| 1989 | Tommy | Uncle Ernie | TV-film |
| 1991 | Hook | Inspector Good | Film |
| 1992 | The 1992 Billboard Music Awards | gastheer | TV-film |
| 1967 | And the Band Played On | Eddie Papasano | TV-Film |
| 1993 | Frauds | Roland Copping | Film |
| 1994 | Calliope | Jackson Dover | Film |
| 1995 | Balto | Muk and Luk (stem) | Film |
| 2003 | The Jungle Book 2 | Lucky (stem) | Film |