Libertaire Partij: verschil tussen versies
(Benadrukt dat het om stromingen ging > Er bestaat overigens ook links-libertarisme, waar de LP weer niet voor staat.) |
|||
| Regel 55: | Regel 55: | ||
| europesepartij = | | europesepartij = | ||
| internationaal = | | internationaal = | ||
| − | | partijkleur = | + | | partijkleur = 1170ce |
| voorgaand = | | voorgaand = | ||
| opvolgend = | | opvolgend = | ||
Huidige versie van 4 aug 2025 om 20:23
| Libertaire Partij | |
|
| |
|---|---|
| Oprichting | 1993 |
| Actief in |  Nederland
|
| Richting | Rechts |
| Stroming | Libertarisme Stromingen: Klassiek liberalisme Minarchisme Anarchokapitalisme |
| Partijleider | Tom van Lamoen |
| Partijvoorzitter | Benno Pieters |
Portaal  Politiek
| |
De Libertaire Partij (LP) is een politieke partij in Nederland. Vroeger stond deze partij bekend als de Libertarische Partij. De Libertaire Partij is een rechtse politieke partij die streeft naar een kleine overheid en meer vrijheid. De partij hangt het libertarisme aan. Die ideologie streeft naar een samenleving waarin de overheid zich niet met de economie bemoeit en enkel basisdiensten (zoals rechtspraak, politie en defensie) aanbiedt. Andere overheidsdiensten moeten volgens de partij door de markt worden aangeboden. Een kleine minderheid binnen de partij wil de overheid helemaal afschaffen.
De Libertaire Partij heeft geen zetels in de Tweede Kamer. Ook is de partij niet vertegenwoordigd in gemeenteraden of Provinciale Staten. De partij is vergelijkbaar met de Amerikaanse Libertarische Partij.
Geschiedenis
Ontstaan
De Libertaire Partij werd opgericht in 1993 door Barthold van Doorn, Hub Jongen, en Stefan van Glabbee. Toentertijd heette de partij nog de Libertarische Partij. De drie oprichters waren geïnspireerd door de Libertarische Partij in de Verenigde Staten. De Amerikaanse Libertarische Partij heeft min of meer dezelfde standpunten en ideologie. Ook die partij streeft naar een kleine overheid en is progressief op sociale kwesties. De partij streeft naar een nachtwakerstaat. Hierin zorgt de overheid alleen voor het bewaken van vrede en veiligheid.
De Nederlandse Libertarische Partij kwam voort uit het Libertarisch Centrum Nederland. Die stichting werd opgericht in de jaren 1970. De oprichters waren ook betrokken bij het tijdschrift De Vrijbrief.
De partij deed voor het eerst mee aan de Tweede Kamerverkiezingen 1994. De partij behaalde toen 0,03% van de stemmen. Dat was niet genoeg voor een zetel.
Tussenperiode
Tussen 1994 en 2014 was Toine Manders de partijleider van de LP. In die periode bestond de partij vooral uit minarchisten en anarchokapitalisten. De partij besloot in 1998 om niet aan de Tweede Kamerverkiezingen deel te nemen. Hierna deed de partij ook niet meer mee aan de Tweede Kamerverkiezingen.
In 2011 en 2012 kreeg de Libertarische Partij een nieuwe interesse. Dat kwam door de Amerikaanse politicus Rand Paul. Paul was een van de kandidaten om presidentskandidaat door de Republikeinse Partij voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen 2012 te worden. Hij stond bekend om zijn libertarische standpunten. In Nederland zorgde dat voor meer interesse in de Libertarische Partij. De LP deed eerst mee aan de Tweede Kamerverkiezingen 2012. De partij besloot daarom mee te doen aan de gemeenteraadsverkiezingen in Leeuwarden in 2013. Hierna deed de partij in negen gemeenten mee aan de gemeenteraadsverkiezingen 2014 en de Provinciale Statenverkiezingen 2015. Ook in 2018 deed de partij mee aan de gemeenteraadsverkiezingen in Stichtse Vecht, Dalfsen en Rijswijk.
Uiteindelijk deed de partij ook mee aan de Tweede Kamerverkiezingen 2017. Tussen 2016 en 2021 voer de partij een meer gematigde koers onder Robert Valentine. De partij ging toen het klassiek liberalisme aanhangen. Tussen 2021 en 2023 was Emma van Zoelen partijleider. Onder haar leiderschap keerde partij terug naar zijn oorspronkelijke standpunten. Van Zoelen werd in 2023 opgevolgd door Tom van Lamoen.
In 2021 en 2023 deed de partij ook mee aan de Tweede Kamerverkiezingen. Alle keren behaalde LP geen zetels.
Ideologie
Richting en fracties
De Libertaire Partij staat bekend als een rechtse politieke partij. Op economisch vlak is de partij voorstander van een kleine overheid. De Libertaire Partij streeft naar een samenleving met zoveel mogelijk vrijheid en een zo klein mogelijke overheid. De partij wil een nachtwakerstaat. Hierin biedt de overheid alleen diensten aan die nodig zijn om vrede en veiligheid te bewaken. Denk aan politie, defensie en rechtspraak. Die diensten zijn namelijk nodig om het eigendomsrecht te beschermen.
Daarnaast staat de partij voor lagere belastingen, minder regelgeving en bureaucratie en privatiseringen. De Libertaire Partij gelooft dat overheidsdiensten als onderwijs en gezondheidszorg beter door de vrije markt geregeld kunnen worden. Niet alleen zou de kwaliteit daardoor verbeteren, maar het zou ook goedkoper zijn. Dat wordt ook wel laisser-faire genoemd.
De officiële ideologie van de Libertaire Partij is het libertarisme. Binnen het libertarisme zijn verschillende stromingen zoals het anarchokapitalisme en minarchisme. Minarchisten geloven dat een kleine, beperkte overheid nodig is. Anarchokapitalisten willen de overheid helemaal afschaffen. Daarnaast vormt ook het klassiek liberalisme een stroming binnen de partij.
Standpunten
De Libertaire Partij heeft de volgende standpunten:
- Er moet een voorwaardelijk basisinkomen komen.
- De belastingen moeten op korte termijn met 20% verlaagd worden.
- De bureaucratie en regelgeving moet verminderd worden.
- De overheid moet alleen haar kerntaken uitvoeren.
- Softdrugs moet legaal worden. Ook moet een liberaler drugsbeleid komen.
- Nieuwe Nederlanders moeten meteen werkvergunning krijgen.
- Nederland moet stoppen met militaire interventies in het buitenland.
- Het Nederlands leger moet zich enkel bezighouden van de verdediging van Nederland en bondgenoten.
- Meer taken van de landelijke overheid moeten aan de lokale overheden (gemeenten en provincies) overgedragen worden (decentralisatie).
- Burgers moeten de keuze hebben om geen zorgverzekering te nemen. Ook moeten er meer keuzes in verzekeraars en opties zijn.
- De overheid moet vouchers aan studenten en scholieren geven in plaats van subsidies aan scholen.
- De Europese Unie (EU) moet worden omgevormd tot een samenwerking die zich enkel op vrijhandel richt (vergelijkbaar met de Europese Vrijhandelsassociatie).