Burgemeester

Een burgemeester staat aan het hoofd van een gemeente. Hij of zij heeft een belangrijke rol in het dagelijks bestuur van een gemeente. Ook is de burgemeester de vertegenwoordiger van de gemeente in binnen- en buitenland. De specifieke taken van de burgemeester verschillen per land. Daarnaast worden burgemeesters in verschillende landen op een verschillende manier benoemd.

In Nederland wordt een burgemeester niet gekozen. Hij of zij wordt benoemd door de Kroon op basis van advies van het ministerie van Binnenlandse Zaken. De burgemeester wordt in Nederland geholpen door meerdere wethouders. Samen vormen zij het college van burgemeester en wethouders (B&W). In België worden burgemeesters gekozen door de gemeenteraad. Vaak is de burgemeester de lijsttrekker van de grootste partij tijdens de verkiezingen. Anders dan in Nederland zijn burgemeesters in België ook vaak lid van de gemeenteraad. Daarnaast voeren zij meestal nog andere politieke functies uit (zoals parlementslid of minister).

Er is ook een wereldwijde verkiezing voor beste burgemeester. In 2006 won John So de award en werd Job Cohen, destijds burgemeester van Amsterdam, tweede. Deze verkiezing heet de World Mayor Award.

In Nederland

Taken

In Nederland heeft de burgemeester de volgende taken:

• Gemeentelijk beleid uitvoeren, voorbereiden en vaststellen.
• De openbare orde handhaven. Zo kan een burgemeester noodmaatregelen treffen als dat nodig is.
• Zorgen voor een goede samenwerking met andere gemeenten en overheden.
• Controleren op de kwaliteit van procedures.
• Klachten en bezwaarschriften op een professionele manier afhandelen.
• De gemeente vertegenwoordigen op nationaal en internationaal niveau.

De burgemeester heeft hierdoor iets meer bevoegdheden en verantwoordelijkheden dan de wethouders. Net als de wethouders wordt de burgemeester gecontroleerd door de gemeenteraad. Hij legt ook verantwoording af aan de gemeenteraad.

Benoeming

Anders dan andere landen wordt de burgemeester in Nederland niet gekozen. Volgens artikel 131 van de Nederlandse grondwet wordt de burgemeester namelijk benoemd. Wanneer een gemeente een burgemeester zoekt, komt er een vacature vrij. Geïnteresseerden kunnen hiervoor "solliciteren" bij een speciale raad. De raad kiest vervolgens twee kandidaten. Hierbij wordt gekeken naar bestuurservaring; kandidaten zijn vaak al in de politiek actief geweest. In sommige gevallen kan de raad ook één kandidaat kiezen. De kandidaten worden vervolgens voorgelegd aan de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Vaak volgt de minister het advies van de raad op. De burgemeester wordt officieel door de Kroon benoemd. Oorspronkelijk was de Kroon de koning(in), maar tegenwoordig benoemt men hiermee de regering. De ministers zijn immers verantwoordelijk voor wat de koning(in) doet (ministeriële verantwoordelijkheid).

Een burgemeester kan in Nederland lid zijn van een politieke partij, maar ook onafhankelijk zijn. Hierdoor kan een situatie ontstaan waarin een burgemeester van een totaal andere partij komt dan de andere partijen in het gemeentebestuur. Een voorbeeld is Peter Heijkoop, de burgemeester van Leiden. Heijkoop is lid van het CDA, maar het college bestaat uit de PvdA, GroenLinks en D66. Het CDA is vertegenwoordigd in de Leidse gemeenteraad, maar zit in de oppositie. Hoewel dat enigszins vreemd lijkt, levert het vaak geen problemen op. Een burgemeester moet namelijk neutraal zijn op het vlak van partijlidmaatschap.

In de Nederlandse is sinds het midden van de 20e eeuw een discussie gaande over de benoeming. Sommige partijen vinden het beter als de burgemeester rechtstreeks gekozen wordt door de bevolking of de gemeenteraad. Zij zien dat als democratischer, omdat de bevolking van de gemeente kan bepalen wie hen vertegenwoordigt. Andere partijen willen juist dat de burgemeester benoemd blijft worden. Zij denken dat een gekozen burgemeester de functie te politiek maakt.

Andere functies

In Nederland is een burgemeester geen lid van de gemeenteraad. Ook mag zij geen minister, staatssecretaris, lid van de Raad van State of Algemene Rekenkamer, Nationale Ombudsman, Commissaris van de Koning(in), gedeputeerde of wethouder zijn.

Een burgemeester mag volgens de wet wel lid zijn van de Eerste Kamer of Tweede Kamer. Tegenwoordig komt dat niet meer voor, omdat de de combinatie een hoge werklast is. Tot aan de jaren 1980 was kwam dat echter vaak voor.