Zoutoorlog (1611): verschil tussen versies
k (Categorie:Oostenrijk verwijderd; Categorie:Geschiedenis van Oostenrijk toegevoegd met HotCat) |
k (Categorie:Geschiedenis verwijderd met HotCat) |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
De '''Zoutoorlog''' was een oorlog in 1611 tussen het [[Prinsaartsbisdom Salzburg]] en het [[Hertogdom Beieren]] en de [[Prins-proosdij Berchtesgaden]]. |
De '''Zoutoorlog''' was een oorlog in 1611 tussen het [[Prinsaartsbisdom Salzburg]] en het [[Hertogdom Beieren]] en de [[Prins-proosdij Berchtesgaden]]. |
||
In 1606 besloot het Prinsaartsbisdom Salzburg om een [[wet]] aan te nemen waarin stond dat leden van het [[huis Habsburg]] en het [[huis Wittelsbach]] nooit [[prins-aartsbisschop]] van Salzburg mochten worden. Dit was heel slim want de twee buren van het prinsaartsbisdom ([[Beieren]] en [[Oostenrijk]]) werden geregeerd door die twee vorstenhuizen. Zo wist Salzburg zeker dat het onafhankelijk zou blijven van Beieren en Oostenrijk want als bijvoorbeeld de [[hertog]] van Beieren ook de prinsaartsbisschop van Salzburg zou zijn dan was de kans groot dat hij het zou samenvoegen met Beieren. Hertog Maximiliaan van Beieren was het hier niet mee eens en stapte naar [[paus]] [[Paus Paulus|Paulus V]]. De paus was de baas van alle prinsaartsbisschoppen dus hij kon zeggen of het mocht of niet wat Salzburg deed. Paus Paulus verklaarde de wet ongeldig. Alsof dat niet genoeg was zei [[Keizer Rudolf II van het Heilige Roomse Rijk|Keizer Rudolf II]] van het [[Heilige Roomse Rijk]] ook nog dat alle goederen die Salzburg in Beieren wilde verkopen (vooral [[zout]]) twee keer zo duur werden om het naar het hertogdom te brengen. Dat had het hertogdom al lang gewild en Salzburg had dat altijd tegen gehouden. Dat was voor Salzburg echt teveel. De woedende prinsaartsbisschop vertrok met een [[leger]] richting Beieren. Dat was eigenlijk best wel raar want ze lagen allebei in het Heilige Roomse Rijk en ze hadden allebei dezelfde [[keizer]]. Het leger van ongeveer duizend man trok door de prins-proosdij Berchtesgaden zodat die ook betrokken raakte bij de [[oorlog]]. Toen hertog Maximiliaan dat hoorde vertrok hij met een leger van vierentwintigduizend naar [[Salzburg (stad)|Salzburg]] en hij veroverde het in enkele dagen. In het voorjaar van 1612 zette hij de prinsaartsbisschop af. Daarna vertrok hij gewoon weer naar Beieren en er werd een nieuwe prinsaartsbisschop benoemd. |
In 1606 besloot het Prinsaartsbisdom Salzburg om een [[wet]] aan te nemen waarin stond dat leden van het [[huis Habsburg]] en het [[huis Wittelsbach]] nooit [[prins-aartsbisschop]] van Salzburg mochten worden. Dit was heel slim want de twee buren van het prinsaartsbisdom ([[Beieren]] en [[Oostenrijk]]) werden geregeerd door die twee vorstenhuizen. Zo wist Salzburg zeker dat het onafhankelijk zou blijven van Beieren en Oostenrijk want als bijvoorbeeld de [[hertog]] van Beieren ook de prinsaartsbisschop van Salzburg zou zijn dan was de kans groot dat hij het zou samenvoegen met Beieren. Hertog Maximiliaan van Beieren was het hier niet mee eens en stapte naar [[paus]] [[Paus Paulus|Paulus V]]. De paus was de baas van alle prinsaartsbisschoppen dus hij kon zeggen of het mocht of niet wat Salzburg deed. Paus Paulus verklaarde de wet ongeldig. Alsof dat niet genoeg was zei [[Keizer Rudolf II van het Heilige Roomse Rijk|Keizer Rudolf II]] van het [[Heilige Roomse Rijk]] ook nog dat alle goederen die Salzburg in Beieren wilde verkopen (vooral [[zout]]) twee keer zo duur werden om het naar het hertogdom te brengen. Dat had het hertogdom al lang gewild en Salzburg had dat altijd tegen gehouden. Dat was voor Salzburg echt teveel. De woedende prinsaartsbisschop vertrok met een [[leger]] richting Beieren. Dat was eigenlijk best wel raar want ze lagen allebei in het Heilige Roomse Rijk en ze hadden allebei dezelfde [[keizer]]. Het leger van ongeveer duizend man trok door de prins-proosdij Berchtesgaden zodat die ook betrokken raakte bij de [[oorlog]]. Toen hertog Maximiliaan dat hoorde vertrok hij met een leger van vierentwintigduizend naar [[Salzburg (stad)|Salzburg]] en hij veroverde het in enkele dagen. In het voorjaar van 1612 zette hij de prinsaartsbisschop af. Daarna vertrok hij gewoon weer naar Beieren en er werd een nieuwe prinsaartsbisschop benoemd. |
||
| − | [[Categorie:Geschiedenis]] |
||
[[Categorie:Geschiedenis van Oostenrijk]] |
[[Categorie:Geschiedenis van Oostenrijk]] |
||
[[Categorie:Salzburg]] |
[[Categorie:Salzburg]] |
||
Versie van 2 feb 2014 11:56
Sjabloon:Zoutoorlog De Zoutoorlog was een oorlog in 1611 tussen het Prinsaartsbisdom Salzburg en het Hertogdom Beieren en de Prins-proosdij Berchtesgaden. In 1606 besloot het Prinsaartsbisdom Salzburg om een wet aan te nemen waarin stond dat leden van het huis Habsburg en het huis Wittelsbach nooit prins-aartsbisschop van Salzburg mochten worden. Dit was heel slim want de twee buren van het prinsaartsbisdom (Beieren en Oostenrijk) werden geregeerd door die twee vorstenhuizen. Zo wist Salzburg zeker dat het onafhankelijk zou blijven van Beieren en Oostenrijk want als bijvoorbeeld de hertog van Beieren ook de prinsaartsbisschop van Salzburg zou zijn dan was de kans groot dat hij het zou samenvoegen met Beieren. Hertog Maximiliaan van Beieren was het hier niet mee eens en stapte naar paus Paulus V. De paus was de baas van alle prinsaartsbisschoppen dus hij kon zeggen of het mocht of niet wat Salzburg deed. Paus Paulus verklaarde de wet ongeldig. Alsof dat niet genoeg was zei Keizer Rudolf II van het Heilige Roomse Rijk ook nog dat alle goederen die Salzburg in Beieren wilde verkopen (vooral zout) twee keer zo duur werden om het naar het hertogdom te brengen. Dat had het hertogdom al lang gewild en Salzburg had dat altijd tegen gehouden. Dat was voor Salzburg echt teveel. De woedende prinsaartsbisschop vertrok met een leger richting Beieren. Dat was eigenlijk best wel raar want ze lagen allebei in het Heilige Roomse Rijk en ze hadden allebei dezelfde keizer. Het leger van ongeveer duizend man trok door de prins-proosdij Berchtesgaden zodat die ook betrokken raakte bij de oorlog. Toen hertog Maximiliaan dat hoorde vertrok hij met een leger van vierentwintigduizend naar Salzburg en hij veroverde het in enkele dagen. In het voorjaar van 1612 zette hij de prinsaartsbisschop af. Daarna vertrok hij gewoon weer naar Beieren en er werd een nieuwe prinsaartsbisschop benoemd.