Zesdaagse Oorlog

Zesdaagse Oorlog
Israëlische militairen bij een vernield Arabisch voertuig.
Datum	5 juni 1967 - 10 juni 1967
Locatie	Midden-Oosten
Overwinning voor	Israëlische overwinning
Resultaat
Strijdende partijen
Israël	Egypte Syrië Jordanië Irak Expeditiemachten Libanon PLO Gesteund door Algerije Koeweit Marokko Pakistan Saoedi-Arabië
Leiders
Yitzchak Rabin Moshe Dayan Uzi Narkiss Israel Tal Mordechai Hod Ariel Sharon	Gamal Abdel Nasser Mohammed Abdel Hakim Amer Abdul Munim Riad Zaid ibn Shaker Hafiz al-Assad
Troepensterkte
50.000 troepen 214.000 reserves 280 (jacht)bommenwerpers 1300 tanks Totaal troepen: 264.000 100.000 ingezet	240.000 Syrië: 75.000 Jordanië: 55.000 Irak: 4000 2.504 tanks 500 (jacht)bommenwerpers Totaal troepen: 547.000 240.000 ingezet
Verliezen
779 doden, 2.563 gewonden, 15 gevangenen, 46 vliegtuigen, 400 tanks	± 12.000 doden, 30.000 gewonden, 6.000 gevangenen, meer dan 450 vliegtuigen, 1200 tanks
Portaal Geschiedenis

De Zesdaagse Oorlog was een oorlog die plaatsvond in het Midden-Oosten tussen Israël en omliggende Arabische landen. De oorlog begon op 5 juni en eindigde al op 10 juni in het voordeel van Israël. De naam van deze oorlog, de Zesdaagse Oorlog, werd bedacht door legeraanvoerder Moshe Dayan.

De oorlog begon met een luchtaanval op Egyptische luchtmacht vliegvelden. Deze aanval vond plaats na een ,lange tijd van kleine sudderende conflicten die nu uitgroeide tot een grote oorlog. Syrië, Jordanië en Irak verklaarden nu ook Israël de oorlog. Libanon en de PLO (Palestijnse organisatie) hielpen hun daarbij en leverden expeditiemachten. Er werd 6 dagen zwaar gevochten maar Israël behaalde een grote overwinning. Ze veroverden de Sinaï, de Gazastrook, de Golanhoogten en de Westelijke Jordaanoever. Israël was verviervoudigd in land.

Achtergrond

Er waren veel oorzaken van het ontstaan van de Zesdaagse Oorlog. Een van de belangrijkste oorzaken was de Wateroorlog van 1964-1965 tussen Israël en enkele buurlanden. De buurlanden wilden het water van de Jordaan omleiden zodat Israël geen rivieren en dus ook geen water meer had. Vanaf 1965 ging Israël dit project beschieten met artillerie.

Een tweede oorzaak was de PLO een organisatie onder leiding van de Palestijnse Yasser Arafat. Die hadden als doel om Palestina helemaal te zuiveren van Joden en het oprichten van een Palestijnse Staat. Vanaf 1965 gingen zij Israël beschieten met artillerievuur.

Als derde oorzaak was daar de Suezcrisis, Engeland, Frankrijk en Israël vielen Egypte aan naar aanleiding van een Egyptische blokkade van het Suezkanaal, Israël kon met zijn scheepvaart daar geen gebruik meer van maken. De 3 landen bezetten de Sinaï en de Gazastrook maar moesten op last van de VN hun oorlogsdaden stoppen. Egypte moest daarnaast ook Israël weer toegang verlenen tot het Suezkanaal.

Als laatste was er een revanchegedachte onder Arabische landen. In 1948 verloren ze ook al een door hun begonnen oorlog. Nu bleven er spanningen want de Arabische landen wilden wraak.

Gevechten

In de ochtend van 5 juni voerde Israël operatie Moked uit. Moked betekent brandpunt. Dat was een plan, bedacht door generaal Ezer Weizman, om de luchtmacht van Egypte te vernietigen. In Egypte was er wel een beetje de verwachting dat Israël de eerste klap uit zou delen dus het kwam niet helemaal onverwacht. Om 7:45 kwam de eerste aanvalsgolf met 185 Israëlische straaljagers. 189 Egyptiche straaljagers werden op de vliegvelden verwoest. Om 9:30 stuurde Israël een tweede golf waarbij nog 107 straaljagers werden vernietigd. 's Middags stuurde Israël nog een derde golf. Jordanië, Syrië en Irak schoten Egypte te hulp. Israël was woest. Ze vernietigde bijna de hele Jordaanse luchtmacht, de halve Syrische en een luchtmachtbasis van Irak. De oorlog zou nu verder gaan vanaf de grond maar Israël tegenstanders hadden geen beschikking meer over hun luchtmacht en konden hun grondtroepen niet meer te hulp komen.

In de middag van 5 juni viel Israël ook de Sinaï binnen. Ze stuiten eerst op hevige Egyptische weerstand maar die zwakt snel af. Israël veroverde de gehele Sinaï. De Sinaï zou na de oorlog nog land Israëlisch blijven.

Op de Westoever moest Israël tegen Jordanië vechten. Jordanië bood hevig weerstand waar Israël bijna niet door heen kwam. Maar na de 6 dagen was het Israël toch gelukt om Jeruzalem en de Westoever te veroveren.

Op de Golanhoogten had Israël tegenstand van Syrië maar ze veroverde die al gauw.