Paus Gregorius I

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Gregorius de Grote met rechtsboven de Heilige Geest die hem inspireert.

Paus Gregorius I ook wel genoemd de Grote (Rome, ca. 540 - aldaar, 12 maart 604) was paus van Rooms-Katholieke Kerk van 590 tot z'n dood in 604. In 1295 kreeg hij van paus Bonifatius VIII de titel kerkleraar. Z'n feestdag is 3 september en in de Oosters-orthodoxe Kerk op 12 maart.

Leven

Gregorius werd geboren in de Italiaanse stad Rome die toen ongeveer 200 jaar over z'n hoogtepunt was geweest als zoon van Gordanius. Z'n grootvader was paus Felix II en hij kwam uit een rijke familie. Oorspronkelijk werd hij prefect van Rome maar na de dood van z'n vader trad hij toe in een klooster. Hij volgde paus Pelagius II op. Hij aanvaardde het pausschap maar hij zou in brieven nog jaren blijven klagen over het pausschap en dat hij erg terug verlangde naar z'n leven als monnik. Hij was een grote bewonderaar van Benedictus van Nursia. Onder zijn pausschap werd Groot-Brittannië gekerstend. Dat houdt in dat in die tijd missionarissen zoals Augustinus van Canterbury de Britten bekeerden tot het christendom. Hij stierf in 604 en werd opgevolgd door paus Sabianus.

Herstel van Rome

Na de val van het West-Romeinse Rijk, de overheersing door barbaren en de tijdelijke veroveringen van de Byzantijnse keizer Justinianus I, was Rome uitgeput. Er was geen sterke leider, zoals er vroeger keizers waren. Gregorius werd in 590 gekozen tot de bisschop van Rome. Hij probeerde te leven zoals in het klooster. Hij deed veel aan de zorg voor armen en stelde een leger in om Rome en omgeving te verdedigen. Hij sloot vrede met de Longobarden. Hij kwam vaak bij de koning van de Longobarden. Via zijn vrouw, de katholieke Theodolinde en zo ook haar zoon (Agiluif), wist Gregorius, de Longobarden te winnen voor het katholieke geloof, nadat de koning dood was. Die sloot vredesverdragen met de Avaren en de Franken, waardoor er wat meer rust kwam na de eeuwen van agressie en volksverhuizingen. Gregorius legde ongewild de basis voor de Pauselijke Staat omdat hij land kreeg.

Werken

Het bekendste werk van Gregorius is de Dialogen, een werk over Benedictus van Nursia en de door hem gestichte Benedictijnen. Veel mensen vonden het boek mooi en het werd in veel talen vertaald wat in die tijd erg bijzonder was. Hij heeft ook geschreven over taken voor priesters en over een gedeelte in de Bijbel: de Moralia in Job waarin hij commentaar geeft op een stuk van Job in de bijbel en wat in de Middeleeuwen erg vaak gebruikt werd. Dat deze paus veel schreef, dat is duidelijk.

Interessante feiten

  • Volgens de legende voorspelde hij de dood van de heilige Serafina

videoclip

Uitklappen
Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Paus_Gregorius_I&oldid=650726"