Astronauthypothese
.jpg)
De astronauthypothese of paleocontacthypothese is een parawetenschappelijk idee dat er in het verre verleden contact of interactie heeft plaatsgevonden tussen buitenaardse beschavingen en menselijke samenlevingen op aarde. Dit concept suggereert dat buitenaardse wezens mogelijk invloed hebben gehad op de ontwikkeling van menselijke culturen, technologieën, bouwwerken en religieuze overtuigingen.
Het boek Waren de Goden kosmonauten? van Erich von Däniken is een voorbeeld van een werk waarin de astronauthypothese wordt behandeld. Von Däniken was een horecaondernemer en amateurarcheoloog. Hij was van mening dat de vroege mens niet van zichzelf in staat kon zijn om bepaalde dingen te kunnen maken. De bouw van de piramides gebruikte hij als voorbeeld, evenals de Nazcalijnen in Peru en de standbeelden (moais) op Paaseiland.
De Grote Piramide van Gizeh
De Nazcalijnen
De moais
In de archeologie zijn er voorwerpen en afbeeldingen gevonden die doen denken aan moderne hedendaagse voorwerpen, zoals bijvoorbeeld een mogelijke gloeilamp op de steen van Dendera. De vraag is of de mensen uit die tijd daadwerkelijk zoiets hadden en zo ja, waar ze de kennis vandaan hadden om zoiets te maken. Voor de astronauthypothese is echter geen bewijs gevonden. Uit archeologisch onderzoek blijkt dat steen en stenen wanden steeds weer opnieuw bewerkt zijn, waardoor de illusie van een modern voorwerp ontstaat. Voorbeelden hiervan zijn illusies van een ruimteschip, een helikopter of een lamp. Binnen de geschiedkunde en andere wetenschappen wordt deze hypothese daarom niet serieus genomen.