Nationaal park Iguaçu
| Nationaal park Iguaçu | |
|
| |
|---|---|
| De watervallen van de Iguaçu | |
| Land |  Brazilië
|
| Plaats | Paraná |
| UNESCO-regio | Latijns-Amerika en de Caraïben |
| Eigenschappen | |
| Werelderfgoed sinds | 1986 |
| Status | Niet-bedreigd |
| Type | Natuurlijk |
| Meer informatie | www.unesco.org |
| Werelderfgoedlijst van UNESCO | |
Het nationaal park Iguaçu is een nationaal park in de Braziliaanse deelstaat Paraná. Het park ligt in het zuidwesten van de staat vlak aan de grens met Paraguay en Argentinië. Het park grenst aan het Argentijnse nationaal park Iguazú. Ook ligt de Itaipudam vlak bij het nationaal park Iguaçu.
Het gebied waar het park ligt stond al altijd bekend om haar natuur. In de 19e eeuw waren er al voorstellen om van het gebied een nationaal park te maken. Nadat Yellowstone in de Verenigde Staten in 1873 was ontstaan, waren er ook in Brazilië debatten over het stichten van een nationaal park. De Braziliaanse ingenieur André Rebouças pleitte ervoor om het gebied een park te maken.
In 1939 werd het gebied officieel een nationaal park. In 1944 en 1981 werd het gebied nog eens uitgebreid. Het park staat sinds 1986 op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Het nationaal park is vernoemd naar de Iguaçu, een rivier die dwars door het park heen loopt. Het hoogtepunt van het park zijn de watervallen van de Iguaçu. Die zijn zo'n 80 meter hoog en vormen bijna een halve cirkel. Daardoor worden zij ook wel de Duivelskeel genoemd.
Het nationaal park bestaat voornamelijk uit regenwouden en bossen. In het park komen meer dan 2700 plantensoorten voor. Daarnaast wonen er ook verschillende bedreigde en kwetsbare diersoorten in het park zoals de jaguar, de poema, de reuzenotter en de tapir.
