Metafysica
Metafysica is de filosofie die zich bezighoudt met de aard van de werkelijkheid. Het kan worden omschreven als de leer van de eerste beginselen, d.w.z. de leer van de fundamentele oorzaken en wetten van het bestaan. Er wordt niet gekeken naar hoe de werkelijkheid door de zintuigen wordt waargenomen, maar er wordt onderzocht wat er écht achter de werkelijkheid zit. Bij metafysica wordt het wezen van de stoffelijke werkelijkheid onderzocht.
In meer alledaagse taal wordt de term gewoon gebruikt voor dat wat buiten de fysieke wereld ligt, dus dat wat de mens niet met de zintuigen kan herkennen – bijvoorbeeld religie, wonderen en spiritualisme. Het toegevoegde woord "metafysisch" wordt dan synoniem met "transcendent".
Oorsprong van de benaming
De term 'metafysica' is afgeleid van de verzamelnaam van veertien boeken van Aristoteles. De benaming kwam echter niet van Aristoteles zelf: de boeken kregen hun naam ongeveer honderd jaar na zijn dood toen een samensteller van de geschriften van Aristoteles deze veertien boeken "Ta meta ta physika" noemde, ruwweg "dat wat na het fysieke komt". Het idee was waarschijnlijk dat men eerst Aristoteles' 'fysica', d.w.z. zijn natuurwetenschappelijke boeken, zou hebben doorgenomen voordat men aan de 'metafysica' zou beginnen.
Enkele voorbeelden
Metafysische vragen zijn vragen die niet gaan over de direct waarneembare werkelijkheid (wat je kan horen, voelen, aanraken, proeven en zien), maar over wat daarachter ligt, het wezen ervan. Voorbeelden van zulke vragen zijn:
- Wat is tijd eigenlijk?
- Bestaat tijd?
- Kunnen we zelf kiezen hoe we ons gedragen of bepaalt God alles?
- Hoe zit de wereld nu echt in elkaar?
- Zien wij de wereld anders dan dat het er daadwerkelijk uitziet?
- Waarom zijn wij hier op aarde?