Klokbekercultuur
Zie ook 
De klokbekercultuur (Frans: Culture Campaniforme; Duits: Glockenbecher-Kultur; Engels: Bell Beaker culture) is een cultuur in de archeologie uit de Kopertijd - vroege bronstijd, ongeveer tussen 2.500 tot 2.000 v. Chr. Deze cultuur dankt haar naam aan het aardewerk waarin een flauwe S-vorm zit die een beetje aan een omgekeerde kerkklok doet denken, en wordt in heel West-Europa aangetroffen.
Het is verwant aan de trechterbekercultuur en de touwbekercultuur. In Nederland en Noordwest-Duitsland gaat de klokbekercultuur rond 2.000 v. Chr. over in de wikkeldraadbekercultuur van de vroege Bronstijd.
Grafheuvel
De doden worden (alleen) met opgetrokken benen in een grafheuvel begraven, soms ook gehurkt. Mannen op hun rechterzijde, vrouwen op hun linker, met de ogen gericht op het oosten waar de zon opkomt. Mannen krijgen grafgiften als koperen of bronzen gereedschappen, bijlen en dolken en vrouwen huisraad als potten.
Het graf zelf is ongeveer een meter diep.
Herkomst
Recent DNA-onderzoek wijst uit dat de cultuur in sommige gebieden door massale migratie (verhuizing) werd verspreid (minimaal 70% percent van het DNA is afkomstig van immigranten uit het oosten). Dit zou de Yamnaya-cultuur (ca. 3.300-2.600 v. Chr.) kunnrn zijn. Deze kwam uit de Pontisch-Kaspische steppe richting de Kaukasus of de verwante meer westelijk gevestigde touwbekercultuur (ca. 2900–2450 v.Chr.). De variant die in Nederland bestond heet standvoetbekercultuur. Een volk met een lichte huidskleur en blonde haren, die kennis hadden van het wiel en daarmee karren hadden die werden voortgetrokken door ossen. Ook zouden het zeevaarders zijn. Door de gevonden stenen polsbeschermers is af te leiden dat het goede boogschutters waren. Ook zouden ze veel handel hebben gedreven. De Touwbekercultuur zou de voorvader van de latere Keltische, Germaanse, Baltische en Slavische culturen kunnen zijn.
Het wordt in Nederland en België gevolgd door de Hilversumcultuur en in Noord-Nederland door de Elpcultuur.
Manier van leven
Het is niet helemaal duidelijk hoe dit volk leefde. Mogelijk waren het jager-verzamelaars die ook op bepaalde tijden op één plek verbleven met landbouw- en veeteelt activiteiten. Misschien een soort herders. Ze leefden op de hogere zandruggen zoals het Gooi en de Veluwe.