Kees de jongen
| Kees de jongen | |
Geen afbeelding
beschikbaar | |
| Informatie | |
| Schrijver | Theo Thijssen |
| Taal (origineel) | Nederlands |
| Land |  Nederland
|
| Genre | Psychologische roman Sociale roman |
| Datum | 1923 |
| Online-tekst | |
Portaal  Literatuur
| |
Kees de jongen is een roman van de Nederlandse schrijver Theo Thijssen. Het boek werd uitgegeven in 1923. Het is het bekendste werk van de schrijver. Hoewel het hoofdpersonage 12 jaar oud is, is het boek geschreven voor volwassenen. Het boek gaat over de jeugd en opgroeien. Het bijzondere aan Kees de jongen is dat iedereen zijn eigen jeugd erin kan herkennen. Volwassenen erkennen hun eigen herinneringen en opvattingen uit hun jeugd in Kees.
Het boek volgt de 12-jarige Kees Bakels. Hij woont in Amsterdam aan het einde van de 19e eeuw. Het boek beschrijft hoe Kees volwassen wordt. Aan het begin van het boek is hij nog kind en gaat naar school. In het boek gebeuren allerlei dingen waardoor Kees snel moet opgroeien. Hierdoor is hij volwassen aan het einde van het boek, hoewel er ongeveer een jaar voorbij gaat. In het boek speelt de fantasie een grote rol. Kees is namelijk erg dromerig en gaat vaak op in zijn gedachten. Ondertussen wordt de vader van Kees ernstig ziek, waardoor hij zich steeds meer als een volwassene moet gedragen.
Kees de jongen is grotendeels gebaseerd op het leven van Theo Thijssen zelf. Het boek staat ook bekend om de zogeheten "zwembadpas".
Verhaal
Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt! |
Kees Bakels is een jongen in Amsterdam aan het einde van de 19e eeuw. Hij gaat naar de lagere school en is een voorbeeldige leerling. Thuis woont hij met zijn vader, moeder, zusje en broertje. Het gezin heeft een winkel waar ze schoenen verkopen. Hoewel het gezin niet heel erg arm is, heeft het ook niet veel te besteden. Kees heeft een levendige fantasie. Hij bedenkt vaak wat hij in bepaalde situaties zou doen. Kees ziet zichzelf daarom als een held. Ook denkt hij dat hij een stuk rijker is dan hij eigenlijk is. Toch heeft Kees een groot hart en wil graag andere mensen helpen.
Toch wil Kees graag mooie dingen hebben, zoals een atlas, een schaakspel en postzegels voor zijn verzameling. Kees weet deze dingen op de een of andere manier te krijgen. Zijn vader koopt hem een atlas, hij krijgt geld van zijn oom voor een postzegel en vraagt een schaakspel als cadeau aan zijn school. Kees heeft hierdoor een vrij goed leven, maar dit verandert als zijn vader ziek wordt. Kees moet hierdoor zijn moeder helpen in het huishouden en ondertussen de lagere school afmaken. Ook is Kees nog altijd bezig met opgroeien. Zo is hij verliefd op Rosa Overbeek en heeft een hekel aan zijn grootouders.
De problemen worden alleen maar groter. De schoenen worden steeds minder gekocht, waardoor zijn moeder een vrouw als huurder bij hun in moet laten wonen. Deze vrouw wordt uiteindelijk onderdeel van het gezin. Uiteindelijk overlijdt de vader van Kees. Hierdoor moet Kees nog meer helpen, maar van zijn moeder moet hij wel de lagere school afmaken. Kees heeft eerst moeite met zich sterk te houden. Ondertussen heeft het gezin steeds minder geld, terwijl de kosten steeds hoger worden. Kees besluit daarom op een dag een baan te zoeken. Hierdoor maakt hij zijn school niet af, maar voorkomt wel dat zijn familie in armoede moet leven. Aan het einde geeft Kees een afscheidskus aan Rosa. Hoewel Kees slechts 12 jaar oud is, moet hij zich nu al volwassen gedragen.
Achtergrondinformatie
Hoewel het hoofdpersonage is een jonge jongen is, is het boek bedoelt voor volwassenen. Het is daarom geen kinderboek. Het boek gaat over jeugdherinneringen en -opvattingen. Vrijwel iedere volwassene kan zich in Kees herkennen. Ook dromen (en vooral dagdromen) speelt een grote rol in de roman. Kees houdt erg van naar school gaan en leren. Zijn dromen worden door de omstandigheden deels verwoest. Toch blijft hij positief. Thijssen schreef het boek om hij wilde dat ieder kind zijn kwaliteiten kon ontdekken.
Kees de jongen is deels gebaseerd op de jeugd van Theo Thijssen. Hoewel Theo Thijssen dit altijd ontkent heeft, zijn er veel gelijkenissen. Thijssen is namelijk ook opgegroeid in de Jordaan rond 1890. Ook hij verloor zijn vader op vroege leeftijd.
Het boek gaat ook over de omstandigheden van de werkende klasse. Toen het boek uitkwam was er vrijwel geen verzorgingsstaat. Als iemand ziek werd of overleed, was er geen vangnet. Tegenwoordig krijgen mensen dat een uitkering of andere steun. Toentertijd was dit niet het geval. Mensen kregen dan vaak te maken met geldproblemen. Zij waren aangewezen op hun familieleden, de kerk of liefdadigheid. In het boek komt overigens geen kinderarbeid voor. Kinderen waren toentertijd slechts tot hun 12e leerplichtig (de middelbare school was toen nog niet verplicht).