Joegoslavische vluchtelingen in de jaren '90

Joegoslavië was vroeger één groot land, het lag in het Balkangebied. Dit ligt aan de Adriatische Zee. In deze landen heerste dan ook een warm klimaat. Joegoslavië viel in de jaren 90 uiteen in Bosnië-Herzegovina, Kroatië, Servië, Montenegro, Slovenië en Macedonië. Er waren in deze tijd veel burgeroorlogen, het was niet veilig om in deze landen te wonen. Deze mensen vluchtten weg en trokken naar Nederland, hier vroegen zij asiel aan. Je vraagt asiel aan als het niet meer veilig is in het land waar je geboren bent. Er ontstond een vluchtelingenstroom van meer dan zes miljoen mensen, het grootste deel hiervan waren Bosniërs, Serviërs en Kroaten. In 1994 werd het recordaantal asielzoekers bereikt met meer dan 50.000 aanmeldingen, deze mensen kregen een ‘ontheemdenstatus’. Dit hield in dat deze mensen buiten de asielprocedure bleven, zodat ze na de burgeroorlog terug konden naar hun geboorteland. De burgeroorlog stopte niet en jaren later kregen de vluchtelingen asiel.

Kaart van Joegslavië.

Opvang in Nederland

De opvang in Nederland kon de grote hoeveelheden niet aan, de asielzoekers zochten slaapplaatsen in maïsvelden. In Nederland ontstond veel onrust en de politieke partijen gingen in discussie met elkaar. De vluchtelingen uit Bosnië werden gescheiden opgevangen van de andere groepen vluchtelingen. Zij verbleven in leegstaande kazernes en andere gebouwen. In eerste instantie werd de hulp ingeschakeld van het rode kruis en vluchtelingewerk Nederland, zij probeerde tevens de vluchtelingen onder te brengen bij Nederlandse gezinnen. De aantallen liepen zo erg op dat er hulp ingeschakeld moest worden vanuit professionele hulpverleners. Het COA (centraal orgaan opvang) regelde veel locaties en opvangcentra.

Geloof

Joegoslavië lag dichtbij Turkije, Turkije heette vroeger het Ottomaanse rijk. Zij wilden dit rijk graag vergroten, dus zij verspreidden zich richting de Balkan. In het Ottomaanse rijk geloofden de mensen in de islam, het waren moslims. Doordat zij het rijk steeds groter maakte en steeds meer in gebieden van Joegoslavië kwamen, namen deze gebieden het islamitisch geloof over. Servië liet zich niet veroveren, zij hoorden bij Rusland en de Russen volgden het orthodoxe geloof. Dit is een stroming vanuit het christendom en de Serven namen dit over. Ook had je in het noordwesten van Joegoslavië gebieden die rooms-katholiek waren. Er leefden dus veel verschillende volken met verschillende geloven bij elkaar. Dit zorgden ervoor dat er vaak onrust en ruzie was tussen de volken.

Aanpassen in Nederland

De vluchtelingen kwamen Nederland binnen met hele andere gewoonten, geloof en tradities. Toch lukte het hen om zich goed aan te passen aan de Nederlandse cultuur. Velen van hen gingen in hun vrije tijd veel met Nederlanders om en gingen niet alleen een relatie aan met iemand vanuit hetzelfde land, maar ook met Nederlanders. De vluchtelingen uit die tijd zochten werk en bouwden hun leven op, zoals de Nederlanders dat ook deden. Om aan de Nederlandse cultuur en regels te wennen moesten deze mensen bij binnenkomst een inburgeringscursus doen. Dit is een soort toets waar ze de Nederlandse taal leren, zo kunnen zij zich redden in de winkel, contact maken met mensen en opzoek gaan naar een baan.

Vluchtelingen toen en nu

Er zijn op dit moment ook veel vluchtelingen in Nederland. Het is erg moeilijk om voor zoveel mensen slaapplekken te zoeken, er worden net als in de jaren ’90, gevraagd aan Nederlandse gezinnen of zij mensen in huis kunnen nemen. Ook worden leegstaande gebouwen gebruikt voor de opvang van de vluchtelingen. De kinderen moeten natuurlijk ook naar school, zij gaan naar scholen in de buurt. Er worden extra klassen gemaakt met alleen maar vluchtelingen, zodat zij snel de taal kunnen leren en kunnen wennen aan Nederland. De vluchtelingen die op dit moment naar Nederland trekken, komen uit Afrika en het Midden-Oosten. Zij zijn gevlucht, omdat het niet meer veilig was in hun land. Er heerst in deze landen dreiging van een groep mensen die zichzelf IS noemen. Zij vechten voor een eigen land met eigen regels, alle mensen moeten zich aan hen gehoorzamen. Zij zijn niet meer vrij om hun eigen leven te bepalen, zij moeten zich aansluiten bij de IS. Veel mensen in deze landen die willen dit helemaal niet, zij voelen zich bedreigd en niet meer veilig. Er is veel geweld, de mensen kunnen niet meer naar hun werk en de kinderen niet meer naar school. In Nederland hopen de mensen een nieuw leven op te bouwen, een leven waar zij zich wel veilig bij voelen. De vluchtelingen in de jaren ’90 hebben in Nederland ook de veiligheid gezocht, de meesten leven nu een fijn leven.