Ontdekking van Nieuw-Zeeland
De ontdekking van Nieuw Zeeland vond plaats in 1642. De Nederlander Abel Tasman kreeg namelijk begin 1642 de opdracht van Antonie van Diemen om de gebieden in de buurt van Australië te gaan onderzoeken. Tasman vertrok met 2 schepen: de Heemskerck en de Zeehaen eerst naar Mauritius. Voordat ze in Nieuw-Zeeland aankwamen ontdekte Tasman eerste nog het eiland dat later Tasmanië zou gaan heten.
Op 13 december 1642 hadden ze weer land in zicht! Het Zuidereiland werd ontdekt. Tasman schreef dat ze een een groot hoog verheven landt in zicht hadden. Tasman noemde het land waar ze langs kwamen Statenland omdat hij dacht dat ze aan het zuiden van Zuid-Amerika aangekomen waren, een eiland in het zuiden van Zuid-Amerika werd namelijk zo genoemd. De bemanning ging niet aan land. Toen ze aan het noorden van het Zuidereiland aankwamen voeren ze een baai in. Toen ze daar binnenvoeren werden ze door een Maori begroet met een soort trompet. Tasman liet terug blazen op een trompet. De Maori's kwamen wat dichterbij de schepen maar waren niet zo geïnteresseerd in het textiel dat Tasman ze liet zien. Het meest vervelende was dat ze elkaar niet konden verstaan.
De volgende dag voeren 4 bemanningslieden weg van het schip ze wilden aan land of naar het andere schip maar werden achtervolgd en gedood door de Maori's. De Maori's kwamen met 22 prauwen, een soort van kano's achter Tasmans 2 schepen aan. Waarschijnlijk hadden ze de trompetsignalen opgevat als een oorlogsverklaring. Tasman noemde de baai Moordenaarsbaai en voer weg. Ze voeren door naar het Noordereiland maar omdat Tasman dacht dat Straat Cook een bocht was dacht hij dat het Noorder- en Zuidereiland één stuk land waren.
Nadat Tasman Nieuw-Zeeland ontdekt had kwam er totdat James Cook in Nieuw-Zeeland aankwam, helemaal niemand. Cook, een Engelsman, kwam op 7 oktober 1669 aan bij de oostkust van het Noordereiland. Cook had goed contact met de Maori's. Nederland en Engeland waren niet heel geïnteresseerd in Nieuw-Zeeland maar focusten zich vooral op hun kolonies in Indië.
Aan het begin van de 19e ontstond er wel weer interesse in Nieuw-Zeeland. Eerst kwamen er walvisvaarders aan. Engeland stuurde later ook zendelingen. Frankrijk probeerden ook Nieuw-Zeeland bij hun imperium in te lijven. Omdat de Franssen dat deden sloot Engeland in 1840 het Verdrag van Waitangi zodat Nieuw-Zeeland hun kolonie werd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vocht Nieuw-Zeeland daarom mee met de Engelse troepen. In 1947 werd Nieuw-Zeeland voor het eerst een onafhankelijk land.