Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948
De Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 (Arabisch: النكبة; al-Nakba, Nederlands: 'De Ramp', Hebreeuws: מלחמת העצמאות; Milchemet Ha'atzma'oet, Nederlands: 'De Onafhankelijkheidsoorlog') was een burgeroorlog tussen Arabieren en Joden in het gebied van het mandaatgebied Palestina.
Geschiedenis
Het Verenigd Koninkrijk gaf aan bij de Verenigde Naties aan het Volkenbondmandaat te willen beëindigen. Op 14 mei 1948 richtten Joodse leiders onder leiding van David Ben-Gurion de staat Israël op. De Palestijnen wilden een eenheidsstaat voor alle inwoners. Een dag later, op 15 mei 1948, trok het Verenigd Koninkrijk zich terug uit Palestina. Hiermee kwam er een einde aan het mandaatgebied.
De oorlog
Na het uitroepen van de Israëlische onafhankelijkheid, openden Syrië, Egypte, Irak, Jordanië, Libanon, Palestina (Arabische staat), Saoedi-Arabië en Jemen de aanval op Israël. De Arabische landen waren het niet eens met de stichting in Israël en vonden dat er een staat voor Palestijnse Arabieren moest komen in Palestina. De Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 was begonnen. Tijdens de oorlog gebeurde er vreselijke dingen. Zo werden Joodse heiligdommen en synagoges vernield door Arabische legers, en waren de Joods-militante organisaties Hagana en Lechi verantwoordelijk voor het doden van de inwoners van Palestijnse dorpen. Het bekendste voorbeeld hiervan is het Bloedbad van Deir Yassin.
Tussen 11 juni en 8 juli werd er een wapenstilstand gesloten, nadat alleen Jordanië de Westelijke Jordaanoever wist te veroveren, maar de andere Arabische landen niet. Op 18 juli werd er nogmaals een wapenstilstand uitgeroepen, nadat Israël een strook land richting Jeruzalem had veroverd op de Westerlijke Jordaanoever. De wapenstilstand duurde voort tot 15 oktober. Uiteindelijk sloten Israël en de Arabische landen in 1949 een staakt-het-vuren. Hierin werd afgesproken dat Israël Palestina zou krijgen, behalve de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever. In de afspraak werd ook de grens bepaald tussen Israël, Jordanië en Egypte. Israël werd in mei 1949 toegelaten tot de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Tot de Zesdaagse Oorlog was er geen oorlog meer tussen Israël en de Arabische landen.