Paleis Noordeinde
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Paleis Noordeinde is een paleis en de werkplaats van koning Willem-Alexander. Het paleis is gelegen aan de straat de Noordeinde in Den Haag.
Geschiedenis
Vroege geschiedenis
In 1370 werd Paleis Noordeinde voor het eerst genoemd. Dit blijkt uit een akte uit die tijd. Het paleis werd pas bekend in 1512. Toen was ambtenaar Willem Goudt de eigenaar van het terrein. Goudt was inmiddel rijk geworden en liet een huis bouwen op het terrein, genaamd "die huysinge van Willem Goudt". Nadat Goudt in 1543 overleed werd zijn vrouw eigenaar van het huis. Zijn vrouw hertrouwde met Guillaume Le Grand. Hij was afkomstig uit de zuidelijke Nederlanden (België). In 1565 had het echtpaar te weinig geld om in het paleis te kunnen wonen. Hierdoor werd het paleis verkocht aan de familie Brandtwijk. Het paleis ging toen "die huyse van Brandtwijck" heten. Vanaf 1580 werd het paleis verhuurd. In 1591 werd het paleis verhuurd aan Louise de Coligny. Op verzoek van de staat mocht zij daar wonen. In 1595 werd het paleis verkocht aan de Staten van Holland. Louise kon daar blijven wonen samen met haar zoon Frederik. In 1609 schonk de staat het paleis aan Louise en haar zoon. In 1640 liet Frederik het paleis verbouwen. Het paleis werd verbouwd naar de ideeën van Jacob van Campen en Pieter Post. Na de dood van Frederik woonde zijn vrouw Amalia van Solms in het paleis. Tot haar dood in 1675 bleef ze er wonen. Vervolgens kwam het in bezit van stadhouder Willem III. Na zijn dood in 1702 werd het paleis als een soort monument gezien en mocht er niemand in wonen. In 1732 kreeg het land Pruisen het paleis. In 1754 werd het paleis verkocht aan Anna van Hannover. Haar zoon woonde in het paleis van 1792 tot en met 1795. In 1795 namen de Fransen het paleis in. Zij zagen het als oorlogsbuit. Nadat de Fransen weg waren uit Nederland kreeg de Nederlandse staat het paleis. sinds dien is het paleis onderdeel van de Rijksgebouwendienst.