Apollo van Belvedère
De Apollo van Belvedère is een standbeeld uit de Klassieke Oudheid. Het standbeeld werd in 1489 ontdekt in de regio Anzio. Het beeld toont de Griekse god Apollo net nadat hij de draak Python versloeg. Het beeld is 2,24 meter hoog.
Net als veel Romeinse beelden is de Apollo van Belvedère een Romeinse kopie van een Grieks standbeeld. Het originele Griekse standbeeld was gemaakt van brons en is verloren gegaan. De Romeinse kopie is gemaakt van marmer. Dankzij de Romeinse kopie weten we hoe het beeld eruitzag. De Romeinse kopie werd vermoedelijk gemaakt tijdens de regeerperiode van keizer Hadrianus.
Na de ontdekking werd het beeld geschonken aan paus Julius II. Het beeld werd namelijk gevonden op zijn grondgebied. Hij liet het beeld restaureren door Giovanni Angelo Montorsoli. Hij was een leerling van Michelangelo. Het beeld werd tijdens de Italiaanse veldtocht door Napoleon Bonaparte meegenomen naar Parijs. In 1815 keerde het beeld terug naar Vaticaanstad. Sindsdien staat het op het binnenplein van het Apostolisch Paleis. Dat paleis is onderdeel van de Vaticaanse Musea.