Bewoonbare zone
De bewoonbare zone of leefbare zone is binnen een planetenstelsel het gebied (de zone) waar leven mogelijk is, zoals bij de Aarde. Daarbij wordt gekeken naar de afstand tot de ster van dat planetenstelsel. Hoe verder een planeet van de ster afstaat hoe kouder het is en hoe dichterbij de ster hoe warmer. In de bewoonbare zone staat een planeet op een dusdanige afstand tot de ster, zodat de tempratuur tussen de 0 en 100 graden ligt. Daardoor kan water niet bevriezen of verdampen en is het dus vloeibaar, waardoor leven, zoals we dat op aarde kennen, mogelijk zou kunnen zijn. Maar dat betekent niet dat de planeet in de bewoonbare zone ook daadwerkelijk geschikt is om op te leven. Zo zijn koolstof, waterstof, zuurstof, stikstof, zwavel en fosfor naast water ook belangrijke elementen voor een leefbare planeet.
In ons zonnestelsel vallen alleen de Aarde en Mars in de bewoonbare zone. Onderzoekers bestuderen ook exoplaneten, die binnen de bewoonbare zone vallen. Exoplanten zijn planeten die draaien om een andere ster dan de Zon.
Kepler-22b
Kepler-22b is een planeet rond de ster Kepler-22 op 638 lichtjaar afstand van de Aarde. Dat betekent dat het licht 638 jaar erover doet om de Aarde te bereiken. Het is een van de 44 exoplaneten die in de bewoonbare zone liggen. De planeet werd ontdekt op 5 december 2011 door NASA