Proces van Neurenberg
Versie door Synergie (overleg | bijdragen) op 7 feb 2024 om 14:54 (→Ter dood veroordeeld: replaced: onder anderen → onder andere (5))
Het Proces van Neurenberg is het in de Duitse stad Neurenberg gehouden proces tegen 22 kopstukken van het naziregime uit de Tweede Wereldoorlog. Het proces werd geleid door de Grote Vier: de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. De overige geallieerde landen stuurden waarnemers. Het proces begon op 20 november 1945 en duurde tot 1 oktober 1946, toen het vonnis werd uitgesproken. Dit proces is het meest bekende, maar zeker niet het enige proces dat na de Tweede Wereldoorlog gehouden werd. Vervolgprocessen werden gehouden tegen onder andere artsen en juristen: uiteindelijk werden er in totaal 177 aangeklaagden ondervraagd.
Ter dood veroordeeld
- Hermann Göring (onder andere plaatsvervanger van Adolf Hitler en leider van de Luftwaffe)
- Arthur Seyss-Inquart (onder andere rijkscommissaris van bezet Nederland)
- Hans Frank (Generaal-gouverneur van bezet Polen)
- Joachim von Ribbentrop (minister van Buitenlandse Zaken)
- Ernst Kaltenbrunner (SS-generaal)
- Julius Streicher (hoofdredacteur van het nazitijdschrift Der Sturmer)
- Fritz Sauckel (onder andere leider van de dwangarbeid (Arbeitseinsatz))
- Alfred Jodl (onder andere kolonel-generaal van het Duitse leger)
- Wilhelm Keitel (onder andere veldmaarschalk van het Duitse leger)
- Wilhelm Frick (minister van Binnenlandse Zaken)
- Alfred Rosenberg (minister van de Duitse bezette gebieden in Oost-Europa)