Ruan
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
De ruan (Chinees :阮) is een traditioneel tokkelinstrument uit China. Het is een luit met een hals met frets, een ronde klankkast en vier snaren. De vier snaren waren vroeger gemaakt van zijde, maar sinds de 20e eeuw zijn ze gemaakt van staal (flatwound voor de onderste snaren). De moderne ruan heeft 24 frets met 12 halve tonen op elke snaar, wat het bereik van de eerdere 13 frets enorm heeft uitgebreid. De frets zijn meestal gemaakt van ivoor of in recente tijden van metaal gemonteerd op hout. De metalen frets produceren een helderdere toon in vergelijking met de ivoren frets. De frets zijn vrij hoog zodat de speler de onderliggende hals niet raakt zoals bij een gitaar.
Het wordt soms ruanqin genoemd, vooral in Taiwan. De ruan werd vroeger ruanxian (阮咸) genoemd, maar wordt tegenwoordig afgekort tot ruan (阮).
De ruan bestaat in 5 maten van sopraan (G3-D4-G4-D5), alt (D3-A3-D4-A4), tenor (G2-D3-G3-D4), bas (D2-A2-D3-A3) tot contrabas (G1-D2-G2-D3). De bas ruan wordt tegenwoordig vaak hetzelfde gestemd als een cello (van laag naar hoog CGDA). De ruan wordt nu het meest gebruikt in de Chinese opera en het Chinese orkest.
Het instrument kan worden bespeeld met een plectrum dat lijkt op een westers plectrum (voorheen gemaakt van dierenhoorn, maar tegenwoordig vaak van plastic), of met een set van twee of vijf acrylnagels die met plakband aan de vingers zijn bevestigd.
De oorsprong van het instrument kan wel 2000 jaar geleden zijn. De vroegste vorm is misschien de qin pipa (秦琵琶) uit de Qin-dynastie (221 v. Chr. - 206 v. Chr.). De voorganger is dus de pipa.
Gestreken ruan
Naast de hierboven genoemde getokkelde ruan- instrumenten, bestaat er ook een familie van strijkinstrumenten, genaamd lāruǎn en dalaruan (letterlijk "gestreken ruan" en "grote gestreken ruan "). Beide zijn strijkinstrumenten voor de bas melodieën en begeleidingen, ontworpen als alternatief voor de gehu (zie huqin) en diyingehu in grote orkesten van Chinese traditionele instrumenten. Deze instrumenten komen qua klank ongeveer overeen met de cello en contrabas. Chinese orkesten die momenteel de laruan en dalaruan gebruiken, zijn het China National Traditional Orchestra en Central Broadcasting National Orchestra. La Ruan is ontstaan vanwege het ontbreken van basinstrumenten in het Chinese orkest. In feite is het een snaarinstrument dat de cello imiteert en wordt het zelden gebruikt vanwege het onbevredigende effect.
Links
- YouTube - Ruan 阮