Appomattox-veldtocht

Grant+Lee.jpg
Appomattox-veldtocht
Ulysses S. Grant en Robert E. Lee, bevelhebbers tijdens de Appomattoxveldtocht
Datum	29 maart - 9 april 1865
Locatie	Virginia
Resultaat	Beslissende noordelijke overwinning, einde van de Amerikaanse Burgeroorlog
Strijdende partijen
Verenigde Staten	Confederatie
Leiders
Ulysses S. Grant George G. Meade Edward Ord Philip Sheridan	Robert E. Lee
Troepensterkte

Verliezen

Portaal Amerikaanse Burgeroorlog

Appomattox-veldtocht
Lewis's Farm · White Oak Road · Dinwiddie Court House · Five Forks · 3de Petersburg · Sutherland's Station · Namozine Church · Amelia Springs · Sayler's Creek · Rice's Station · High Bridge · Cumberland Church · Appomattox Station · Appomattox Courthouse

De Appomattox-veldtocht is de laatste veldtocht in de Amerikaanse Burgeroorlog. Hierin werd Lee in de laatste slag (de Slag bij Appomattox Courthouse) gedwongen om de overgave van de Geconfedereerde Staten van Amerika te tekenen. Na deze veldtocht zou de oorlog feitelijk gedaan zijn hoewel er nog een paar dagen kleine schermutselingen plaatsvonden.

Achtergrond

De Amerikaanse Burgeroorlog begon op 12 april 1861 bij de Aanval op Fort Sumter. Dat was dan ook meteen de start van de Operatie's langs zuidoostelijke kuststrook waarin talrijke veldslagen zouden plaatsvinden. De noordelijken waagden nog een poging om het fort te heroveren, de Tweede slag om Fort Sumter, maar die werd afgeslagen.

Slag bij Gettysburg

De Slag bij Gettysburg speelde rol in de [een belangrijke Amerikaanse Burgeroorlog hiermee verloor Lee tegen George G. Meade en die slag wordt gezien als een keerpunt in de oorlog. De drie-dagen-lange-slag duurde van 1 tot 3 juli en op 4 juli trok Lee zijn Army of Northern Virginia terug.

De veldtocht

Lewis's Farm

Voor meer informatie, zie Slag bij Lewis's Farm

In de Slag bij Lewis's Farm trok het noordelijke V korps naar Dinwiddie Coutnty, Virginia en botsten daar op eenheden van Bushrod Johnston. In het vuurgevecht werd de noordelijke generaal Joshua L. Chaimberlain gewond en zijn linie was bijna gebroken. Toen arriveerden er versterkingen en door de artillerie moest Johnston zich terugtrekken.
Resultaat → Noordelijke overwinning

White Oak Road

Voor meer informatie, zie Slag bij White Oak Road.

Op 30 maart stuurde Lee troepen ter versterking naar zijn rechterflank om een noordelijke aanval af te slaan. F. Lee's troepen (cavalerie) werden naar Five Forks gestuurd terijl Pickett met zijn troepen de rechterflank koos. Kemble Warren's V korps werd naar Boydton Plank Road via Dabney Mill Road om daar een lijn in te nemen. Op 31 maart waagden de noordelijken een aanval tegelijkerteid met een aanval van Sheridan vanaf Dinwiddie Courthouse. Warren hoopte hiermee de communicatielijn tussen Lee en Pickett te breken, maar zijn aanval werd vertraagd door een aanval van Busrod Johnson hoewel Warren stand kon houden en hij veroverde White Oak Road. Hiermee kon de Slag bij Five Forks beginnen.
Resultaat → Noordelijke overwinning

Dinwiddie Court House

Voor meer informatie, zie Slag bij Dinwiddie Court House

Net voor de Slag bij Five Forks moest Sheridan volgens een bevel met het II Korps en het V Korps en zijn eigen detachement naar de rechterflank van Lee's troepen bij Petersburg aanvallen. De opmars werd vertraagd door slecht weer. Op 31 maart stootten ze op zuidelijke cavalerie van F. Lee. Lee's troepen werden ondersteund door Pickett's cavalerie. Sheridan werd teruggedereven naar Dinwiddie Court House. Noordelijke versterkingen waren op weg om Sheridan te helpen. Pickett trok zich terug bij het zien van de talrijke noordelijke troepen naar het verdedigbare stadje Five Forks. Hij kreeg het bevel van Lee om dit kost wat kost te verdedigen.
Resultaat → Zuidelijke overwinning

Five Forks

Voor meer informatie, zie Slag bij Five Forks

Sheridan's voorbereiding waren dat twee divisies aan vielen en dat de derde als reserve moest dienen. De voorste divisie zou het voorste punt van Lee's flank aanvallen. De tweede divisie zou Lee's troepen frontaal aanvallen. Door slechte informatie mislukte het eerste deel hard. De eerste divisie miste fataal, en bij de tweede kwamen ze onder zwaar vuur te liggen. Ze probeerden alle twee om te hergroeperen en deze keer een succesvolle aanval te doen. De reservedivisie wou de verwarring niet groter maken en stopte de opmars. Warren stuurde verschillende koeriers om de aanval te heroriënteren. Dit mislukte, dus moest Warren persoonlijk alle bevelen voor de tweede aanval geven. Sheridan en Ayres hadden ondertussen een succesvolle aanval uitgevoerd op Pickett's mannen. Terwijl de zuidelijken hergroepeerden, viel de reservedivisie samen aan met Ayres. Warren beval de tweede divisie om hen te ondersteunen. De noordelijke cavalerie kon niet voorkomen dat zuidelijke cavaleristen ontsnapten. 9200 zuidelijke manschappen waren dood, gewond of krijgsgevangenen.
Resultaat → Noordelijke overwinning

Val van Petersburg

Voor meer informatie, zie Derde Slag bij Petersburg.

De Derde slag bij Petersburg was de val van Petersburg, eindelijk na een 10 maanden lang beleg. Na 5 maanden belegeren was de zuidelijke stad Petersburg, Virginia nog steeds niet van plan om zich over te geven, omdat daar de bevoorradingslijnen van Lee's troepen samenkwamen. Maar uiteindelijk, na de Derde slag bij Petersburg moesten ze zich overgeven. Dit was een van de belangrijkste momenten in de Appomattox-veldtocht.
Resultaat → Noordelijke overwinning

Sutherland's Station

Voor meer informatie, zie Slag bij Sutherland's Station.

Ulysses S. Grant belegerde Petersburg nu al 10 maanden. Het Army of the Potomac met commando van Geoge G. Meade, was in gereedheid om Lee's stellingen aan te vallen. op 2 april om 4h30, kwamen 4 unionistische korpsen in de aanval. Eén korps slaagde erin om een doorbraak te forceren in vijandige stellingen. Nadat de anderen ook zover waren, hadden ze Hatcer's Run tot en met Boytdon Plank Road veroverd. Lee wist dat hij niets meer kon doen voor de stad. De verdedigingslinie was er erg aan toe. Hij moest tijd winnen om zijn leger te laten vluchten. Lee beval de achterste eenheden de noordelijken zo lang mogelijk bezig te houden. De noordelijken vielen Fort Gregg aan maar slaagden er niet in voor een succesvolle inname. Hierdoor kreeg Lee tijd om te vluchten met zijn leger. Grant besloot nu om Lee's bevoorrading tegen te houden. Hij stuurde het II Korps erop uit om zuidelijke eenheden op de uiterste rechterflank aan te vallen. Mile's divisie werd ter versterking naar Sheridan gestuurd. Sheridan had deze troepen niet nodig en beval ze terug te gaan. Humpreys kreeg het bevel de aanval te openen. De zuidelijken hadden zich ondertussen terug getrokken naar hun linies. Mile's kreeg de opdracht om ze te achtervolgen. Heth trok zich bijna 27 km terug om de South Side Railroad te beschermen. Op dat moment kreeg Heth het bericht dat generaal-majoor A.P. Hill gesneuveld was bij Petersburg, Virginia, daarom kreeg Heth het commando over het III Korps en haastte zich naar Petersburg om daar bevelen te krijgen. Maar toen Heth aankwam kreeg hij te horen dat Lee zijn III Legerkorps had ontbonden en de manschappen in Longstreet's Korps. Intussen wachte Grant op verslag van Mile's om Fort Gregg onder aanval te nemen. Ook dat Grant moest wachten, was een voordeel voor Lee omdat hij dan meer tijd kreeg. Toendat Grant Fort Gregg eindelijk op zijn knieën kon dwingen was Lee al met de meeste van zijn soldaten gevlucht.
Resultaat → Onbeslist

Namozine Church

Voor meer informatie, zie Slag bij Namozine Church.

De brigade North Carolina Cavalry (North Carolina cavalerie) onder F. Lee probeerden een kruispunt bij Namozine Church te verdedigen zodat Johnston's infanterie tijd kreeg om opnieuw de juiste weg te nemen. Echter tijdens de middag werden ze aangevallen door noordelijke cavalerie onder Kol. Wells. Een noordelijke officier genaamd Thomas, slaagde erin om 1 officier, 11 soldaten en de vaandeldrager van de 2nd North Carolina Cavalry buit te maken. Hiermee kreeg hij de Medal of Honor toegetekend en in dezelfde week zou hij er zo'n tweede krijgen. Later vielen de zuidelijken aan. Velen werden krijgsgevangenen door een storm van Noordelijke cavalerie in de flank. Maar na een tijd arriveerde de infanterie van Johnston en de noordelijken moesten zich terugtrekken. Ondertussen trokken de zuidelijken zich terug naar Amelia Church met de hoop daar voorraden te vinden.
Resultaat → Onbeslist.

Amelia Springs

Voor meer informatie, zie Slag bij Amelia Springs.

Op 5 april viel Geconfedereerde cavalerie onder Rosser en generaal F. Lee de noordelijken bij Amelia Springs onder George Crook aan. Crook was net aan het terugtrekken van een schermutseling bij Painesville wanneer het gevecht ten noorden van Amelia Springs startte.
Resultaat → Onbeslist

Sayler's Creek

Voor meer informatie, zie Slag bij Sayler's Creek.

Op 6 april werd ¼ van Lee's leger afgesneden bij een noordelijke cavaleriebrigade van Philip Sheridan en enkele soldaten van het II en III Legerkorps. Twee divisie's boden weerstand bij Sayler's Creek. Ze vielen aan, maar de aanval werd afgeslagen. De noordelijke cavalerie overwon en nam verschillende belangrijke zuidelijke generaals waaronder de zoon van Lee, George Washington Curtis Lee plus nog enkele honderden manschappen. Sindsdien werd Sayler's Creek beschoud als "De doodsteek van Lee's mannen".
Resultaat → Noordelijke overwinning

Rice's Station

Voor meer informatie, zie Slag bij Rice's Station

Generaal James Longstreet kwam bij Rice's Station aan op 6 april. Tot zijn verbazing konden noordelijke eenheden de weg blokkeren. Na een kort geschut moest Longstreet zich terugtrekken naar Farmville, Virginia.
Resultaat → Onbeslist

High Bridge

Voor meer informatie, zie Slag bij High Bridge.

Bij High Bridge voerden Kolonel Washburn's mannen werk uit om de brug onklaar te maken voor de zuidelijken. Opdat moment arriveerden er 3 zuidelijke cavaleriebrigades en vielen de noordelijke stellingen nabij Watson Farmhouse aan. Bij het horen van gevechtsgeluiden stuurde Washburn in allerijl versterkingen om de noordelijken te helpen en de 4de Massachusett's maakte een succesvolle aanval waarbij de zuidelijke stellingen braken. De harde gevechten bleven niet zonder offers en aan beide partijen sneuvelden belangrijke officieren. Toen waagden de zuidelijke een aanval op noordelijke troepen. Ze scheden de noordelijke infanterie en cavelerie. Toen voerden ze een 2de aanval uit en omsingelden de cavalerie. Iedereen werd gedood, verwond, krijgsgevangenen gemaakt of vermist. Door dit gevecht konden de zuidelijken over de bruggen geraken nadat ze verslagen waren in de Slag bij Sayler's Creek. Een divisie van Generaal William Mahone lette erop dat noordelijken de brug niet opnieuw onklaar konden maken. Ondertussen kwam de rest van Lee's leger bij Farmville, en daar stonden ook nieuwe voorraden klaar voor Lee's troepen. 's Ochtens, toen Mahone's korps de brug wou verbranden, kwam het unionisctische 2de legerkorps aan op het slagveld. Barlow's divisie viel de zuidelijken aan. Ze waren net op tijd om te zorgen dat Mahone de brug niet helemaal opbranden. Mahone moest vluchten en de noordelijken zetten de achtervolging in met het overzetten van een kleinere brug. Lee moest dus met zijn vermoeide, uitgehongerde soldaten verder.
Resultaat → Onbeslist

Cumberland Church

Voor meer informatie, zie Slag bij Cumberland Church.

Rond 2 uur p.m. botste het noordelijke II Legerkorps op zuidelijken die zich dekten rond Cumberland Church, Virginia. De noordelijken probeerden tweemaal ze van hun stellingen te verdrijven maar toen de zon onder begon te gaan moesten ze uiteindelijk opgeven. Onder de noordelijke verliezen zaten ook hun 2 aanvoerders, Thomas A. Smyth sneuvelde en John I. Gregg werd krijgsevangenen genomen.
Resultaat → Onbeslist

Appomattox Station

Voor meer informatie, zie Slag bij Appomattox Station.

Op 8 april botsten noordelijke cavalerie onder Custer en zuidelijke troepen onder Walker op elkaar. Het was een zeer unieke strijd omdat de zuidelijke troepen bestonden uit artillerie zónder versterking van de infanterie vochten tegen noordelijke cavalerie. Walker had het bevel gekregen om het station te verdedigen totdat Robert E. Lee met het Army of Northern Virginia aankwam. Uiteindelijke kwam er een succes in de aanval van Custer en hij nam het station in. Terwijl Custer de voorraden probeerde kapot te maken, vielen de zuidelijken opnieuw aan om dat te verhinderen. Maar Custer sloeg de aanval echter af en hij kon de voorraden vernietigen.
Resultaat → Noordelijke overwinning

Appomattox Courthouse

Voor meer informatie, zie Slag bij Appomattox Courthouse.

In de ochtend van 9 april viel het zuidelijke II Legerkorps de zuidelijken aan. F. Lee probeerde in de flank een tegenaanval uit te voeren om de aanval terug te slaan. Nu kwamen de beide partijen in evenwicht door de versterking van F. Lee. Uiteindelijke boekten de zuidelijken succes en braken door de noordelijke linies tot aan de top van de heuvel. Maar daar stonden 2 noordelijke korpsen hen op te wachten. Snel trokken ze terug naar Lynchburg. Noordelijke troepen vielen de zuidelijken aan, terwijl het noordelijke II Legerkorps troepen gecommandeerd door James Longstreet in het zicht kreeg. De het James Longstreet stuurde een koerier naar de zuidelijken bij Lynchburg om te informeren. Zij antwoordden dat ze niet lang meer konden volhouden en zich weldra gingen moeten overgeven. Dan gaf Lee een voorstel om zich over te geven aan Grant. De meeste van zijn stafofficieren gingen akkoord met een overgave. Enkel Edward P. Alexander ging niet akkoord met een overgave want hij dacht, als Lee zich overgaf dat dat het einde van de confederatie ging zijn. Uiteindelijk besloot Lee om zich over te geven en om 08h00 naar Grant om zich over te geven.
Resultaat → Noordelijke overwinning

Bronnen