Hoofdzonde
Een hoofdzonde is een woord wat binnen de rooms-katholieke kerk gebruikt wordt. Een hoofdzonde, in totaal zeven, zijn de ergste zonden die een mens kan begaan volgens de kerk. De hoofdzonden zijn bedacht door Paus Gregorius I in de 6de eeuw, maar al in de 4de eeuw en zelfs in de Bijbel zouden de hoofdzonden al bestaan. In de Bijbel zijn de hoofdzonden verwerkt in een tekst en staan dus niet als lijstje.
Het tegenovergestelde van de zeven hoofdzonden zijn de zeven deugden.
De zeven hoofdzonden
Dit zijn de zeven hoofdzonden, met de Latijnse benaming er tussen haakje achter:
- IJdelheid of hoogmoed (Superbia)
- Hebzucht of gierigheid (Avaritia)
- Lust of onkuisheid (Luxuria)
- Jaloezie of afgunst (Invidia)
- Vraatzucht of gulzigheid (Gula)
- Woede of wraak (Ira)
- Luiheid of traagheid (Acedia)
Superbia (ijdelheid of hoogmoed) word gezien als de ergste van alle hoofdzonden. Hiermee word het verlangen mee bedoeld om beter of belangrijker dan een ander te zijn. Het de ergste hoofdzonde, omdat Lucifer hiervoor de hemel uittrad en veranderde in Satan (de duivel). Avaritia (hebzucht of gierigheid) is het verlangen naar macht, bezittingen en rijkdom. Hierdoor zou er onder meer diefstal, verraad en omkoping(iemand iets voor je laten doen door middel van geld) door zijn ontstaan. Luxuria (lust of kuisheid) betekend moeite heeft om zich aan één partner te binden, zonder te verlangen naar andere of meer partners. Invidia (jaloezie of afgunst) betekend dat je op anderen jaloers bent. Gula (vraatzucht of gulzigheid) betekend dat je zoveel mogelijk voor je zelf wilt houden. Ira (woede of wraak) betekend dat je anderen wilt terugpakken of kwaad op iemand zijn. Acedia (luiheid of traagheid) betekend kortweg dat je lui bent.
Elke hoofdzonde heeft een eigen demon. Superbia heeft Lucifer, Avaritia heeft Mammon, Luxuria heeft Asmodeus, Invidia heeft Leviathan, Gula heeft Beëlzebub, Ira heeft Satan en Acedia heeft Belfagor.