Willem I van Albanië

Willem Frederik Hendrik zu Wied of in het Albanees Vilhelm Vidi (geboren in Neuwied, 26 maart 1876 – gestorven in Predeal, Roemenië, 18 april 1945) was van 21 februari tot 3 september 1914 vorst van Albanië. Hij was de eerste vorst van Albanië en na hem hielden ze maar meteen op met het vorstendom. Hij kwam uit het Huis Wied.

Leven

Wilhelm Friedrich Heinrich zu Wied werd in 1876 geboren in Neuwied als zoon van Willem Adolf van Wied en Marie der Nederlanden. De jonge Willem maakte snel carrière en kwam in de lijfwacht van de Duitse keizer terecht.

In 1913 lukte het Albanië om onder de Ottomaanse heerschappij uit te kruipen: Het werd een onafhankelijk land. Het Duitse Keizerrijk, Oostenrijk-Hongarije, Frankrijk en Groot-Britannië erkende de onafhankelijkheid van Albanië. De Albanezen zochten nu een goede vorst (niet koning) voor hun land. Koningin Elisabeth van Roemenië, familie van Willem, vond dat haar familielid best op de troon van Albanië mocht zitten. En ja, wat was er eigenlijk mis met Willem? Hij was protestant, en omdat er in Albanië moslims, rooms-katholieken en Oosters-orthodoxen woonden kwam dat goed uit. Zijn oom Carol van Roemenië zei erover: Veel kans heb je niet, maar. Je kunt slechts één keer sterven.. Willem wist het wel: Vorst wilde hij zijn!

Op 7 maart 1914 kwam Willem met zijn vrouw aan in Dürres. Het hele volk juichte hem toe, maar als vorst kon Willem toch niet veel doen. Albanië was namelijk een arm land, zonder echte wegen of andere belangrijke dingen. Het paleis van Willem was in vergelijking met de meeste huizen een kast van een paleis, maar in werkelijkheid had het maar 2 verdiepingen en een klein binnenplaatsje. Nederland stuurde een delegatie mensen die orde moesten scheppen, maar er viel weinig te beginnen in het land. Willem kende het land niet en moest altijd hulp vragen aan zijn adviseurs, het land werd één grote puinhoop. Sommige machthebbers kwamen in opstand en Willem kon niks tegen hen doen. Geld van andere landen kreeg hij niet en ook Italië pikte langzaam het land in. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak had niemand meer aandacht voor Albanië, op 3 september verliet Willem het land.

Boos werden de Albanezen niet op hem, het enige