Spitsbergen
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. Toelichting: Projectje over Noorwegen |
Dit artikel is nog niet af. |
Sjabloon:Infobox land Spitsbergen (Noors: Svalbard; Russisch: Шпицберген, Sjpitsbergen) is een eilandengroep (archipel) in de Noordelijke IJszee. Het ligt zo'n 565 km ten noorden van de Noorse kust. De eilandengroep maakt onderdeel uit van Noorwegen. Spitsbergen is in circa 62.000 km² groot. 60% van de oppervlakte is bedekt met gletsjers. Op het eiland wonen 3000 tot 4000 mensen, afhankelijk van het seizoen. De helft van alle inwoners woont in de hoofdstad, Longyearbyen.
Geschiedenis
Ontdekking
In de 16de eeuw werd Spitsbergen ontdekt door Willem Barentsz. Dit gebeurde toen hij via het noorden een weg naar Indië wilde vinden. Nadat Barentsz overleed op diezelfde reis, werd in Nederland ontdekt dat Spitsbergen een goed punt was voor de walvisjacht.
Walvisjacht
In de 17de eeuw werden de fjorden en zeeën van Spitsbergen een soort van jachtterrein voor Nederlandse en Engelse walvisjagers. In Nederland werd zelfs een compagnie gesticht, de Noordsche Compagnie. De Nederlanders hadden vooral vestiging in Smeerenburg. Er werd geprobeerd om Smeerenburg zo te bouwen dat het altijd bewoont kon worden, maar door de strenge winters lukten dat niet. Geen ander land dan Nederland en Engeland wilde Spitsbergen, behalve de koning van Denemarken.
Pelsjagers
Ongeveer halverwege de 18de eeuw waren de meeste walvissen rond Spitsbergen weggevangen. Engeland en Nederland verloren hun interesse in de eilanden. Rusland en Noorwegen hadden wel interesse in de eilanden. Je kon daar namelijk op ijsberen jagen. Als eerste kwamen er jagers uit Rusland, de Pomoren. Later kwamen er ook jagers uit het noorden van Noorwegen. De eilanden hadden ook geen enige vorm van bestuur.
Steenkool
Aan het einde van 19de eeuw was er grote interesse naar de Noordpool in Europa. Spitsbergen stond ook vaak in de belangstelling. Geografen en Geologen begonnen een studie over Spitsbergen. Uiteindelijk bleek dat er in Spitsbergen veel steenkool in de grond zat en dat dat er ook nog eens makkelijk uit te halen was. Veel bedrijven kochten stukken van West-Spitsbergen, omdat daar het meeste in de grond zat. Daarnaast zaten er ook andere mineralen in de grond, zoals Gips en Marmer. Doordat er geen bestuur was op Spitsbergen kon dat problemen opleveren.
Verdrag
In 1920 werd het Spitsbergenverdrag ondertekend. Hierin stond dat Noorwegen Spitsbergen zou krijgen. Maar Spitsbergen moest wel een eigen bestuur krijgen. Op Spitsbergen zijn daardoor ook de belastingen anders geregeld. Al het geld dat Noorwegen krijgt van de belastingen van Spitsbergen, moet ook weer aan dingen op Spitsbergen worden uitgegeven. Ook moest je Spitsbergen kunnen bezoeken vanuit Noorwegen zonder je paspoort te kunnen tonen.
Tweede Wereldoorlog
Plaatsen
Eilanden
Eiland | Plaatje |
---|---|
Spitsbergen | 200px |
Nordaustlandet | 200px |
Edgeøya | 200px |
Barentszeiland | 200px |
Prins Karls Forland | 200px |
Amsterdam | 200px |
Moffen | 200px |
Kvitøya | 200px |
Klimaat
Externe Links
Overzeese territoria van Noorwegen | |||
---|---|---|---|
Bouveteiland · Koningin Maudland · Jan Mayen · Peter I-eiland · Spitsbergen |
Dit artikel is een beginnetje. Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Meer informatie over dit onderwerp vind je hier: |
Dit artikel is een beginnetje.
|