Platte aarde
De mythe van de platte aarde wordt gezien als een van de meest hardnekkige onjuistheden die lang verteld zijn over de geschiedenis. Tot voor kort werd het verhaal nog steeds verteld op scholen. Pas de laatste jaren wordt deze mythe uit een aantal schoolboeken gehaald.
Achtergrond
De Grieken in de Oudheid toonden aan dat de aarde een bolvorm had. In de Middeleeuwen nam men, naast het christendom, veel over van de Grieken. Er was daarom weinig discussie over de bolvorm van de aarde. Er waren slechts enkele geschriften waarin uitgegaan werd van een platte aarde. De bekende denkers uit de Middeleeuwen, zoals Augustinus, Thomas van Aquino of Albertus Magnus, gingen in hun geschriften uit van een bolle vorm van de aarde.
Andere culturen
Ook de Arabieren hadden de beschikking over de Griekse geschriften. Ook zij gingen uit van een bolle aarde. In China lag het anders. Daar werd tot de 17e eeuw uitgegaan van de platte aarde, totdat Jezuïeten uit Europa hen overtuigden van de bolvorm van de aarde.
Oorsprong
Tijdens de Reformatie en later de Verlichting werd het verhaal verteld dat men in de Middeleeuwen dom was. Vaak wordt er dan aan toegevoegd dat de Rooms-Katholieke Kerk dit zo ook wilde en de wetenschap tegenhield. Het verhaal van het geloof in een platte aarde tijdens de Middeleeuwen is afkomstig van W. Irving uit 1828. Hij schreef toen een biografie over Columbus. De biografie staat echter vol met verzonnen verhalen, maar ze werden vaak voor waar aangenomen. Men vond het verhaal te mooi om waar te zijn om kritisch bronnenonderzoek te doen en het werd daarom overal overgenomen. De werkelijkheid was anders. Columbus wilde langs de andere kant naar Azië om handel te drijven. Omdat dit als te gevaarlijk werd gezien, duurde het lang voordat Columbus geld kreeg voor zijn reis. Niemand wist dat er een continent tussen Europa en Azië zou liggen.