Phil Collins
Philip David Charles Collins (kort: Phil Collins) (
Chiswick, 30 januari 1951) is een Engelse zanger en popmuzikant. Phil Collins werd bekend als drummer van de progressieve rockband Genesis. In 1975 werd hij ook zanger van Genesis nadat Peter Gabriel vertrok. In 1993 stapte hij uit Genesis en ging hij verder als soloartiest.
Loopbaan
Genesis
Collins' loopbaan begint in 1970, als hij reageert op een advertentie in het Engelse muziekblad Melody Maker. Er wordt gezocht naar een drummer. De advertentie is geplaatst door de manager van de progressieve rockband Genesis. Tijdens de auditie is Phil Collins de beste, ook al is hij maar 19 jaar. Hij wordt dan ook de nieuwe drummer. Collins' springt eruit door zijn bijzondere, technische manier van spelen. Tony Banks (een andere muzikant uit Genesis) zei ooit in een interview: "Toen Phil bij de band kwam, was hij de beste muzikant in de band". Phil Collins zingt daarnaast ook een aantal nummers, waaronder 'For Absent Friends' van het album Nersery Cryme en 'More Fool Me' van het album Selling England by the pound. Daarnaast is hij ook vaste achtergrondzanger tot 1975.
?
In 1975, na een tournee, besluit de zanger Peter Gabriel te stoppen met Genesis. Er wordt geen nieuwe zanger gevonden, dus neemt Phil die taak over. Op de albums blijft hij ook drummen, maar voor de live shows wordt een nieuwe drummer gezocht. In 1976/1977 is dit Bill Bruford, maar deze stopt ermee als hij naar de band King Crimson gaat. Vanaf 1977 neemt Chester Thompson de taak van drummer over.
Het eerste album met Phil als zanger heet A Trick of the Tail en is een groot succes. Het album verkoopt meer dan alle andere eerdere Genesis albums samen. In 1978 heeft Genesis de eerste wereldhit: Follow You Follow Me.
Tijdens de jaren 70 speelt Phil ook drums bij de band Brand X en speelt op albums van onder andere Brian Eno, Robert Fripp en John Cale. In de jaren 80 speelt Collins met onder andere Adam Ant, Eric Clapton, Howard Jones, Tears for Fears en Robert Plant.
In de jaren '80 gaat Genesis ook andere stijlen dan Progressive Rock spelen. Ze spelen dan veel meer dan één muzikaal genre. Met Collins als zanger maakt Genesis een heleboel succesvolle albums en singles, zoals het album Invisible Touch uit 1986, dat voor Genesis het eerste nummer 1 album in Engeland is. Genesis wint dat jaar ook een MTV "Video Of The Year" Award voor de video van de hitsingle 'Land Of Confusion'
Na een enorme wereldtournee in 1992 en 1993, als vervolg op het album We Can't Dance, stopt Phil Collins in 1993 met Genesis. Hij wil meer werken aan zijn solocarrière en vindt dat hij dat niet langer kan combineren met zijn rol in Genesis. Toch komt Phil in 1999 nog een keer samen met zijn oude Genesis bandleden Peter Gabriel, Tony Banks, Mike Rutherford en Steve Hackett om het nummer Carpet Crawlers opnieuw op te nemen voor de hitcompilatie: Turn It On Again...The Hits.
Solocarrière
Het begin: Jaren '80
?
?
In 1981 start Phil zijn solocarrière met het album Face Value, een album dat tot 5 jaar na de release in de albumparades bleef opduiken. De nummers die later Face Value zouden worden vond Phil te persoonlijk om te gebruiken voor Genesis (veel gaan over de scheiding van zijn eerste vrouw in 1978) en ze verdwijnen aanvankelijk. Nadat de baas van Atlantic Records, Ahmet Ertegun, de nummers gehoord heeft, biedt hij Phil gelijk een contract aan. De eerste single van het album, In The Air Tonight, wordt meteen een grote hit over de hele wereld. Phil is nu naast leadzanger van Genesis ook een succesvol soloartiest.
Phil gaat door met zowel Genesis als zijn solocarrière en brengt in 1983 zijn tweede soloalbum uit: Hello, I Must Be Going. De single van dit album, een cover van You Can't Hurry Love, dat oorspronkelijk werd uitgevoerd door 'De Supremes', wordt een wereldwijd succes. Ook het album zelf verkoopt goed. In 1982 en 1983 gaat hij voor het eerst als soloartiest op wereldtournee. Zijn allereerste soloconcert vindt plaats in het Congrescentrum in Den Haag.
In 1984 wordt Phil gevraagd een nummer te schrijven voor de film Against All Odds. Phil heeft nog een ongebruikt nummer van de Face Value sessies en besluit die te gebruiken voor de film. Met Against All Odds (Take A Look At Me Now) heeft Collins een nieuwe wereldhit en een Oscarnominatie te pakken.
In 1985 komt Phil's tot dan toe succesvolste soloalbum uit: No Jacket Required. Ook zijn duet, Easy Lover, met de zanger van Earth Wind and Fire, Philip Bailey, is wereldwijd een hit. In 1985 gaat Phil dan ook wederom op wereldtournee en speelt hij voor miljoenen fans tijdens de 'No Jacket Required World Tour....No Ticket Required!" In datzelfde jaar treedt Phil tijdens Live Aid niet alleen op in het Wembley stadion in Engeland, maar ook in Philadelphia met Led Zeppelin en Eric Clapton.
In 1988 pakt Collins het acteren weer op. In de film Buster speelt hij de hoofdrol van de gelijknamige personage, Buster Edwards, één van de overvallers tijdens de grote treinroof in Londen begin jaren '60. De muziek die Phil samen met Lamont Dozier voor deze film schrijft, A Groovy Kind Of Love en Two Hearts, worden wereldhits. Ook speelt Phil in de ultieme jaren '80 serie Miami Vice.
In 1989 komt ...But Seriously uit. In dit album zitten nummers over problemen in de oorlog, zoals racisme, honger en oorlog, maar ook enkele zeer persoonijke, over zijn band met zijn vader, zijn zoon en zijn mislukte huwelijk. Ook dit album breekt alle verkooprecords. Ook dit album breekt weer alle verkooprecords. Het is tevens het best verkochte Britse album allertijden. De single Another Day In Paradise wordt al gauw geadopteerd door vele daklozenorganisaties over de hele wereld en Phil vraagt hen te helpen door tijdens elk concert geld op te halen voor een plaatselijke daklozenorganisatie. Het geld dat opgehaald wordt, verdubbeld hij. Het album ...But Seriously wint een Grammy Award voor Record Of The Year.
Met een lange reeks top-10 singles (waaronder Sussudio, Don't Lose My Number, Take Me Home, One More Night) en verscheidene Grammy's is Phil één van de grootste wereldsterren van de jaren 80.
Jaren '90
In 1990 begint Phil's 3de solo tour: de Serious Tour. Hiervan maakt hij uiteindelijk de cd Serious Hits Live! en de video/dvd Serious Hits Live in Berlin!
Drie jaar later, in 1993, komt Phil's vijfde soloalbum uit: Both Sides. Alle instrumenten in dit album speelt hij zelf en ook produceert hij dit album zelf. Dit album is, in tegenstelling tot zijn vorige solo-albums, erg rustig. Het album behaald wereldwijd de nummer 1 positie in de albumlijsten, maar het is niet zo'n succes als zijn eerdere albums.
In 1994 en 1995 gaat de Both Sides world tour langs elk continent. Van Europa tot Azië, Afrika en Zuid-Amerika. In twee jaar tijd speelt Phil voor miljoenen mensen over de hele wereld.
In 1996 komt Dance Into The Light uit. De nummers in dit album zijn weer vrolijk, mede dankzij het feit dat Phil een nieuwe liefde heeft gevonden. In het album zijn onder andere een cover van Bob Dylan (The Time's They Are Changin) en Wear My Hat te beluisteren. Ook dit album is succesvol, maar niet zo succesvol als "...But Seriously".
Een jaar later, in 1997, toert Phil met The Dance Into The Light....A Trip Into The Light World Tour langs de wereld. Het is de eerste keer dat Phil niet vanaf een normaal podium, aan één kant van de zaal speelt, maar op een rond podium in het midden.
?
Jazz
Nadat Collins in 1996 tweemaal meedeed met twee shows voor Nelson Mandela en de Engelse koningin, waar hij samen met een Big Band speelde, laaide Phil's enthousiasme voor jazz weer op. Hij besluit om zelf een Big Band op te richten met 24 leden: "The Phil Collins Big Band". Samen met deze band gaat Phil op tournee lang verschillende grote jazzfestivals, waaronder het North Sea Jazz Festival in Den Haag. Het repertoire van de band bestaat uit verschillende nummers van Genesis en eigen solonummers, maar dan volledig instrumentaal en in jazzstijl. Phil speelt hier zelf de drums.
In 1998 gaat Phil nogmaals met de Big Band op tournee en neemt dan ook het live-album The Phil Collins Big Band, A Hot Night In Paris op. Na het succes van dit album stopt Phil weer met jazz.
Disney
Phil wordt door Disney gevraagd om muziek te schrijven voor hun nieuwste film Tarzan. Zelf heeft Phil twijfels of hij muziek kan schrijven zoals Alan Menken of Elthon John dat deden. Disney wil echter dat Collins 'als zichzelf' nummers schrijft en hij neemt dan ook de opdracht aan. De film Tarzan wordt over de hele wereld een groot succes en de titelsong You'll Be In My Heart, die Collins voor zijn dochter Lily schreef, wint in 1999 zelfs een Oscar.
Het einde: Jaren '00
?
Tijdens de opnamesessies voor Testify in 2000 wordt Phil getroffen door een beroerte, waardoor een gedeelte van zijn gehoor aan de linkerkant wegvalt. Zijn dokter raadt hem hierdoor af ooit nog op tournee te gaan.
In 2002 komt Phil's zevende soloalbum uit: Testify. De eerste single van het album, Can't Stop Loving You, wordt een wereldhit. Het album zelf verkoopt minder dan verwacht in Engeland en Amerika. In Europa en Azië weet het album juist wel goede verkoopcijfers te halen.
In ditzelfde jaar speelt Phil ook drums in de huisband van het Queen's Jubilee concert, een rockconcert ter ere van het Gouden jubileum van de Britse Koningin Elizabeth. Als huisdrummer speelt Phil met zo'n beetje iedere artiest, waaronder Ozzy Osbourne, Paul McCartney, Queen en Cliff Richard. Zelf treedt hij op met het nummer You Can't Hurry Love.
Naarmate de tijd verstrijkt raakt Phil gewend aan zijn mindere gehoor als gevolg van de beroerte en kan hij er goed mee omgaan. Een tournee zit er echter niet meer in, vreest hij. Dan wordt hij opnieuw gevraagd door Disney om muziek te schrijven voor een film. Ditmaal voor Brother Bear. Deze keer geen Oscar, maar wel een succesvolle single: Look Through My Eyes.
First Final Farewell
In 2003 kondigt Phil dan toch zijn afscheidstournee aan. De gehoorbeschadiging is niet verdwenen, maar het heeft ermee leren leven. Daarna wil hij zijn taak als vader prioriteit gaan geven. Hoewel Phil niet ophoudt met albums maken of optreden zal dit wel het einde betekenen van lange tournees.
De First Final Farewell Tour, met in het voorprogramma Mike and the Mechanics, de band van oud-Genesisgitarist Mike Rutherford, begint in juni 2004 en gaat langs alle grote Europese steden. Phil trekt volle stadions, waaronder de Amsterdam ArenA (uitverkocht binnen 15 minuten) en het Olympisch Stadion in München. Elk beschikbaar kaartje tijdens het Europese deel van de tour wordt verkocht. Na een vakantiepauze hervat de tour in september 2004 door Noord-Amerika en Canada aan te doen. Al met al is de First Final Farewell Tour Phil's grootste en langste tournee uit zijn carrière.
?
Tarzan
In 2005 wordt Phil gevraagd om samen met Disney te werken aan een musicalversie van de film Tarzan uit 1999. Phil schrijft negen nieuwe nummers voor de musical, een paar instrumentale nummers en begeleidt het creatieve team en de cast vanaf dag 1 tot aan de premiere op 10 mei 2006 in New York City. De officiële cd van de musical, met als bonus track het nummer Everything That I Am gezongen door Collins, wordt in juli 2006 uitgebracht. In 2007 vindt de premiere plaats van de Nederlandse versie van de musical Tarzan. Ook hier wil Phil zo veel mogelijk bij betrokken zijn, en is dan ook veelvuldig in Nederland te vinden tijdens castingsessies en repetities. Natuurlijk is Phil ook aanwezig op de premiere in Scheveningen. Alhoewel de musical in Nederland uitermate succesvol is, dalen de bezoekerscijfers in New York. Disney besluit daarom om de musical Tarzan vanaf 8 juli 2007 te laten stoppen.
Genesis bij elkaar
In 2006 komt er plotseling (zoals Phil dat zelf zegt) een einde aan zijn huwelijk met Orianne. Officiele berichten zeggen dat 'verschil in interesses' de twee uit elkaar hebben laten groeien. Phil is compleet uit het veld geslagen door de plotselinge beslissing van zijn (nu) ex-vrouw, en heeft moeite met de verwerking van de scheiding. In interviews zegt hij dat hij nu vooral leeft voor zijn twee zoontjes, en hij deze zoveel mogelijk wil zien. Hij blijft wel in Zwitserland, dichtbij zijn 'twee jongens' wonen. Collins wil graag weer met 'oude vrienden' optrekken.
Op 19 oktober 2006 wordt bekend deze 'oude vrienden', Genesis genaamd, weer samen op tournee gaan. De tour gaat "Turn It On Again...The Tour" heten. Na een gesprek met Steve Hackett en Peter Gabriel backstage na Phil's concert te Glasgow in november 2005, blijkt gauw dat Peter Gabriel, vooral vanwege albumopnames, het zich niet kon permitteren om op tournee te gaan. Na deze afwijzing besluiten Phil, Mike en Tony om als trio op tournee te gaan. Deze tour duurt tot oktober 2007. Het speciale aan deze tour is het 30 meter hoge podium en een scherm dat 9 miljoen LED-lampjes bevat.
Albums
Genesis
Wereldwijde verkoopcijfers van Genesis albums met Phil als zanger:
| Jaar | Album | Verkoop |
|---|---|---|
| 1976 | A Trick Of The Tail | 5.000.000 |
| 1977 | Wind & Wuthering | 4.000.000 |
| 1978 | And Then There Were Three | 6.000.000 |
| 1980 | Duke | 8.000.000 |
| 1981 | Abacab | 12.000.000 |
| 1983 | Genesis (The Shapes Album) | 18.000.000 |
| 1986 | Invisible Touch | 24.000.000 |
| 1991 | We Can't Dance | 22.000.000 |
Solo albums
| Jaar | Album | Verkoop |
|---|---|---|
| 1981 | Face Value | 19.000.000 |
| 1982 | Hello, I Must Be Going | 15.000.000 |
| 1985 | No Jacket Required | 32.000.000 |
| 1989 | But Seriously | 26.000.000 |
| 1993 | Both Sides | 10.000.000 |
| 1996 | Dance Into The Light | 5.000.000 |
| 2002 | Testify | 5.000.000 |
Filmrollen
| Jaar | Naam film | Rol | Soort |
|---|---|---|---|
| 1964 | A Hard Day's Night | Zittende fan met sjaal | Film |
| 1965 | R3 | Terry | Film |
| 1967 | Calamity the Cow | Mike Lucas | Film |
| 1968 | Chitty Chitty Bang Bang | Kind met pleister in gezicht | Film |
| 1985 | Miami Vice | Phil Mayhew | TV-serie |
| 1988 | Buster | Buster Edwards | Film |
| 1989 | Tommy | Uncle Ernie | TV-film |
| 1991 | Hook | Inspector Good | Film |
| 1992 | The 1992 Billboard Music Awards | gastheer | TV-film |
| 1967 | And the Band Played On | Eddie Papasano | TV-Film |
| 1993 | Frauds | Roland Copping | Film |
| 1994 | Calliope | Jackson Dover | Film |
| 1995 | Balto | Muk and Luk (stem) | Film |
| 2003 | The Jungle Book 2 | Lucky (stem) | Film |