Steyr (vrachtautomerk)
| Steyr | |
|
| |
|---|---|
| Jaren | 1934 - 1998 |
Portaal  Verkeer & Vervoer
| |
Steyr-Daimler-Puch AG ontstond in 1934 uit de fusie van auto- en brommer fabrikant Steyr-Werke met Austro-Daimler-Puchwerke en was een belangrijk bedrijf in de metaalverwerkende industrie en een van de grootste werkgevers in Oostenrijk. Van 1987 tot 1998 werd de groep opgesplitst en verkocht.
Oorspronkelijk was Steyer een gewerenfabriek, gevestigd in de plaats Steyr in Oostenrijk. De oprichter was Leopold Werndl. Zijn zoon Josef Werndl, richtte op 16 april 1864 Josef en Franz Werndl & Comp. op, een wapenfabriek en zagerij. Deze datum werd in 1964 gebruikt om het 100-jarig bestaan van Steyr-Daimler-Puch AG te vieren. In 1869 werd het bedrijf een naamloze vennootschap met de naam Österreichische Waffenfabriks-Gesellschaft (ÖWG). In 1926 veranderde de ÖWG haar naam in Steyr-Werke AG.
Austro -Daimler-Puchwerke AG ontstond in 1928 uit de fusie van Austro-Daimler, de Oesterreichische Flugzeugfabrik (Oeffag) en Puch-Werke AG. De fusie tot Steyr-Daimler-Puch AG ging gepaard met ingrijpende veranderingen. De productie van tweewielers (brommers) concentreerde zich in Graz en de autoproductie in Steyr. De productie van spoorvoertuigen werd stopgezet en de Austro-Daimler-fabriek in Wiener Neustadt werd gesloten.
Halverwege de jaren zestig omvatte het productiegamma auto's, vrachtwagens, autobussen, terreinvoertuigen, tractoren, landbouwmachines, wentellagers, jachtwapens, tanks, motorfietsen, fietsen en gereedschappen. Ongeveer een derde van de productie werd geëxporteerd. Bekende voertuigen waren de Haflinger en de Pinzgauer, die jarenlang voornamelijk werden gebruikt door de Oostenrijkse strijdkrachten, maar ook door tal van buitenlandse legers.
Nadat Oostenrijk vlak voor de Tweede Wereldoorlog bij het Duitse Rijk was gevoegd, werd de Steyr-Daimler-Puch-Werke snel weer omgevormd tot een bewapeningsbedrijf onder de nieuw benoemde algemeen directeur Georg Meindl.
Tijdens het nazi-tijdperk in Oostenrijk werd de wapenproductie overheersend voor het bedrijf dat verbonden was aan Reichswerke Hermann Göring, met ongeveer 32.000 werknemers. Nieuwe fabrieken werden gebouwd in Graz-Thondorf (Zweier-Werk) en in St. Valentin ( Nibelungenwerk ). Ook was er uitgebreide samenwerking met DEST in de Granitwerke Mauthausen.
In verschillende subkampen van het concentratiekamp Mauthausen moesten gevangenen dwangarbeid verrichten voor de Steyrwerke. Kogellagers werden geproduceerd in het subkamp Steyr-Münichholz en in Melk. De productie vond ook plaats in bezet Polen, bijvoorbeeld in een subkamp van het concentratiekamp Majdanek in Radom. Na bombardementen op de fabriek in Graz-Thondorf werden delen van de productie verplaatst naar tunnels in de Peggauer Wand als onderdeel van de zogenaamde U-verhuizing.
Het productiebereik werd onmiddellijk uitgebreid met de productie van het standaard Duitse geweer, de Karabiner 98k, en de ontwikkeling en productie van het MG 42 machinegeweer en het StG 44 aanvalsgeweer begon.
De voor het Oostenrijkse leger ontwikkelde typen 250 en 640 werden op kleine schaal verder gebouwd. De productie van personenauto’s – zoals de cabriolets, limousines en overheidsvoertuigen van de Steyr 200 en Steyr 220 – werd in 1940 beëindigd. De productie van personenauto's werd niet meer gestart. In 1941 begon de productie van het model 1500 A , een compleet nieuw Porsche-ontwerp van een lichte vrachtwagen met een luchtgekoelde V8-motor. Op basis van dit ontwerp, dat tevens de basis vormde voor het nieuwe begin na de Tweede Wereldoorlog, werd in 1942 de Oost-rupstrekker ontwikkeld, die door verschillende bedrijven in licentie werd gebouwd .
Showroom
Steyr-Puch Haflinger in het Johann Puch Museum Graz
Steyr-Puch Pinzgauer (prototype) in het Johann Puch Museum Graz
Puch Pinzgauer Turbo D
Steyr Daimler Puch 290GD
Steyr 380
Steyr 480
Steyr 580
Steyr 90-Plus Serie
Steyr 91
Steyr 14S28 (NMK, op de MAN M2000 gebasseerd)
Steyr 12S18
Steyr 680M
Oostenrijkse bus
.jpg)
