Pytheas

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Pytheas van Massalia (geboren c. 350 v.Chr.)  was een Griekse geograaf, ontdekkingsreiziger en astronoom uit de Griekse kolonie Massalia (het huidige Marseille, Frankrijk). Hij maakte omstreeks 325 v.Chr. een verkenningsreis naar Noordwest-Europa, maar zijn verslag ervan, dat in de oudheid algemeen bekend was, is niet bewaard gebleven en is nu alleen bekend door de geschriften van anderen. Anderen geloofden dan ook zijn verslag niet. Dicaearchus is daar een voorbeeld van.

Op deze reis zeilde hij om en bezocht een aanzienlijk deel van het huidige Groot-Brittannië en Ierland. Hij was de eerste bekende wetenschappelijke bezoeker die het Noordpoolgebied, het poolijs en de Keltische en Germaanse stammen zag en beschreef. Hij is ook de eerste geregistreerde persoon die de middernachtzon beschrijft. Het theoretische bestaan ​​van enkele noordelijke verschijnselen die hij beschreef, zoals een ijskoude zone, en gematigde zones waar de nachten erg kort zijn in de zomer en de zon niet ondergaat tijdens de zomerzonnewende, was al bekend. Evenzo hadden berichten over een land van eeuwige sneeuw en duisternis (het land van de Hyperboreeërs) de bewoners van de Middellandse Zee enkele eeuwen eerder bereikt.

Pytheas introduceerde het idee van het verre Thule in de geografische verbeelding, en zijn verslag van de getijden is het vroegst bekende dat de maan als oorzaak zou kunnen zijn van deze getijdebeweging.

Het reisverslag

Pytheas beschreef zijn reizen in een werk dat dus niet bewaard is gebleven; slechts fragmenten (stukjes) zijn bewaard gebleven en er zijn stukken geciteerd (door anderen aangehaald) door latere auteurs, waarvan het werk van Strabo (Geographica) het meest vertrouwd is. Plinius de oudere beschrijft stukken in Natural History en er zijn passages in het werk van Diodoros van Sicilië (Diodorus Siculus) in zijn beschrijvingen van de geschiedenis van Sicilië.

Pytheas zou dus de eerste gedocumenteerde zeeman van de Middellandse zee zijn die de Britse eilanden bereikte. Hoewel de Carthagers de straat van Gibraltar toen hadden afgesloten is Pytheas er doorgekomen of hij moet eerst over land hebben gereisd. In zijn verslag zouden plaatsen worden genoemd, die doen vermoeden dat hij door de straat van Gibraltar is gegaan en langs de Portugese kust heeft gevaren.

Pytheas geeft afstanden aan in zijn verslag, maar die werden in de tijd na hem als onwaarschijnlijk gezien. Toch zou het mogelijk om de omtrek (ongeveer een driehoek) van Groot Brittannië kunnen gaan. Mogelijk heeft Pytheas informatie van Timaeus van Locri overgenomen. Ook de beschrijving van de 'Britten' roept veel vraagtekens op. Volgens Strabo verwees Pytheas naar Groot-Brittannië als Bretannikē. Zijn verhaal lijkt het meest te verwijzen naar de Picten, de toenmalige bewoners van Groot-Brittanië. Het Romeinse woord Picti , "de Picten", betekent "geschilderd". De Britten waren de "mensen van vormen", met het gevoel voor vormen of afbeeldingen, waarvan men dacht dat ze verwijzen naar hun praktijk van tatoeëren of oorlogsschilderen. Hij beschrijft het land als koud en de talrijke inboorlingen, zegt hij, wonen in huisjes met rieten daken, slaan hun graan op in ondergrondse opslagplaatsen en bakken er brood van. Ze zijn "van eenvoudige manieren" ( ēthesin haplous ) en zijn tevreden met gewone kost. Ze worden geregeerd door vele koningen en prinsen die in vrede met elkaar leven. Hun troepen vechten vanuit strijdwagens, net als de Grieken in de Trojaanse oorlog.

Pytheas beschrijft enkele gebergten. Het voorgebergte (akrōtērion) van Kantion (Kent ?), ligt op 100 stadions, ongeveer 18 km van het land, maar de tekst is dubbelzinnig: "het land" kan zowel Groot-Brittannië als het continent zijn. Vier dagen varen daarna is een ander voorgebergte, Belerion, dat alleen Cornwall kan zijn, zoals Diodorus de driehoekige omtrek beschrijft en het derde punt is Orkas, vermoedelijk het hoofdeiland van de Orkney-eilanden. De inwoners van Cornwall waren betrokken bij het maken van tin-blokken . Ze ontgonnen het erts, smolten het en bewerkten het vervolgens in stukken in de vorm van knokkels, waarna het per wagen naar het eiland Ictis werd vervoerd, wat bij eb kon gebeuren. Kooplieden die het daar kochten, brachten het 30 dagen op paarden naar de rivier de Rhône, waar het naar de monding werd gedragen. Diodorus zei dat de inwoners van Cornwall beschaafd waren en vooral gastvrij voor vreemden vanwege hun omgang met buitenlandse kooplieden. De eerste schriftelijke verwijzing naar Schotland was in 320 voor Christus door Pytheas, die de noordpunt van Groot-Brittannië "Orka's" noemde, de bron van de naam van de Orkney-eilanden.

Links

• Hier is een link naar een Pytheas presentatie