Willem I van Albanië: verschil tussen versies
| Regel 2: | Regel 2: | ||
==Leven== |
==Leven== |
||
| + | Wilhelm Friedrich Heinrich zu Wied werd in 1876 geboren in [[Neuwied]] als zoon van [[Willem Adolf van Wied]] en [[Marie van Oranje-Nassau (1841-1910)|Marie der Nederlanden]]. De jonge Willem maakte snel carrière en kwam in de lijfwacht van de Duitse keizer terecht. |
||
| + | |||
| + | In 1913 lukte het [[Albanië]] om onder de Ottomaanse heerschappij uit te kruipen: Het werd een onafhankelijk land. Het [[Duitse Keizerrijk]], [[Oostenrijk-Hongarije]], [[Frankrijk]] en [[Groot-Britannië]] erkende de onafhankelijkheid van Albanië. De Albanezen zochten nu een goede vorst (niet koning) voor hun land. Koningin [[Elisabeth van Roemenië]], familie van Willem, vond dat haar familielid best op de troon van Albanië mocht zitten. En ja, wat was er eigenlijk mis met Willem? Hij was protestant, en omdat er in Albanië moslims, rooms-katholieken en Oosters-orthodoxen woonden kwam dat goed uit. Zijn oom Carol van Roemenië zei erover: ''Veel kans heb je niet, maar. Je kunt slechts één keer sterven.''. Willem wist het wel: Vorst wilde hij zijn! |
||
==Familie== |
==Familie== |
||
Versie van 11 okt 2014 11:02
Willem Frederik Hendrik zu Wied of in het Albanees Principe Vidi (geboren in Neuwied, 26 maart 1876 – gestorven in Predeal, Roemenië, 18 april 1945) was van 21 februari tot 3 september 1914 vorst van Albanië. Hij was de eerste vorst van Albanië en na hem hielden ze maar meteen op met het vorstendom. Hij kwam uit het Huis Wied.
Leven
Wilhelm Friedrich Heinrich zu Wied werd in 1876 geboren in Neuwied als zoon van Willem Adolf van Wied en Marie der Nederlanden. De jonge Willem maakte snel carrière en kwam in de lijfwacht van de Duitse keizer terecht.
In 1913 lukte het Albanië om onder de Ottomaanse heerschappij uit te kruipen: Het werd een onafhankelijk land. Het Duitse Keizerrijk, Oostenrijk-Hongarije, Frankrijk en Groot-Britannië erkende de onafhankelijkheid van Albanië. De Albanezen zochten nu een goede vorst (niet koning) voor hun land. Koningin Elisabeth van Roemenië, familie van Willem, vond dat haar familielid best op de troon van Albanië mocht zitten. En ja, wat was er eigenlijk mis met Willem? Hij was protestant, en omdat er in Albanië moslims, rooms-katholieken en Oosters-orthodoxen woonden kwam dat goed uit. Zijn oom Carol van Roemenië zei erover: Veel kans heb je niet, maar. Je kunt slechts één keer sterven.. Willem wist het wel: Vorst wilde hij zijn!