De bijenkoningin

De broers kijken door het luikje van de poort ...

De Bijenkoningin is een sprookje. Het staat in de kinder- en huissprookjes van de gebroeders Grimm uit de 2e editie van 1819 op positie 62 (KHM 62), voorheen samen met anderen op positie 64, en komt uit de verzameling kindersprookjes van Albert Ludwig Grimm (1808, pp. 113–134).

Verhaal

Let op! Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt!

Twee broers die zoon van een koning zijn gaan op avontuur en komen niet meer thuis. De derde en jongste broer, Domoor blijft achter. Na een poosje gaat hij ze zoeken en vindt hen. Samen trekken ze verder en komen bij een mierenhoop. De oudste twee willen de hoop omver schoppen, maar de jongste wil dat ze de diertjes met rust moeten laten. Dan komen ze bij een meer met veel eenden en de oudste broers willen er enkele vangen om ze te braden en op te eten, maar ook dit houdt Domoor tegen. Dan komen de broers bij een bijennest en de oudste broers willen er een vuurtje onder stoken, omdat ze de honing willen hebben. Ook hier zorgt Domoor ervoor dat dit wordt voorkomen. Na een poosje komen ze bij een kasteel, waar enkel stenen paarden in de stallen staan.

Ze komen bij een deur met drie sloten en een luikje en zien een grijs mannetje aan tafel zitten. Ze roepen hem, maar pas bij de derde keer gaat het mannetje staan en maakt de sloten open. Hij brengt de broers naar een rijkgevulde tafel en ze eten en drinken. Daarna gaan ze slapen en de volgende ochtend neemt het grijze mannetje de oudste broer mee naar een stenen plaat. Daar staan drie opdrachten op, waarmee het kasteel verlost kan worden van de vloek. Hij leest de eerste opdracht. In het bos onder het mos liggen de duizend parels van de koningsdochter. Voor zonsondergang moeten deze verzameld worden, als dit niet lukt verandert de zoeker in steen.

De oudste broer gaat op zoek, maar de opdracht wordt niet volbracht en de broer verandert in steen. De volgende dag probeert de tweede broer het en hij verzamelt tweehonderd parels, ook hij verandert in steen. Dan is Domoor aan de beurt en hij gaat huilend op een kei zitten. Hij krijgt echter hulp van de dieren die hij eerder gered heeft. De mierenkoning komt er aan en gaat met vijfduizend mieren op zoek, ze vinden alle parels. Dan moet de sleutel van de slaapkamer van de koningsdochter uit het meer worden gehaald en de eenden zwemmen naar Domoor toe. Ze duiken in het water en halen de sleutel uit de diepte. Dan moet de jongste en liefste dochter van de koning aangewezen worden. De drie dochters slapen en lijken precies op elkaar.

De oudste dochter heeft suiker gegeten, de tweede een beetje stroop en de jongste een lepel honing. De bijen komen en proeven de monden van de meisjes, ze blijven zitten bij de honing en Domoor weet nu wie de jongste koningsdochter is. De betovering wordt verbroken en iedereen wordt verlost uit de slaap. Degene die in steen werd veranderd, krijgt ook zijn normale uiterlijk weer terug. Domoor trouwt met de jongste en liefste koningsdochter en wordt koning als haar vader sterft. De andere broers kregen de andere zusters.

Herkomst en uitleg

Het sprookje komt mogelijk uit Hessen. Anderen zeggen dat het uit het oosten komt.

De boodschap is 'Wie goed doet, goed ontmoet' en het gaat over respect hebben voor de natuur. De mieren, eenden en bijen vertegenwoordigen de elementen aarde, water en lucht.

De onverschilligheid van de oudere broers wordt ook duidelijk gemaakt doordat ze net zo goed van steen kunnen zijn.